maandag 28 april 2014

HONING MET KANEEL GENEEST DE MEESTE ZIEKTEN:

Werken aan je eigen gezondheid
Waarschijnlijk is de farmaceutische industrie niet blij dat dit gegeven de ronde doet.
Er is ontdekt dat een mengs...el van honing en kaneel de meeste ziekten kan genezen.
Honing wordt in de meeste landen van de wereld geproduceerd.
Wetenschappers accepteren honing als een effectief medicijn voor allerlei ziekten.
Honing kan worden gebruikt zonder enige bijwerkingen voor diabeet patiënten.
Weekly World News heeft de volgende lijst van aandoeningen gegeven die door honing en kaneel
genezen kunnen worden en die zijn onderzocht door westerse wetenschappers.
IMMUUNSYSTEEM:
Het dagelijks gebruik van honing en kaneelpoeder versterkt het immuunstelsel en beschermt het lichaam tegen bacteriële en virale aanvallen. Wetenschappers hebben ontdekt dat honing diverse vitamines en ijzer in grote hoeveelheden bevat.
Een constant gebruik van honing versterkt de witte bloedlichaampjes waardoor ze beter in staat zijn om tegen bacteriële en virale ziekten te vechten.
HARTKWALEN:
Maak een pasta van honing en kaneelpoeder, doe dat op brood in plaats van jam
en eet het regelmatig als ontbijt.
Het vermindert de cholesterol in de slagaders en redt de patiënt van een hartaanval.
En voor degenen die al een aanval hebben gehad, als zij dit proces dagelijks volgen,
worden ze mijlen ver gehouden van de volgende aanval.
Regelmatig gebruik van dit proces bevrijdt je van ademnood en het versterkt de hartslag.
In Amerika en Canada hebben diverse verzorgingshuizen succesvol patiënten behandeld
en ontdekten dat als je ouder wordt,
de slagaders en aderen hun flexibiliteit verliezen en verstopt raken;
maar honing en kaneel revitaliseren de slagaders en aderen.
KANKER:
Recent onderzoek in Japan en Australië heeft ontdekt dat kanker aan de maag en botten met succes is genezen door een mengsel van honing en kaneelpoeder. Patiënten die aan deze vorm van kanker lijden moeten dagelijks een eetlepel honing met een theelepel kaneelpoeder innemen, drie keer per dag, gedurende een maand.
ARTRITIS:
Artritis patiënten kunnen dagelijks, 's morgens en 's avonds een kop heet water
met twee lepels honing en een theelepel kaneelpoeder innemen.
Als dat regelmatig wordt ingenomen kan zelfs chronische artritis[gewrichtsontsteking] worden genezen.
In een recent onderzoek, uitgevoerd door de Universiteit van Kopenhagen, werd ontdekt dat als de doktoren hun patiënten behandelden met een mengsel van een eetlepel honing en een halve theelepel kaneelpoeder voor het ontbijt, dat van de 200 mensen die zo behandeld waren, praktisch 73 mensen binnen een week totaal verlost waren van hun pijn en binnen een maand konden de meeste patiënten die door de artritis[gewrichtsontsteking] niet konden lopen of zich voortbewegen, weer zonder pijn lopen.
BLAASINFECTIES:
Neem twee eetlepels honing en een theelepel kaneelpoeder in een glas lauwwarm water en drink het.
Dit vernietigt de bacillen in de blaas.
CHOLESTEROL:
Twee eetlepels honing en drie theelepels kaneelpoeder gemengd in theewater, werden aan een cholesterol patiënt gegeven, en men ontdekte dat het cholesterol niveau in het bloed, binnen de twee uur tien procent minder was.
Als je dit drie keer daags doet, wordt iedere chronische cholesterol genezen.
Volgens informatie kan zuivere honing, dagelijks bij het voedsel ingenomen, de klachten van cholesterol wegnemen.
