Een compliment, een lief gebaar of een knuffel, het doet zoveel

Aan onderstaande dagtekst is toch heel weinig toe te voegen. Respect voor ieder mens en voor ieder geloof. Het moet wel wederzijds zijn en dat is wat in deze wereld zoveel ontbreekt. Roddel, kletspraatjes, leugens, elkaar pijn doen, oorlog voeren, moord en doodslag. Het lijkt langzamerhand wel of de wereld alleen hier nog uit bestaat, de goeden uitgezonderd. Dankbaarheid voor wat we wel of niet hebben is er nauwelijks nog bij. Het draait alleen nog maar om geld en macht.

Dat wat we wel hebben is veel meer dan we ons soms realiseren. Wat ik bedoel heeft weinig of niets met bezit te maken. Een lief woord, een klein gebaar, een knuffel van je vrienden. Gisteravond ben ik twee uurtjes gaan dansen. Na zo'n lange fietstocht is dat meer dan genoeg. Een aantal mensen vertelde me tijdens de begroeting hoe goed ik er uit zag. Een beetje bijgebruind tijdens het fietsen, een mooie wijde zwarte broek, die mijn ex ooit verfoeide, maar waar anderen en ik dol op zijn, omdat ze niet meer te koop zijn en een simpel zwart truitje van 10 jaar oud. Een roze lippenstift is alles aan make-up. Het geheel compleet gemaakt met roze ceintuur, ketting en oorbellen. Ik voelde me een prinses met al die complimentjes en knuffels. Een pas gekocht wit leren jasje maakte het geheel compleet. Gek hè, maar dat zijn de rijke dingen in het leven, die niets kosten, maar zoveel geven aan je. Je voelt je helemaal warm van binnen als anderen jou lief of aardig vinden en geeft zoveel zelfvertrouwen. Een glimlach of compliment, een knuffel aan de ander geven, het kost helemaal niets. Het gaat vanzelf als het uit je hart komt. Probeer het vandaag ook eens.

De zon schijnt, het is heerlijk weer om te fietsen en misschien zit er vandaag een tochtje Valkenburg in. Wat meer heuvels, een goede training om weer sterker te worden. Ik wens u allemaal een prachtige en zonnige dag met veel fiets- wandel- bos of strandplezier of anders. Geniet van alles wat u krijgt vandaag, Maus 

Dagtekst van zondag 30 maart 2014
"Dat sommige mensen zich niet willen inspannen om zich te harmoniseren met de anderen komt doordat zij bang zijn om opgeslokt te worden door de collectiviteit. Neen, ieder mens is
een duidelijk onderscheiden individu, maar dient met behoud van zijn eigen karakter en eigen manier van zijn, te werken voor de eenheid. Kijk eens naar de cellen van het organisme: zij zijn niet identiek en hebben ook niet dezelfde functie: een hartcel is geen maagcel, elke cel behoudt haar eigen individualiteit; maar hun samenhang en verbondenheid creëert die toestand van harmonie tussen hen, die men gezondheid noemt. Is dit zo moeilijk te
begrijpen? Je moet niet aan een zwarte vragen om blank te worden, aan een moslim of een boeddhist om christen te worden. In het verleden heeft het christendom missionarissen gestuurd om alle volkeren op aarde te bekeren, en wat voor gewelddaden, wat voor tragedies
gingen daar niet mee gepaard! Alle gelovigen, net als alle mensen, moeten hun eigenheid en hun verschillen bewaren, maar tezelfdertijd broederlijke banden met elkaar smeden, dankzij
dewelke zij een eenheid vormen."
Omraam Mikhaël Aïvanhov