Liefde krijg je als een kostbaar geschenk, het is aan jou wat jij er mee doet

Ga weer terug naar bed. Hartkloppingen, vlagen van hoofdpijn en maagpijn zijn mijn deel vanmorgen. Licht in het hoofd. Was ook niet lang op de dansvloer gisteravond,  hoe gezellig het ook weer was. Had daar precies dezelfde verschijnselen. Mijn lijf trilde van top tot teen. Gelukkig ging het later wat beter met behulp van een van mijn vrienden. Het zal wel met de spanningen te maken hebben waar ik gisteren over schreef. Een vriend gaan verliezen waar je veel van houd is nooit makkelijk. Ik kan heel moeilijk afscheid nemen en dit grijpt meer aan dan ik had gedacht. Daarnaast zijn de naweeën van de tia nog niet helemaal verdwenen. Maar goed we gaan nu lekker even luxe doen, in bed kruipen met een warme kruik en dan straks weer vrolijk fluitend het leven inkijken. Dat is de andere zijde. Leven en dood ligt dicht naast elkaar. Ik weet dat mijn vriend er klaar voor is. Zijn vriendin, zijn kracht, staat naast hem.  

De tekst van de omraam is dit keer echt op de mannen gericht en jammer genoeg is het voor een aantal een grote waarheid. De praktijk wijst aan dat bij een deel van hen dit egocentrisme de rest van hun leven doorgaat. Zij hebben niets geleerd. Gelukkig zijn er ook velen tot inkeer gekomen. Ik hoop dat de meesten hun leven hebben veranderd door Liefde op de eerste plaats durven zetten. Helaas is het in het leven altijd zo geweest, dit is niet alleen van nu. Mannen leerden dat zij moesten werken en de baas waren. Hun vrouw achter het aanrecht hoorde en naar hun moest luisteren. Gelukkig is die tijd voorbij, maar veel van de oudere mannen willen daar nog wat graag aan vasthouden. Zij zijn nog steeds op zoek naar iemand die hun tijd opvult en hun eenzaamheid, zonder daar veel voor terug te willen geven. 

We maken allemaal zoveel fouten, maar elke fout is te herstellen als je voor jezelf durft te erkennen dat het leven ook anders kan zijn. Ik heb in mijn leven mogen ervaren met Berry, hoeveel liefde er tussen twee mensen kan zijn, maar ook die andere kant heb ik moeten ervaren, negen jaar lang, om te ontdekken dat ook die kant bestond.  De keuze was al die jaren bij mij wat ik er mee deed. Ik maakte uit liefde voor die ander de verkeerde keuze door er zo lang in te blijven hangen. Aan de andere kant heeft het me nu sterk en krachtig gemaakt. En heb ik vooral geleerd om niets meer te accepteren wat ik niet wil. Dus ook weer reden om dankbaar voor te zijn. Elke levensles die wij krijgen kunnen wij in korte tijd leren en anderen, zoals ik maken vele omwegen. Waarom? Heb geen idee. Kan alleen maar voor mezelf praten. Je denkt en vooral hoop je dat dingen ooit zullen veranderen als jij maar genoeg liefde geeft. Nee, je kunt geen mens iets leren, als hij niet wil leren. Je kunt geen mens iets geven, zoals Liefde, wat hij niet wil ontvangen. Je kunt alleen jezelf iets leren. En dat is die liefde niet verspillen aan de ander, maar met volle handen aan jezelf geven. Dat is mijn les geweest. Een hele mooie les en naar de goede dingen, die er in die jaren, kan ik nu naar terugkijken. Er waren er niet veel, maar die er waren hebben een plekje gekregen. Liggen opgeslagen in mijn hart en mogen er zijn. De slechte dingen, zijn in een doos verpakt, een lint er omheen en op de vuilnishoop gegooid. Ze horen niet meer bij mij. De mannen die zo zijn, als de omraam het verteld, gelukkig zijn niet alle mannen zo, zullen mogen leren dat zij de keuze hebben hun leven om te keren. Voor de liefde te kiezen. Liefde betekent 'samen delen, een eenheid vormen, aandacht voor elkaar. Daar mag best weleens een kleine woordenwisseling tussen zitten, maar het ook weer samen goedmaken, uitpraten, begrip en respect tonen en vooral samen afknuffelen met volle aandacht voor elkaar.

Dagtekst van zondag 23 maart 2014.
"Je kunt niet ontkennen dat er veel mensen zijn die genegenheid voelen voor elkaar. Maar tezelfdertijd zijn zij zo egocentrisch dat ze niet zien op welke manier zij bezig zijn elkaar pijn te doen. En dan volgen er drama’s en breuken, zelfs in gezinnen. Denk aan een man die, volledig in beslag genomen door zijn professionele activiteiten, zoals dat heden ten dage maar al te vaak gebeurt, zijn tijd buitenshuis doorbrengt met vergaderingen en reizen… Wanneer hij ’s avonds thuiskomt, moe, bezorgd, humeurig zelfs door de moeilijkheden die hij overdag heeft ontmoet, laat hij zich in een stoel zakken en duikt in de krant om zijn vrouw te laten weten dat hij niet lastiggevallen wil worden met de problemen van het gezin, de kinderen enz. Door heel wat aanwijzingen zou hij kunnen zien dat zijn vrouw deze situatie beu begint te worden en dat de kinderen daar ook onder lijden. Maar nee, hij ziet niets. Zijn vrouw is er, zijn kinderen zijn er, de meubelen zijn er, alles gaat goed. Tot de avond dat hij thuiskomt en stomverbaasd ontdekt dat zijn vrouw weg is en de kinderen heeft meegenomen… of ze juist heeft achtergelaten! En hij begrijpt het niet. Het is een verschrikkelijke schok waar hij maar niet van bijkomt, hij stort in, en gaat naar een sychoanalyticus… of consulteert helderzienden om te weten of zijn vrouw terug zal komen! Al jaren had hij kunnen zien wat er kon gebeuren, maar zijn egocentrisme heeft hem blind gemaakt." 

Omraam Mikhaël Aïvanhov