zondag 31 augustus 2014

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Zondag 31 augustus 2014 Van Montagnana naar Ferrar...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Zondag 31 augustus 2014 Van Montagnana naar Ferrar...: Een dag vol bijzondere gebeurtenissen die je nooit verwacht Vanmorgen om 7.15 opgestaan. Als ontbijt wordt er cappuccino geserveerd en e...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Zaterdag 30 augustus 2014 Van Verona nar Montagnan...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Zaterdag 30 augustus 2014 Van Verona nar Montagnan...:   Mijn rug heeft gisteravond een behoorlijke pijniging ondergaan in het theater, waar ik vannacht veel last van heb gehad. Bovendien he...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Zaterdag 30 augustus 2014 Van Verona nar Montagnan...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Zaterdag 30 augustus 2014 Van Verona nar Montagnan...:   Mijn rug heeft gisteravond een behoorlijke pijniging ondergaan in het theater, waar ik vannacht veel last van heb gehad. Bovendien he...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Vrijdag 29-08-2014 De kerken ven Verona zelf in fo...

Rome op de elektrische fiets door Maus Sturmer: Vrijdag 29-08-2014 De kerken ven Verona zelf in fo...:  Rond half negen zit ik aan het ontbijt en ontmoet daar ClaudioTringali en zijn vrouw Rosanna Belladonna en Michela Pesente, die ons ont...

donderdag 28 augustus 2014

Vergeef jezelf de fouten die je hebt gemaakt in je leven en naar je kinderen.

Het is precies 0.00 uur wanneer ik op de klok kijk afgelopen nacht. In de anderhalf uur hiervoor is er heel wat door me heengegaan wat mijn eigen leven aangaat. Ik heb het over de jeugdjaren van mijn kinderen. Het waren moeilijke jaren, financieel maar ook door ziekte van hun vader. Er waren jaren bij dat ik nauwelijks wist hoe aan eten te komen. Daar schreef ik reeds eerder over. Vanavond echter realiseerde ik mij voor het slapen gaan hoeveel fouten je als ouder maakt ten opzichte van je kinderen. Je neemt de dingen als heel gewoon aan die je zelf thuis hebt geleerd. Maar waren ze wel goed en ben je als ouder niet vergeten hoeveel pijnlijke dingen erbij waren die zelfs heel slecht voor je waren? Het is een beetje moeilijk om in woorden uit te drukken wat ik vanavond voelde. Ik hoorde in het buurhuis een kind huilen. Niemand kwam het troosten. Het bleef doorgaan. Had het misschien vervelend gedroomd, was het bang van iets? Ik zal er geen antwoord op krijgen. Echter, ook ik liet ze vroeger weleens huilen, of werd boos. Ook ik deelde vroeger weleens een flinke tik uit. In onze tijd normaal, daar werd je groot van. Maar gaf het je als ouder voldoening? Nee, beslist niet. Je eigen frustraties van dat moment zaten er ook bij in verwerkt, waardoor de tik soms harder aankwam dan het kind verdiende.  

Deze reis laat me zoveel zien over de mooie en goede dingen in mijn leven, maar ook de minder mooie kanten, waarin je als mens fouten maakte. Vanavond is de avond van vergeving vragen. Vergeving aan mijn kinderen voor de fouten ik al dan niet bewust hebt gemaakt. Je kunt je afvragen of je dat moet doen. Ik vind van wel, maar dat is mijn gedachte. Er is geen school op aarde die ons leert onze kinderen op te voeden. Al was deze er wel, dan nog is het de vraag of dat de waarheid was of is. Omdat je goede en slechte scholen hebt. Trouwens wat voor de een goed is, is voor de ander juist slecht. Het moeilijkste vak op aarde is vader en moeder worden. Wij realiseren ons totaal niet wat er in een kind omgaat, uitzonderingen daargelaten. Net zoals de jongelui nu allebei moeten werken om het hoofd boven water te houden, ook al hebben ze kinderen, moest ik ook werken als moeder. Ik praat nu wel over de jaren ’60 en ’70. Als vrouw moest je  toen veel langer doorwerken omdat wij minder betaald kregen dan de mannen, die hetzelfde werk deden. Je kwam doodmoe thuis en had niet altijd tijd en aandacht voor de kinderen, die dat wel van je verlangden. Er was één ding wat ik wel voor het slapen gaan met ze deed en dat was spelletjes. We hadden er allemaal plezier in. Maar natuurlijk was dat niet altijd genoeg. Er moest ook geluisterd worden en dat gebeurde vaker met een half oor, dan dat je echt luisterde. Natuurlijk kwam het allemaal wel goed, maar toch….?  Het zijn fouten die ik maakte als ouder. 

