dinsdag 31 december 2013

Cinderella and her General, a lovestory or a crime?

This story has been translated into Dutch and written on this blog so that anyone, anywhere in the world can read this and pass it on.

On 18 December 2013, a man appears on my Skype. I call him Oscar, his real name is irrelevant. He wants to be accepted. I ask him why. He was looking for someone with my name and came to me. It was a nice conversation. His question was if I could not get on Yahoo. I was unable to create an account He did so, and sent all the credentials to me. It worked wonderfully. We had fun, but also nice conversations with a lot of understanding. He soon came up with the words "I love you". Not once, but with large quantity. Sometimes even too much. He told little about himself. Was a widower, had two sons and his wife lost. I asked him to send pictures of themselves and the photo on Yahoo, he turned to him in uniform. He did not only look good, but was a strong personality, who made ​​a deep impression on me. Had a special function in a war zone. I will not tell you where. The reason comes later in this story. According to him, his love for me in a short time was increasing, while I remained conservative, though I did find it more and more. Maybe I was already a bit of love. He talked about the fact that God would bring if we were meant for each other. Us together For me, the same rule applied. Moreover, I believe this additional. In beginning of the year 2013, a friend had predicted that I would meet a man. Uniformed, from abroad. I never doubt his story. Phrases like: I love you so much Maus I miss you with all my heart, dozens of times past

On December 25, he asked me to marry him. I found it very quickly, but his picture, I really believed in him. And sometimes true love can strike like lightning inside. It all went to fast, because I saw him only on paper. You never know who is really behind. He sent beautiful love letters and showed itself as the most romantic that you can think of. I printed the little love stories out to them again after reading. One of them, I will show that really deep touched me:
 
I love you so much, Sweetie. You are the best thing that ever happened to me. You , the best song ever played, the best picture ever painted. I never thought that someone like me could get so lucky to have you with m In this life Maus. I love you and I trusted so much in you Maus you my future. I love you more than my life, more than my world. I love you more and more each day and that is the most wonderful feeling any man can ever hope to experience even though it is very late with me now I wish to have you with me soon my love.
 
On December 26, we had again nice conversations in the morning. Than he wrote that he trusted me enough now to tell you a secret. He wanted a package to come from another country. Or it might be sent to me. It did me no good. There was also a little voice inside me that kept saying: Caution Maus. I became angry and told him that this was very dangerous. I knew him only on paper. Had no idea who he really was. I told him that we were warned of this type of practice, and I did not need to get involved. Enough here to It could be drugs in it.
 
He became angry and called me suddenly woman instead of Maus or love. I told him that my name was Maus and he could call me so. I just had no sense here, took leave of him and put everything out. That night I heard nothing more. For sure, I called the police and asked him what I could do. I wanted to trust, but did not feel that confidence into my heart. The woman I spoke on the phone told that I should receive the first packet. So where is the police for, you ask at such time off, though there are good cops that give you real advice. This was really an exception.
 

On December 27, it still felt bad and I asked a good friend for advice. Oscar asked again and again to tell anyone about him, but because he did so secretive and no one was allowed to know, I had a friend who now feel his picture. It felt good the friend said, and maybe it was all well-intentioned. Just too dangerous from which he was to get the package. By now we had been talking about what he wanted. I told him that I only had a very small income and a debt to the bank. Anyway, I would never want to live in his country. All was not a problem. He had plenty of money and was also arranged those banking He just came to live with me and the house was too small, he wanted to buy a bigger house. It was for him not important not to live into my country. It was all too easy. Still, I did not dwell.
 

The friend felt nothing wrong with the picture itself and I always had the feeling that it would go well. We came back a little to each other until he said in an interview that he had yet to send the package. Assignment. I was a bit upset that he had done this yet uninvited. In the afternoon, I decided to drive to the U.S. base to ask what I could do. The confidence I had Oscar was gone. Was it a coincidence that the only person who was there at the time, had just disappeared? I had to after the holidays, but come back Monday. Police do nothing, a base where no one was present. Was this a coincidence, or I was in my feelings really wrong. I decided on the latter and took back in touch with Oscar. Maybe I was indeed wrong and it was all very innocent. Coincidence does not exist, I always tell myself so I had to assume that I was wrong. I explained the Oscar and told that I had an appointment after the holidays to the Monday on the base. I wanted to be honest, but did not know if it really came through. I really did not know whether he was honest or that he belonged to a gang that people brought properly into misery. I asked him if he really was the one for whom he impersonated. Was he reyl the General. or there was a totally different person behind that face? I really do not know. He never answered my questions. That of course could be dangerous in connection with his work, yet? I wanted to understand everything and was now quite impressed with him. He was a strong personality, which you have to watch out that you do not get snowed properly.
 

Who and what was Oscar in real life, I had no idea. The next morning it was back to normal. Pretended nothing had happened. For me it felt not really so. On the one hand, I was in love, and according to him he. On the other hand, felt the double. I was even quite in love, but remained wary. At one point he told me that I would get from the society that his package was sent to the Netherlands. Confirmation Okay then. I said A, this was B. The bill came in through the mail on Yahoo. I saw that there had to be 850 euros paid to shipping. Oscar asked me to pay that amount. Moment that Once the package was in my house, he will gave me a code to thereby open the package so I could make sure everything was fair.
 

This was for me the beginning of the end. I asked him where I had to get the hell away money. He did not believe that I did not even possess. What I could then pay, he asked again, very hard. The tone of the letters changed overnight. I still knew that he came here in a short time and would give what I needed? Me everything I still knew I could trust him in everything. Why should I not be able to pay that amount for him, he wondered. Incredibly, the man would not even understand that I had no money. I could still borrow from friends, he said quite cheeky. The tone changed more and more in anger, but I reminded him that I was not going to for anyone getting into debt. He had to send me the money first and then I would be receiving the package. The friend I had his photo show, and for which I explained this had the same feeling as I do. This is no longer true. Although we felt that neither of the picture. Out who was really behind it? How dangerous was it all in reality? Would anyone really his job as General risking a package?
 

I have the contact broken, just last night briefly explained why I refused. The General, when he is real, was very angry and told me to leave him alone. Well, I did. Had everything copied every day, stored and filed with two different friends, if anything ever happen to me. Did then removed him from Skype, as well as all of Yahoo. Have copied all the original interviews. No, I do not have to lick. Avoid injury. The infatuation disappeared immediately when he asked me to pay the bill. Am grateful to him even. For a long time I could not handle grief nine years. Now I discovered that I could fall in love again all was forgotten instantly. Is not it nice? But when I see his face on Linkedin I really melts. Feel my heart beating again. I can not believe that he has made to me. Abuse Maybe he is in a position that he can not really transfer? I really do not know. He looks so pretty and reliable. At this moment I feel that I want to be really close to him Yet he knew that I had nothing. So why ask so compelling? Now I've seen his face again ,I can not say it, therefore there is still too much sense
 

The only thing I have with it is now, is: should I turn him or not? Was all honest and well-intentioned or was it Scam? Is he really the General or is there something else behind. I really do not know. Today, the transition to the year 2014. A new start a new beginning. I would like to hear your opinion on this. You can give the bottom of the page, by clicking on the comments and give your opinion. My feeling is, on the one hand 'yes´, and so on the other hand, 'no'. It feels very double, a sign that there is quite a bit of sense to sit him. His photos are very trustworthy. Would two people with pictures work both have so wrong? Maybe these pictures abused by another person. Could it be that it was all really innocent and that he would really come to live here? I have no idea what to do. Perhaps you had the same experience? What did you do? You might want to tell you about it?

Reed here what is on the paper from the Telegraaf.
 
This story I have with the translator of Google translated sentence by sentence while writing it. My English is not good, though I learned a lot last 14 days. For that reason alone it was a special story. I hope to come back one day the real truth and to display it. So that any innocent people have no problems. My excuse for the mistakes I've made ​​in the English text.

I wish you all a wonderful 2014, full of love and happiness in all health.
Maus (maus-sturmer@home.nl)
 


 
 

Assepoester en haar Generaal, een liefdesverhaal of een misdaad

Dit verhaal is ook in het Engels vertaald en op dit blog geschreven, zodat iedereen in het buitenland dit ook kan lezen en doorgeven.