VERKOUDHEID:
Degenen die lijden aan gewone of ernstige verkoudheid kunnen dagelijks, gedurende drie dagen, een lepel lauwwarme honing innemen met kwart lepel kaneelpoeder. Dit proces zal de meeste chronische hoest en verkoudheid genezen, en de sinussen schoonmaken.
MAAG DIE VAN STREEK IS:
Honing ingenomen met kaneelpoeder geneest maagpijn en verwijdert maagzweren vanaf de wortel.
INDIGESTIE: [gestoorde spijsvertering door overlading v. d. maag]
Kaneelpoeder gestrooid op twee theelepels honing en ingenomen voor het eten, verlicht zuurbranden en verteert de zwaarste maaltijden.
GRIEP:
Een wetenschapper in Spanje heeft bewezen dat honing een natuurlijk ingredi ënt bevat dat de influenza bacillen doodt en de patiënt geneest van de griep.
LANG LEVEN:
Thee gemaakt met honing en kaneelpoeder, indien regelmatig ingenomen, gaat de aftakeling van het ouder worden tegen.
Neem vier eetlepels honing, een eetlepel kaneelpoeder, en drie kopjes water en maak er thee van.
Drink drie of vier maal per dag een kwart kop. Het houdt de huid fris en zacht en houdt veroudering tegen.
De levensspanne neemt toe.
HUIDINFECTIES:
Breng honing en kaneelpoeder in gelijke delen aan op de aangetaste plekken, het geneest eczeem, ringworm en alle andere soorten huid-infecties.
GEWICHTSVERLIES:
Drink dagelijks 's morgens een half uur voor het ontbijt op een lege maag en 's nachts voor het slapen gaan, honing en kaneel in een kop kokend water. Bij regelmatig gebruik, reduceert het gewicht van zelfs de meest dikke persoon.
Het regelmatig drinken van dit mengsel houdt het vet tegen zich op te bouwen in het lichaam, zelfs als de persoon een dieet met een hoog aantal calorie ën tot zich neemt.
VERMOEIDHEID:
Recente studies laten zien dat de suiker in honing eerder behulpzaam
dan nadelig is voor de sterkte van het lichaam.
Oudere mensen die honing en kaneel in gelijke delen innemen, zijn alerter en flexibeler.
Dr. Milton die hiernaar onderzoek heeft gedaan, zegt dat een halve eetlepel honing, besprenkeld met kaneelpoeder in een glas water,
dagelijks ingenomen 's middag om ongeveer 3:00 uur, als de vitaliteit van het lichaam begint te verminderen, de vitaliteit van het lichaam binnen een week doet toenemen.
PUISTJES:
Maak een pasta van drie eetlepels honing en een theelepel kaneelpoeder.
Breng dit aan op de puistjes voordat je gaat slapen en was het de volgende dag met warm water af.
Doe dit twee weken dagelijks, het verwijdert de puistjes vanaf de wortel.
GAS:
Volgens onderzoeken in India en Japan, is gebleken dat als honing met kaneelpoeder wordt ingenomen, de maag vrij wordt van gassen.
SLECHTE ADEM:
Mensen uit Zuid Amerika gorgelen als eerste in de morgen met een theelepel honing en kaneelpoeder die in heet water opgelost zijn,
waardoor hun adem de hele dag door fris blijft.
GEHOORVERLIES:
Neem dagelijks 's morgens en 's avonds honing en kaneelpoeder, in gelijke delen, het herstelt het gehoor.
Honing is het enige voedsel op de planeet wat niet zal bederven, of die de wetenschap niet kan namaken.
Hij zal soms tot suiker kristalliseren.In werkelijkheid is honing altijd honing.
Als het op een koele donkere plaats gedurende een lange tijd wordt bewaard, zal het kristalliseren.
Wanneer dit gebeurt, draai de deksel eraf, kook water en zet de pot met honing in het warme water,
zet het vuur uit en laat het