Zo maak je als ouders fouten die soms onvergefelijk zijn, zonder dat je die fouten wilt maken. Ik weet het, dat moet je accepteren en hoort bij het leven. Is dat wel zo? In mijn ogen zie ik vanavond een andere kant. De kant van de pijn die het kind heeft gevoeld en daarom vind ik het belangrijk dat ik mijn kinderen vergeving vraag voor alle fouten en pijn die zij hebben ervaren door mijn toedoen. Deze reis maakt duidelijk dat dit ook bij mijn leven hoort vergeving geven en verging krijgen. Het is een les die me vanavond duidelijk is geworden.  

Weer een geschenk om dankbaar voor te zijn. Inzichten krijgen in goed en niet goed. Dat ik door deze  reis veel zou leren was van tevoren al heel duidelijk. Opnieuw een les om  dankbaar voor te zijn. Ik hoef me niet te schamen om er voor uit te komen dat ik als ouder misschien meer fouten heb gemaakt dan mijn kinderen hebben gedaan. Ik neem de verantwoording ervoor door te zeggen dat het me spijt en dit inzicht alleen al maakt me opnieuw een rijk en dankbaar mens.

zondag 3 augustus 2014

Vandaag even niets gedaan, woorden van inspiratie

Vandaag was er niets met mezelf te beginnen. Niet gefietst niets ingepakt of nog eens nagezien, alleen maar een beetje in de tuin gerommeld van vanmiddag voor de tv gehangen.
Na al die drukte van afgelopen weken is zo'n dag niets doen heel gek en ik neem het mezelf ook nog kwalijk. Dat is dan het ergste, terwijl ik dat even nodig had. Vanavond kreeg ik een mooie boodschap van mijn overleden vader door. In geen 25 jaar heb ik meer contact gehad met hem, was dus heel verbaast. Dit soort zaken zullen onderweg zeker vaker gebeuren.
Duik dus maar bijtijds in bed, zodat de spanningen even van me af zullen vallen. Het gerommel van onweer komt weer dichterbij. Heerlijk om te horen in bed. Nog twee dagen in een fatsoenlijk bed slapen. Dat zal ik het meeste missen. Een matje is niet het ideale voor een herniapatiënt, of juist wel? Geen idee. Is heel lang geleden, 1997 in de Himalaya.
Welterusten allemaal. Maus
 
Woorden van Inspiratie - Dag 125
"  Aangezien jij alleen verantwoordelijk bent voor je gedachten,

kan enkel jij ze veranderen.

Je zal ze willen veranderen

wanneer je beseft dat elke gedachte creëert naargelang haar eigen aard.

Besef dat deze wet altijd werkt,

en dat jij altijd je wereld schept

in overeenstemming met het soort gedachten dat je gewoonlijk denkt.
Denk vanaf nu dus alleen nog gedachten die je gezondheid en

geluk zullen brengen."

Paramahansa Yogananda

zaterdag 2 augustus 2014

Reactie op mijn verhaal van gisteren op: http://romeopdeelektrischefiets.blogspot.nl/ en de dagtekst van 1 augustus

Reactie op mijn verhaal dat gisteren is geplaatst op http://romeopdeelektrischefiets.blogspot.nl/
Anoniem: Het stukje tekst over mensen die uit het leven stappen raakt mij...Iemand waar ik heel veel van hou worstelt met het leven en zo te horen gaat hij dit gevecht verliezen.....onbereikbaar voor hem die zoveel van hem houden..het doet pijn om hem weg te zien glippen.....