Op 18 december verschijnt een man op mijn Skype. Ik noem hem Oscar, zijn echte naam is niet belangrijk. Hij wil toegelaten worden. Ik vraag hem waarom. Hij was op zoek naar iemand met mijn naam en kwam bij mij uit. Het werd een leuk gesprek. Zijn vraag was of ik niet op Yahoo kon komen. Mij lukte het niet een account te maken. Hij deed dat en stuurde alle inloggegevens naar me toe. Het lukte wonderwel. We kregen leuke, maar ook mooie gesprekken samen met veel begrip. Al heel snel kwam hij met de woorden "I love you". Niet één keer maar met grote hoeveelheid. Soms zelfs teveel. Over zichzelf vertelde hij weinig. Was weduwnaar, had twee zonen en zijn vrouw verloren. Ik vroeg hem foto's van zichzelf te sturen en de foto op Yahoo veranderde hij in zichzelf in een uniform. Hij zag er niet alleen goed uit, maar was een sterke persoonlijkheid, die op mij een diepe indruk maakte. Had een special functie in een oorlogsgebied. Ik wil niet vertellen waar. De reden komt later in dit verhaal. Volgens hem werd zijn liefde voor mij in korte tijd steeds groter, terwijl ik behoudender bleef, al ging ik hem steeds leuker vinden. Misschien werd ik toen al een stukje verliefd. Hij sprak er over dat God ons samen zou brengen, wanneer wij voor elkaar waren bestemd. Voor mij gold dezelfde regel. Bovendien geloofde ik hier nog extra in. Begin van het jaar had een vriendin voorspeld dat ik een man in uniform uit het buitenland zou ontmoeten. Ik twijfelde geen moment aan zijn verhaal. Zinnen zoals: "I love you so much Maus I miss you with all my heart" kwamen tientallen keren langs.

Op 25 december vroeg hij mij ten huwelijk. Ik vond het wel erg vlug, maar door zijn foto geloofde ik echt in hem. En soms kan echte liefde als een bliksemschicht naar binnen slaan. Het ging allemaal veel te snel, omdat ik hem alleen maar op papier zag. Je weet nooit wie er werkelijk achter zit. Hij stuurde prachtige liefdesbrieven en liet zich zien als de mooiste romanticus die je je kunt denken. Ik printte de kleine liefdesverhaaltjes uit om ze nog eens na te lezen. Eén ervan zal ik weergeven, die me echt heel diep ontroerde:

I love you so much, Sweetie. You are the best thing that ever happened to me. You , the best song ever played, the best picture ever painted. I never thought that someone like me could get so lucky to have you with m In this life Maus. I love you and I trusted so much in you Maus you my future. I love you more than my life, more than my world. I love you more and more each day and that is the most wonderful feeling any man can ever hope to experience even though it is very late with me now I wish to have you with me soon my love.

Op 26 december, we hadden opnieuw leuke gesprekken in de morgen. Hij schreef hij dat hij mij nu wel genoeg vertrouwde om een geheim te vertellen. Hij wilde een pakketje laten komen vanuit een ander land. Of dat naar mij gestuurd mocht worden. Het voelde voor mij niet goed. Er was ook een klein stemmetje in mezelf dat steeds zei: Voorzichtig Maus. Ik werd boos en zei hem dat dit heel gevaarlijk was. Ik kende hem alleen maar op papier. Had geen idee wie hij in werkelijkheid was. Ik vertelde hem dat we hier genoeg werden gewaarschuwd voor dit soort praktijken en daar had ik geen behoefte aan om aan mee te doen. Er kon wel drugs inzitten. Hij werd boos en noemde mij ineens woman in plaats van Maus of Love. Ik vertelde hem dat ik Maus heette en hij me zo kon noemen. Dat ik hier even geen zin in had, nam afscheid van hem en zette alles uit. Die avond hoorde ik niets meer. Voor de zekerheid belde ik de politie en vroeg wat of ik kon doen. Ik wilde het vertrouwen, maar voelde dat vertrouwen niet van binnen in mijn hart. De vrouw die ik aan de telefoon had vertelde dat ik eerst het pakje maar moest ontvangen. Ja waar is de politie ook voor, vraag je je op zo'n moment af, al zijn er ook goede agenten die je werkelijk advies geven. Dit was echt een uitzondering.

