maandag 17 maart 2014

Een lijf waarmee vandaag niets te beginnen is en een dagtekst om van te genieten


Rimburg en omgeving
Vandaag een prachtige dagtekst, die maar moeilijk tot me doordringt, hoe erg ik dat ook vind. Ben vanmorgen opgestaan met een hoofd vol wolken, alsof er niets meer in zit. Zo licht voelt het aan. Weet er geen andere beschrijving aan te geven. Een dag waarop je eigenlijk niets moet, alleen verwend zou moeten worden door iemand om je heen. Maar ja, waar vind je zo iemand die jou eens een dagje komt verwennen. Die liggen nu niet bepaald voor het oprapen. En zelfs al heb je iemand om je heen is het de vraag of die persoon wel de behoefte heeft om jou een beetje te vertroetelen.

Het is zo'n dag waarop je te moe bent om je ene been voor het andere te zetten. Het was een druk weekeinde, vol met gezellige dingen en etentjes, zonder enige inspanningen. Vooral gisteren. Met 12 man aan tafel zitten is alleen maar plezier maken en lachen. Zelfs ik kan hier grotendeels in meedelen, ondanks dat er ook veel dialect wordt gesproken. Iets waar ik me nog steeds gehandicapt in voel, omdat ik het niet allemaal kan volgen. Alleen al het samenzijn met z'n allen, het delen van een maaltijd brengt zoveel gezelligheid, dat wil je niet missen. Net als zaterdagavond met twee vrienden van mij waar
Door het vuile stalraampje gefotografeerd
Fransien en ik hebben gegeten. Zo gezellig en warm. Het was jammer dat ik die nacht niet goed was geweest en de dokter moest komen. Het lijf wilde niet wat de geest wel wilde, nog gezellig kaarten na het eten. Nu viel het in het water. Om negen uur was de koek voor mij op. Gisteren trouwens hetzelfde. Rond tien uur was het voorbij met de pret. De napret in bed is des te leuker, wanneer je nog na ligt te genieten van zo'n leuk weekeinde, vol verwennerijen.

Nu voelt mijn lijf alsof het duizend kilo naar de zee heeft gedragen, zo uitgeput ben en voel ik
Met elkaar knuffelen
 
me. Was om 6.15 uur wakker en kon met geen mogelijkheid meer in slaap komen. De eerste greep is naar de berg medicijnen die je krijgt te slikken. Een beetje overdreven, maar ik had er al vier en als je er nog drie bij krijgt, wordt dat een berg. De administratieve beslommeringen moeten nog maar een dagje blijven liggen en het wekelijks kaartavondje met Fransien zal ik af moeten zeggen. Voel op mijn klompen aan dat dit niet lukt vandaag. Ach, er komen nog genoeg dagen dat ik weer helemaal fit en kwiek erbij loop. Dit lijf en vooral mijn geest zal even moeten accepteren dat rustig aan doen gewoon betekent; meer rust nemen. En dat is
Een kijkje door het hekwerk heen
iets wat ik in 72 jaar nooit heb willen leren en accepteren. Ouder worden wil niet altijd zeggen dat je wijzer wordt. Tot dat eigenwijze soort behoor ik nu eenmaal. Altijd doorgaan. Nieuwe ideeën uitvoeren, creatief zijn, verhalen schrijven, fietsen, fotograferen en foto's bewerken en weet ik allemaal veel. De dag is altijd te kort om al die leuke dingen te doen. Daarnaast heb je dan nog je normale verplichtingen. Eigenlijk moest je gewoon met alles door kunnen gaan. Normaal heb ik ook aan 4 tot 5 uur slaap meer dan voldoende. Maar nu betwijfel ik dat echt. Dus luister ik gehoorzaam naar dat onwillige lijf dat bij me hoort en ga maar heel luxe op de bank liggen. Verwen mezelf en kijk wel wat deze dag weer heeft te brengen. In ieder geval geen verplichte dingen, dat is zeker. Morgen weer een dag, is vandaag mijn motto. Voor ieder van jullie een fijne maandag met een lach en vol plezier, Maus

Dagtekst van maandag 17 maart 2014
"De mens is, net zoals de aarde, omgeven door een atmosfeer die de inwijdingstraditie de aura noemt, en het is via de aura dat hij communiceert met de krachtstromen die de ruimte doorkruisen. Deze stromen zijn lichtend of duister, heilzaam of noodlottig, en het is de aura die, afhankelijk van haar zuiverheid en haar kracht, deze aantrekt of afstoot. Zelfs al is hij omgeven door slechte stromingen, degene die een krachtige en zuivere aura heeft, is beschermd, want vooraleer zij hem treffen, raken zij zijn aura die hen, net als de douane aan de grens, niet binnenlaat. Concentratieoefeningen op de kleuren van het prisma kunnen je
helpen je aura te vormen, maar je zult pas echt resultaat boeken wanneer je deze oefeningen vergezeld laat gaan van het werken aan de deugden. Door de liefde verlevendig je haar, door de wijsheid verlicht je haar, door zelfbeheersing maak je haar sterker, door de zuiverheid maak je de aura klaar en helder. De hemelse entiteiten zijn gevoelig voor de aura van een heilige, van een spiritueel Meester, en van hoe ver ze deze ook waarnemen, zij snellen naar hem toe. Zelfs mensen zoeken toenadering tot hem, want zij voelen daar een aanwezigheid die hen verlicht, voedt, tot rust brengt en opbeurt."
Omraam Mikhaël Aïvanhov
 
De foto's zijn op 14 maart 2014 in Rimburg gemaakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten