Werkt de Tia misschien toch nog door, doe ik nog teveel, of.... Komt nu alle pijn en verdriet van lange jaren er pas uit? Wie kan het zeggen!!

10 km, was heel zwaar en pijnlijk onder de voet. Bovendien voelde mijn lijf dodelijk vermoeid, terwijl het andere dagen zo goed voelde.

Dit kaartje schenk ik dit keer eens aan mezelf

Vannacht is de dokter hier geweest. Het ging niet goed. Tijdens het opstaan om naar de wc te gaan zwaaide ik ineens alle kanten op. Alsof ik geen beheersing meer had over mijn eigen lijf. Het leek een beetje op evenwichtsstoornis, maar dan erger. Ook de benen leken me niet meer te kunnen dragen. Heel angstig en het eerste waar je dan aan denkt is toch; nee, hè, niet weer. Overdag was ik weggeweest met de fotoclub om te fotograferen. Het lopen werd steeds pijnlijker en het ritje op de fiets terug van Rimburg naar Landgraaf,

Afijn, na even rustig zitten, waarbij het rare gevoel niet zakte, de dokterspost gebeld, die besloten toch even langs te komen. Ik moest rustig beneden blijven zitten. Gelukkig heb ik daar altijd een deken liggen. De buitendeur op een kier gezet en een uurtje half slapend doorgebracht, tot ze kwamen. Blijkbaar was mijn lijf weer een beetje tot rust gekomen en ging het iets beter. Alle oefeningen die ik moest doen om te controleren of het een nieuwe Tia was, waren goed. Alleen was de bloeddruk weer veel te hoog. Gerust ben ik er niet op, omdat het net is alsof je de controle over je eigen lijf kwijt bent. De vrouwelijke dokter vroeg nog wat ik wilde. Ja, wat heb ik te willen, vroeg ik. Jullie kunnen niets vinden, dat kunnen ze bij opname ook niet. Afijn de afspraak was dat als dit weer gebeurde ik direct moest bellen.

War moet je hier nu mee. Vandaag heb ik een afspraak met vrienden. Fransien en ik zijn uitgenodigd voor een etentje daar. Wilde eerst afzeggen, maar tijdens het telefoontje maakte de mannelijke helft duidelijk dat hij mij een Reiki behandeling zou geven. Hij is Reikimaster en geeft ook opleidingen tot Reikimaster. Hij gaat kijken of hij kan ontdekken wat er werkelijk aan de hand is. We wachten het allemaal af. Voel me nog steeds vreemd in mijn hoofd. Kan het niet anders beschrijven dan alsof er een band omzit die ik er niet af kan halen. Fijne dag allemaal.