Op 27 december voelde het nog steeds slecht en ik vroeg een goede vriend om raad. Oscar had steeds weer gevraagd om niemand iets over hem te vertellen, maar omdat hij zo geheimzinnig deed en niemand iets mocht weten, liet ik die vriend nu zijn foto voelen. Het voelde goed zei de vriend en misschien was het ook allemaal goed bedoeld. Alleen te gevaarlijk om van waaruit hij zat dit pakketje te laten komen. Inmiddels hadden we al gesprekken gehad over wat hij wilde. Ik had hem verteld dat ik maar een heel klein inkomen had en een schuld bij de bank. Sowieso zou ik nooit in zijn land zou willen wonen. Was allemaal geen probleem. Hij had geld genoeg en met die bank werd ook geregeld. Hij kwam gewoon bij mij wonen en was het huis te klein dan wilde hij een groter huis kopen. Hij had verder niets met zijn land. Het ging allemaal te makkelijk. Toch wilde ik daar niet bij stilstaan.

De vriend voelde aan de foto niets verkeerd en zelf had ik steeds meer het gevoel dat het goed zou gaan. We kwamen weer een beetje tot elkaar tot hij vertelde tijdens een gesprek dat hij opdracht had gegeven het pakket toch te sturen. Ik werd een beetje boos dat hij dit ongevraagd toch had gedaan. In de middag besloot ik naar de basis te rijden om te vragen wat ik kon doen. Het vertrouwen wat ik had in Oscar was verdwenen. Was het toeval dat de enige persoon die daar op dat moment was, net was verdwenen? Ik moest maandag na de feestdagen maar terugkomen. Politie die niets doet, een basis waar niemand aanwezig was. Was dit toeval of zat ik in mijn gevoel echt fout. Ik besloot tot het laatste en nam opnieuw contact op met Oscar. Misschien zat ik inderdaad wel fout en was het allemaal heel onschuldig. Toeval bestaat niet, zeg ik zelf altijd, dus moest ik het wel aannemen dat ik fout zat. Ik legde het Oscar uit en vertelde dat ik de maandag, na de feestdagen aan afspraak had op de basis. Ik wilde wel eerlijk blijven, maar wist niet of het echt doordrong. Ik wist echt niet meer of hij eerlijk was of dat hij bij een bende behoorde die mensen behoorlijk in de ellende brachten. Het gesprek eindigde van allebei de kanten in boosheid. Ik vroeg hem of hij wel echt degene was voor wie hij zich uitgaf. Was hij de echte Generaal of zat er een totaal andere persoon achter dat gezicht? Ik wist het echt niet meer. Hij gaf ook nooit antwoord op mijn vragen. Dat kon natuurlijk gevaarlijk zijn in verband met zijn werk, maar toch? Ik wilde alles begrijpen en was inmiddels behoorlijk onder de indruk van hem. Hij was een sterke persoonlijkheid, waarbij je goed moet uitkijken dat je niet wordt ondergesneeuwd.

Wie en wat was Oscar in het echt, ik had geen idee. De volgende morgen was het weer als vanouds. Deed alsof er niets was gebeurd. Voor mij voelde dat niet echt zo. Aan de ene kant was ik verliefd en volgens hem hij ook. Aan de andere kant voelde het dubbel. Ik was zelfs behoorlijk verliefd, maar bleef op mijn hoede. Op gegeven moment vertelde hij dat ik een bevestiging zou krijgen van de maatschappij die zijn pakket naar Nederland zou sturen. Oké dan. Ik had A gezegd, dit was B. De factuur kwam binnen via de mail op Yahoo. Ik zag dat er 850 euro aan verzendkosten betaald moesten worden. Oscar vroeg mij om dat even over te maken. Zodra het pakket binnen was kreeg ik van hem een code om daarmee het pakket te openen, zodat ik kon controleren of alles wel eerlijk was.

Dit was voor mij het begin van het einde. Ik vroeg hem waar ik in hemelsnaam dat geld vandaan moest halen. Hij wilde niet geloven dat ik dat niet eens bezat. Wat ik dan wel kon betalen, vroeg hij nog eens heel hard. De toon in de brieven veranderde op slag. Ik wist toch dat hij in korte tijd hierheen kwam en mij alles zou geven wat ik nodig had? Ik wist toch dat ik hem in alles kon vertrouwen? Waarom zou ik dat bedrag dan niet voor hem kunnen betalen, vroeg hij zich af. Ongelofelijk, de man wilde niet eens begrijpen dat ik dat geld niet had. Ik kon dat toch wel lenen van vrienden, zei hij nog heel brutaal. De toon veranderde steeds meer in boosheid, maar ik hield hem voor dat ik niet van plan was om voor wie dan ook schulden te maken. Hij moest mij maar eerst geld sturen en dan zou ik het pakketje wel ontvangen. De vriend die ik zijn foto had laten zien en waar ik dit aan voorlegde had hetzelfde gevoel als ik. Dit klopt niet meer. Hoewel we dit geen van beiden voelden aan de foto. Wie zat hier werkelijk achter? Hoe gevaarlijk was het allemaal in werkelijkheid? Zou iemand werkelijk zijn baan als Generaal riskeren voor een pakketje?

Ik heb het contact verbroken, alleen gisteravond nog heel even uitleg gegeven waarom ik dit weigerde. De Generaal, als hij dat echt is, was heel boos en zei dat ik hem alleen moest laten. Welnu, dat heb ik gedaan. Had alles elke dag gekopieerd, opgeslagen en bij twee verschillende vrienden gedeponeerd, mocht er ooit iets met mij gebeuren. Heb hem vervolgens van Skype verwijderd, alsook alles van Yahoo. Heb alle originele gesprekken gekopieerd. Nee, ik hoef geen wonden te likken. De verliefdheid was op slag verdwenen toen hij vroeg of ik de rekening wilde betalen. Ben hem zelfs dankbaar. Al lange tijd kon ik negen jaar verdriet niet verwerken. Nu ik ontdekte dat ik weer verliefd kon worden, was alles op slag vergeten. Mooi toch? Maar wanneer ik zijn gezicht zie op Linkedin dan smelt ik echt. Voel mijn hart weer kloppen. Ik kan het haast niet geloven dat hij misbruik heeft gemaakt, naar mij toe. Misschien zit hij in een positie dat hij werkelijk niets kan overmaken? Ik weet het echt niet meer. Hij ziet er zo mooi en betrouwbaar uit. Op dit moment voel ik dat ik echt dicht bij hem wil zijn. Toch wist hij dat ik niets bezat. Waarom dan toch zo dwingend gevraagd?
 Het enige waar ik nu nog mee zit, is: moet ik hem aangeven of niet? Was alles eerlijk en goed bedoeld of was het oplichting? Is hij de echte Generaal of zit er iets anders achter? Ik weet het echt niet meer. Vandaag is de overgang naar het jaar 2014. Een nieuwe start een nieuw begin.

Graag wil ik uw mening hierover horen. U kunt die onder aan de pagina geven, door op reacties te klikken en uw mening te geven. Mijn gevoel zegt aan de ene kant ja en aan de andere kant, nee.  Het voelt heel dubbel, een teken dat er best nog een stukje gevoel naar hem zit. Zijn foto's komen heel betrouwbaar over. Nu ik zijn gezicht opnieuw heb gezien op Linkedin, kan ik hem niet aangeven, daarvoor zit er nog teveel gevoel voor hem. Zouden twee mensen die met foto's werken het allebei zo mis kunnen hebben? Misschien zijn deze foto's misbruikt door een andere persoon. Kan het zijn dat het echt allemaal onschuldig was en dat hij echt hier zou komen wonen? Ik heb geen idee wat te doen. Heeft U misschien eenzelfde ervaring gehad? Wat heeft u toen gedaan? Wilt u daar misschien over vertellen?

Dit verhaal heb ik met de vertaler van Google zin voor zin vertaald tijdens het schrijven ervan. Mijn Engels is niet goed, al heb ik afgelopen 14 dagen heel veel geleerd. Alleen daarom al was het een bijzonder verhaal. Ik hoop op een dag achter de werkelijke waarheid te komen en deze weer door te geven. Opdat eventuele onschuldige personen geen problemen krijgen. Mijn excuus voor de fouten die ik heb gemaakt in de Engelse tekst.