Overgenomen van: https://www.facebook.com/truidasnellenvanvollenhoven

Vandaag is zo'n dag om weer eens een kijkje te nemen in de bossen, met de dagtekst in mijn hand

Jaren achtereen liep ik 4 tot 5x per week door de bossen van Vijlen en kon er alles kwijt. Mijn vreugde en plezier, maar ook mijn diepe verdriet en pijn. Het was alsof ik na elke wandeling het leven weer aan kon. Er waren twee momenten dat ik niet meer verder wilde en in de bossen een einde aan wilde maken. Juist die twee keer werd alles gedaan om het tegen te houden. De tweede keer ging het zover en zo diep in oktober 2013,  dat ik van Berry (mijn overleden man), de boodschap kreeg te mogen kiezen. Voor leven of dood. Hij liet me op dat moment allerlei beelden zien waaruit  en waarom ik die keuzes mocht maken. Na het zien van die beelden besloot ik toch definitief te kiezen voor het werkelijke leven. Ik wist voor het eerst in mijn leven dat ik het allemaal aan kon. Vanaf dat moment is er heel veel gebeurd in positieve zin. Heb mensen en dingen een plaats gegeven, zonder boosheid, al kan dat heel soms nog de kop opsteken, ik kan er nu mee omgaan. Het is een tijd van verandering, van jezelf zoeken wie en wat je bent. Wat je taak is hier op aarde en waarvoor ik eigenlijk hier wilde zijn.  

In de bossen heb ik nooit angst. Heb altijd al gevoeld en geweten dat de engelen met me mee lopen. Een enkele keer had ik ook het gevoel als ik de auto parkeerde, dat ik er niet in mocht gaan. Om welke redenen? Dat kan van alles zijn. Er kan iemand zijn met minder goede bedoelingen of om redenen waar ik geen idee van heb. Ik luister ernaar en daar gaat het om. Zij vinden vast daarboven dat ik niet naar een reden hoef te vragen, omdat dit niet van belang is en mij misschien bang zou kunnen maken, terwijl ik geen angst heb om alleen in de bossen te lopen of fietsen.  Klinkt het gek als ik vertel dat ook tijdens mijn fietstochten twee engelen mee fietsen. Het is heerlijk gezelschap. Soms laten ze me lachen. Lucien de ene engel fietst rustig en bedachtzaam. De ander, Mike, maakt altijd gekke capriolen en laat me lachen. Ik hoef ze geen aandacht te schenken of met ze te praten wanneer ik dat niet wil of er niet aan denk. Zij zijn er gewoon om me te beschermen en menig keer heeft me dat voor een val behoed. 

De bossen met hun prachtige bomen en struiken. In de herfst zijn heerlijke geuren van mos, vochtige aarde en paddenstoelen. Het geeft rust en stilte in jezelf. Soms leun ik tegen een boom, maar wat velen bereiken, krijg ik niet voor elkaar. Ik praat er tegen, vertel mijn verhalen, maar voel nooit een antwoord terugkomen. Wel geven ze mij rust van binnen. Het zal vast niet aan de boom, maar wel aan mij liggen, dat ik daar misschien nog niet helemaal voor heb opengestaan tot nu toe. Nu vind ik in de dagtekst van vandaag een prachtige handreiking om het weer eens te proberen. Eigenlijk ben ik sinds oktober vorig jaar niet meer in mijn bossen geweest. Soms er doorheen gefietst , maar heb geen enkele wandeling meer gemaakt. Vandaag is zo'n dag om weer eens een kijkje te nemen in de bossen, met de dagtekst in mijn hand om te luisteren en te voelen. Dit keer zal ik de camera thuis laten. Mezelf alleen concentreren op wat het bos mij heeft te vertellen. Het is de dag voor de zonsverduistering vertelde Hilde en morgenochtend om 8.15 is het spirituele uur om eens goed in jezelf te kijken. Welnu, die voorbereidingen voor rust en ontspanning ga ik vandaag vast zoeken en vinden.

Dagtekst van maandag 28 april 2014
"Wanneer je in een bos gaat, herinner je dan dat daar een groot aantal schepselen zijn die komen en gaan, bezig met verschillende activiteiten, en dat zij jou zien. Probeer met hen in contact te treden en spreek hen zelfs toe, om hen te tonen dat je hun werk waardeert. Ga eens naar een eik of een spar toe… Leg je hand op zijn stam en zeg tegen hem: «Wat ben je mooi! Wat ben je sterk! Schenk mij
iets van je stevigheid en je weerbaarheid… En ik geef je ook een boodschap mee voor alle andere bomen in het bos. Zeg hen dat zij prachtig zijn en dat ik van hen houd. Groet iedere boom en geef hen een kus van mij», en sla je armen om de boom heen. De entiteiten die hem bewonen zullen zich haasten om je liefde aan het hele bos over te brengen en terwijl je verder wandelt zullen de andere entiteiten, die je boodschap hebben ontvangen, uit de bomen komen om je te groeten en zij dansen waar je voorbijkomt. Wanneer je terug thuiskomt zul je je gelukkig voelen alsof je vrienden hebt ontmoet."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

dinsdag 22 april 2014

Waardering en vergeving gaan hand in hand


Vanmorgen rond acht uur werd ik wakker met een heel verhaal over waardering en vergeving. Er kwam van alles tussen. Daarna moest ik naar de psycholoog. Terwijl ik daar zat en we spraken over mijn visioen van eergisteren kwam het verhaal opnieuw boven, maar kon het moeilijk tijdens de behandeling opschrijven. Op dat moment had ik de dagtekst van vanmorgen wel overal opgeplaatst, maar zelf nauwelijks doorgelezen. Nu begrijp ik waarom mijn verhaal nog even moest wachten. Het komt eigenlijk best met elkaar overeen. Ik heb ook negatieve denkbeelden over dit kabinet. Wanneer we dat met het halve land hebben, dan krijgen ze allemaal negativiteit om zich heen en komt er nauwelijks iets goeds uit voort. Wanneer wij beginnen met waardering te zenden, komen zij misschien tot het inzicht dat het ook anders kan. Maar zal mijn verhaal bij het begin beginnen wat het teweeg brengt in jezelf wanneer je waardering uit gaat zenden. Het is een balletje dat steeds verder gaat rollen. 

Vorige week had ik bij de psycholoog een oefening gedaan. Had te maken met mijn boosheid over alle vernederingen die ik heb toegelaten en die nog steeds een rol spelen in mijn denken naar mijn ex. De psychologe vroeg me terug te kijken in mijn leven waar diezelfde vernederingen plaats hadden gevonden. Gelijk kwam een scène boven van rond mijn 8e jaar, waarin ik door mijn moeder zo diep werd vernederd. Zal er niet dieper op ingaan, dan wordt het weer terugkijken, terwijl ik het nu een plaats heb kunnen geven. Ik begreep de samenhang. Van de negen jaar, zes jaar vernederd worden en dat toelaten, grijpt behoorlijk in op oudere leeftijd. Maar de basis ligt bij het kind mogen zijn. Nu ik de samenhang begreep ben ik weer gaan lezen in mijn boek Sarah en haar gevleugelde vriend. Daar kwamen steeds weer de woorden waardering en vergeving in voor. Daar lag de basis voor verandering, begreep ik. 

Op het moment dat je dingen gaat begrijpen, kun je er ook iets mee. Dus begon ik mijn ex waardering te zenden. Waardering voor het feit dat hij mij zo diep vernederde al die jaren, met andere vrouwen, tijdens het samenzijn en in het openbaar, etc., dat ik daardoor de kracht ontving om uiteindelijk te zeggen dat hij definitief uit mijn leven moest verdwijnen. Ik negeer hem, overal waar ik hem tegen kom, maar nu met waardering. Want door zijn gedrag werd ik alsmaar sterker en krachtiger. Dat verdient waardering en vergeving.  