Goedemorgen anoniem
Je bent inderdaad onbereikbaar voor alle gesprekken en argumenten. Vraag en bid of God en zijn engelen hem/haar inzichten laten zien of ingeven waardoor hij/zij van mening wil en kan veranderen. Als Berry mij dat beeld niet had laten zien was ik ook niet tot inkeer gekomen. Ik vraag altijd aan mensen om iemand die zover is nooit te veroordelen.

Men zegt dat het de makkelijkste weg kiezen is. Ik weet dat die weg zo zwaar en moeilijk is in het gevecht tegen jezelf en het donkere deel in jezelf, dat je die personen niet mag veroordelen, zolang je zelf niet hebt ondervonden hoe zwart het gat is waarin je zit. De een is sterker dan de ander. Niemand kent de weg en het doel van de ander, wat God met die persoon heeft afgesproken voor de geboorte. Laat niemand oordelen over de ander, maar altijd naar zichzelf kijken. Als jij van die persoon houdt maak het hem of haar dan duidelijk dat wat de keuze ook is jij je steun zult geven. Niet tot die zelfmoord, maar door liefde te blijven sturen. Begrijp je wat ik bedoel, lieverd? Ik wens je veel sterkte.  

Zal dit stukje met jouw tekst ook vandaag als tekst gebruiken in mijn verhaal, echter zonder jouw naam erbij. Het is te belangrijk dat mensen leren geen oordeel te hebben over de pijnen, verdriet en gedachten van anderen. We zijn net allemaal sterk en krachtig. Wanneer Berry mij op dat moment die beelden niet had laten zien, was de keuze voor mij heel duidelijk geweest. Ik heb van die andere zijde dus heel veel hulp gehad en................, misschien stond ik er onbewust toch voor open, omdat het juist Berry was die mij die hulp gaf. Was het een ander geweest of waren het andere beelden geweest had het me niet geraakt. Veel sterkte en kracht, xxx Maus

Dagtekst van vrijdag 1 augustus 2014
"Leg het woord harmonie in het hart van je bestaan, bewaar het in je als een soort stemvork en zodra je je een beetje ongerust of ongemakkelijk voelt, neem dan deze stemvork en luister ernaar, zodat je heel je wezen in eenklank brengt met het onbegrensde, kosmische leven. Mag deze gedachte van harmonie beetje bij beetje al je cellen doordringen! Juist door de harmonie trekken wij lichtende geesten uit de onzichtbare wereld aan en zij worden onze vrienden, ze verlaten ons niet meer. Want de lichtende geesten zijn volhardend, net zo volhardend als de duistere geesten, waarvan het vaak zo moeilijk is zich te bevrijden. Waarom zouden vrienden niet even vasthoudend, halsstarrig kunnen zijn als vijanden? Zij komen ons ondersteunen, verlichten, raad geven en als we hun raad opvolgen, zijn we altijd goed geïnspireerd. Wanhoop daarom niet, zelfs in de ergste situaties. Op een dag keert het tij in ons voordeel, omdat we goed geïnspireerd zullen zijn. Niets is dus belangrijker dan een staat van harmonie te ontwikkelen die onze vrienden uit de onzichtbare wereld zal aantrekken. "
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Woorden van Inspiratie - Dag 123
De keuze die jij als Ziel hebt
met betrekking tot wat dan ook,
is altijd deze: liefhebben.
Begrijp je dat dit het goddelijke doel is dat wij allen, als mens,
hebben meegekregen:
onvoorwaardelijk liefhebben."
John Morton

Een dagelijkse gedachte
Het grootste wat de mens is gegeven,
is dat het in zijn macht ligt grenzeloos lief te hebben.
Theodoor Storm  (Ingestuurd door:  Maria Bemelmans, Vaals NL)