Ik wens u allen een prachtig 2014, vol liefde en geluk in alle gezondheid.
Maus (maus-sturmer@home.nl)

 

maandag 9 december 2013

Een lach, een gebaar naar ieder om je heen, het geeft zoveel.


De dagtekst van vandaag over het wel of niet hebben van echte vrienden. Sluit zo mooi aan bij mijn verhaal van gisteren. Echte vrienden, ze zijn zo belangrijk in je leven. Wat je geeft, krijg je terug. Soms werkt dat niet wanneer de ander niets heeft te geven. Dan maak je je vroeger of later toch los van zo'n persoon. Die is dan meer op zichzelf gericht dan op de ander, soms op narcisme af. Die mensen hebben jou niets te bieden en te geven.

Een klein gebaar, een glimlach naar wie dan ook, maakt al contact, zolang de ander dat op kan en wil vangen. Geef deze komende dagen een glimlach naar ieder die je ontmoet en kijk eens wat een rijkdom aan lachjes je terug ontvangt. Geniet ervan, het maakt je blij. Maus

Dagtekst van maandag 9 december 2013.
"Je gaat naar de kruidenier om een kilo kersen te kopen. Hij weegt ze af en ziedaar je kilo kersen.... maar hij doet er nog een handjevol kersen bij. Wat is een handjevol kersen? Bijna niets, maar het maakt je blij. Wat je verheugt is niet zozeer die paar kersen die je erbij krijgt, maar het vriendelijke gevoel dat zich via dat gebaar uit. Dit is slechts een voorbeeld. Maar wanneer je de mensen observeert, zie je dat er velen zijn die dat gebaar niet weten te maken. Toch zijn ze zelf niet behoeftig – ze hebben zelfs vaak veel meer dan ze nodig hebben – maar innerlijk is er iets dat hen tegenhoudt: zij zijn niet in staat om te geven, zij kunnen dat gebaar naar anderen niet maken. En vervolgens klagen ze dat ze geen vrienden hebben. Hoe kun je hen laten inzien dat kleine gebaren al voldoende zijn, gebaren die bijna niets kosten maar
die de harten openen."     Omraam Mikhaël Aïvanhov

Ook de dagelijkse gedachte spreekt vandaag een woordje mee,
De geest wordt rijk door wat hij ontvangt, het hart wordt rijk door wat het geeft.
Victor Hugo


 

zondag 8 december 2013

Dank aan mijn meisjes, mijn vrienden en kennissen die mij steunden dit jaar. Kracht gaven om opnieuw te beginnen

Na een lange omweg kom je op een dag altijd weer het juiste levenspad; "rechtdoor"
Vandaag is het precies negen jaar geleden dat ik aan een nieuw leven dacht te gaan beginnen. Een leven van negen jaar, dat zou eindigen in een nachtmerrie vol leugens en bedrog. Een leven waar ik na een paar maanden al uit had moeten stappen. Echter door de diepe liefde op zielsniveau, die ik voelde voor de ander, kon ik die stap om weg te gaan niet maken. Tot twee keer toe wilde ik dit leven bijna beëindigen uit diepe wanhoop, waarin niets meer bestaat, omdat het verdriet en de pijn niet meer was te dragen. De eerste keer, vijf jaar geleden en nog niet zolang geleden. Een mens in diepe wanhoop kan niet meer denken en voelen. Ziet niet meer dat er altijd weer een weg is die zich opent. Gelukkig zagen vrienden om mij heen die weg wel en hielpen waar ze konden.

Met hulp, liefde en kracht, iets dat die ander nooit zal leren kennen, werd ik door mijn meisjes, mijn vrienden en vele kennissen deze afgelopen weken weer op de been getrokken. Tranen werden door hen gedroogd. Gevoelens van liefde en warmte werden als een deken over me heen gelegd. Opnieuw heeft deze persoon een vrouw om hem heen. Een hele lieve, maar vooral krachtige vrouw, die dat aan kan, waar ik de kracht niet voor had. Diep respect en bewondering heb en voel ik voor haar.