Echter er gebeurde meer. Eergisteren kreeg ik ergens rond vijf uur in de morgen een soort van visioen. Ik stond bij mijn ex in de woonkamer, die letterlijk in het licht stond. Voor het eerst in al die jaren voelde ik me er welkom. We konden voor het eerst rustig praten in dat licht. Wat er was besproken was blijkbaar niet belangrijk en weet ik ook niet. Wel voelde ik hoe diep eenzaam hij was geworden. Hoe hij nu voelde wat hij had weggegooid. Al die leuke dingen die wij samen deden kan hij met niemand meer delen. Zijn eenzaamheid straalde me toe, maar ik kon er niets meer mee. Alles wat hij anderen gunde, had hij mij misgund in die jaren en dat heeft bijgedragen om nu waardering uit te zenden en hem een nieuwe liefde te gunnen.
 
Ik heb altijd een bloedhekel aan dat huis gehad. Er zit geen sfeer in en je voelt je al helemaal niet welkom. Als ik de enig was die dat had, zou ik gedacht hebben dat het aan mij lag, maar niemand van mijn vrienden en kennissen die er binnen zijn geweest in die jaren en ook na mij, voelen zich er niet thuis, ook zijn latere liefde had dat negatieve gevoel in zijn huis. 

Voor het eerst straalde dit witte licht in die woonkamer en was er een moment van vrede in dat huis, iets dat nooit eerder is gevoeld door wie ook. Het is niet de bedoeling dat wij weer contact krijgen, het is de bedoeling van dit visioen dat er vrede in mezelf is gekomen. Volkomen rust en acceptatie dat de boosheid er niet meer hoeft te zijn. Wat is het mooi en voelt het vredig in mezelf, want het mooiste cadeau kreeg ik erbij geschonken. 

Ik zag wie ik zelf was. Een mooi mens die van mensen houdt en altijd het beste voor ze heeft gewild en nog steeds wil. De waardering heeft voor zichzelf, om wie en wat zij heeft. Ik heb gemerkt dat hoe meer waardering ik anderen geef en toe zendt, hoe fijner ik mezelf voel. Als u dit leest, weet dan dat u op dit moment al mijn waardering krijgt toegezonden om door te geven naar uzelf en wee naar anderen. Het geeft liefde en vrede in uzelf. Pak je kansen. Geef jezelf alle waardering die je kunt krijgen. Je verdiend het en op het moment dat je beseft dat jij alle waardering waard bent, durf je het verleden los te laten en verder te gaan in een nieuw bewustzijn. Je bent het waard, zoals ik mezelf het ook waard vond, om liefde en geluk aan mezelf toe te wensen en ook te geven.

Niemand hoeft zich eenzaam te voelen. Ik ben het niet meer. Heb alles in me om als cadeautje aan mezelf te geven. Het gekke is dat er van alles op me toekomt wat maakt dat er liefde om me heen is. Ik voel me heel rijk en wens u dat alles toe. Maus

 

vrijdag 18 april 2014

De Anselvallei. Fijne Paasdagen en het bezoek aan de orthopeed, die me ook nog was vergeten

Fijne Paasdagen voor iedereen, in liefde en geluk.
 

Vanmorgen werd ik heel onrustig wakker, opnieuw met hartkloppingen. Had ik een nare droom of uittreding gehad, ik weet er niets meer van. Blijf even rustig op de rand van mijn bed zitten, om daarna lekker te douchen. Mijn haren, gisteren geknipt en geschoren, zijn alle kanten uitgepiekt, is niets meer mee te beginnen. Weg mooi kapsel, de douche spoelt alles schoon, ook de onrust trekt weg. Het koude naspoelen, wat ik het fijnste van de douche vind, maakt me helemaal rustig.

Mooie dagteksten ontvangen die opnieuw inspiratie geven tot een nieuw begin van de dag. Helaas als ik alles op moet volgen wat wordt aangegeven, zou me gek maken, dus neem ik één ding voor de eerste uren en vul langzamerhand de dag met de andere nieuw aangedragen inspiraties. Heb ik hard nodig. Vanmiddag naar het ziekenhuis, naar de orthopeed. De rechtervoet geeft sinds november grote problemen, welke het dansen haast onmogelijk maakt. Nu maar hopen dat hij de oorzaak kan vinden, al leg ik dat zelf gevoelsmatig bij de ziekte van Lyme. Fransien gaat mee. Daarna eten we bij haar
met natuurlijk een spelletje kaarten na het eten. Het is mijn beurt om eten mee te nemen en te koken.