Opnieuw ben ik opgekrabbeld met steun van allen om me heen. Met steun van Berry, God, engelen en gidsen, die mij dagelijks beschermen en waar ik steeds beter naar leer luisteren. Mij was gezegd, op de dag dat ik hem leerde kennen; "blijf weg van die man, je krijgt alleen maar verdriet". Het klopte, maar eigenwijs als ik was, luisterde ik niet naar deze raad. Het was een lange levensles. Een omweg van negen jaar voor ik deze les wilde leren. Liefde in het leven van een mens is een raar ding. Je weet dat dingen fout zijn, dat de ander niets om je geeft en toch blijf je hopen, dag in dag uit. Je vergeeft steeds weer, probeert het opnieuw en toch....... Het was een dure les van negen lange jaren, die ik leer om los te laten, te vergeten en vooral vergeven. Aan mezelf en aan de ander

Een eigenwijs mens met een warme ziel kan ook heel dom zijn. Voor anderen weten we alles zo goed, maar voor onszelf durven we niet verder te kijken, omdat we van binnen weten dat we fout zitten. Er was Ria, een vriendin die al die jaren luisterde naar mijn verdriet en tranen. Nooit een keer tegen me zei dat ze geen zin had om naar mij te luisteren, ondanks dat ik haar raad niet kon volgen om te stoppen. Er was Huub, die mij leerde dat elk gebeuren van nu voort kwam uit mijn verleden. Het klopte zo goed dat ik de nu de moed heb om elke keer te kijken en te vergelijken. Om te zien dat de man van nu een zelfde uitgave was van mijn vader. Nog steeds ben ik bezig dit stuk af te werken. De vergelijking is zo groot dat ik daar moet beginnen waar het ontsproten is, in het verleden, leerde Huub aan mij. Wanneer dat eenmaal is afgewerkt is het heden ook een verlossing en vrijheid. Het begin is al bezig het einde komt in zicht.

Daar zijn mijn meisjes, Désiree en Diane. Mijn vrienden, Ria, Edie, Evelien, Lenie, Frans en vele andere waardevolle vrienden, waarvan ik de naam op dit moment even niet in gedachten krijg, waar ik zoveel dankbaarheid en liefde voor voel. Dank je voor jullie liefde, kracht en steun.

Ook een warm dank je wel voor een vriendin die mij eergisteren de eerste zin aangaf voor mijn Kerstgedicht. Dit jaar was er geen inspiratie ontvangen om het gedicht, verhaal en de kerstwens te schrijven. Op het moment dat zij de eerste zin uitsprak, na alles wat er de laatste maanden is voorgevallen, wist ik dat dit het moest worden. In woorden is niet te beschrijven wat ik aan warmte en liefde voel voor iedereen om me heen, die mij heeft geholpen uit dit diepe dal van verdriet te komen. Het kerstgedicht en verhaal zijn vandaag geschreven. Weer een stukje losgelaten.

Vandaag wil ik ook een dank je wel zeggen aan al die mensen die reageerden op mijn verhalen, meeleefden en reacties gaven. Het is fijn om te horen dat in sommige situaties anderen zichzelf hierin herkennen en er iets aan hebben. Ik heb het geluk dat ik kan en durf te schrijven over heel veel zaken, zonder gène en schaamte. Ik hoef me niet voor mijn gevoel te schamen. Heb niets in mijn leven gedaan dat niet kon of mocht. Ieder mens probeert het beste in zichzelf te zoeken en weet het niet altijd te vinden. Daardoor denken we altijd dat een ander het veel beter doet. Het is niet waar. We doen het goed. Er is nooit iets verkeerds. Als we dingen doen met een omweg, onszelf niet zien zoals onze ziel werkelijk is dan moeten we dat leren met een omweg van soms jaren.

Zie uzelf, dat probeer ik ook, als een warm en meevoelende ziel te zien. Die deze warmte en liefde in de eerste plaats aan zichzelf mag, zelfs moet geven, om gelukkig te zijn. Zoek die weg en het geluk komt op je pad. Kies niet voor wat je niet wilt, maar voor wat je wel wilt, gelukkig zijn.  Maus

maandag 2 december 2013

zondag 1 december 2013