Het resultaat van de behandeling bij de orthopeed is snel verteld. Allereerst was hij mij vergeten, tot zijn secretaresse hem belde met de woorden dat wij al meer dan 35 minuten zaten te wachten, terwijl er niemand binnen was. Zijn collega kwam ook al om het hoekje kijken. Een charmante man van een jaar of 60, die nog bloosde. Hij vertelde dat ik dan bij zijn jongere collega moest zijn. Oh, was mijn antwoord, "daar kan ik toch niets mee". De man kleurde letterlijk tot aan de wortels van zijn haren. Wordt opnieuw teruggestuurd door de orthopeed naar Hanssen, die de steunzolen heeft gemaakt. Met een verwijsbrief. Bij de orthopeed zat dit keer een orthopedisch schoenmaker, die mij naar een speciale persoon daar terugstuurde. En opnieuw heb ik al maanden het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden en aan het lijntje te worden gehouden, omdat men geen raad weet met de pijn in mijn voet.

Het zonnetje schijnt vanmorgen en van de voorspelde regen is hier niets te bespeuren. Gelukkig maar. Gisteren, laat in de middag nog even naar de Anselvallei gereden, in de hoop dat de zwaneneieren waren uitgekomen. Echter het vrouwtje zit nog steeds stevig op het nest. Het eerste nest waterhoentjes had nog drie kleintjes over, dus weer één minder dan vorige week. In het tweede nest waren net 5 kleintjes geboren. Het derde nest, tegen de paal aangebouwd had gisteren of eergisteren 6 kleintjes gekregen. Nu kon ik ze nog mooier en dichtbij filmen. Toch valt het me op dat altijd één of twee van die kleintjes achterblijven en ook nauwelijks aan eten kunnen komen. De twee bijdehandste vliegen vader en moeder direct tegemoet. De rest moet maar zien aan eten te komen.

Zag ook het zeldzame vlindertje met twee oranje vleugeltjes. Helaas, geen moment rust of stilte, ze blijft fladderen en is niet te fotograferen. Afijn dat cadeautje komt vast nog weleens. Dat is hetzelfde met het ijsvogeltje. Velen hebben het mogen zien en fotograferen. Ik heb ze eenmalig in Duitsland tijdens een rustpauze mogen zien. Op dat moment had mijn ex mijn toestel in zijn handen en het niet in de gaten. Was prachtig om te zien, maar fotografische kans gemist. Komt vast nog wel eens een keer. Ben nog niet aan de beurt, denk ik.
 

Andere foto's zijn weer prachtig geworden. Mijn enige ergernis is van mezelf dat ik altijd zoveel foto's maak, 195 dit keer, dat ik ze eerst allemaal uit moet zoeken en de mooiste moet uitsorteren voor op de site en Facebook. Het gaat ook zo makkelijk. Vroeger moest je afwachten wat goed was en fotografeerde je heel selectief. Nu schiet je maar raak. Een fotootje meer of minder maakt niet uit. Het werk erna wel, dat kan ik je zeggen. Echter het eindresultaat dat overblijft is ook weer de moeite waard.
 

Uittredingen - Astrale reizen en Paranormale ervaringen van Maus Sturmer: DE PLANETEN en de TIPS VOOR DEZE DAG 2014-04-18

Uittredingen - Astrale reizen en Paranormale ervaringen van Maus Sturmer: DE PLANETEN en de TIPS VOOR DEZE DAG 2014-04-18: Saturnus, Jupiter en Venus houden de boel nog enigszins in balans en dit zijn gelukkig niet de minste planeten. Ons geduld en ons humeur ...

maandag 14 april 2014

Ziekte van Lyme en de grote gevolgen hiervan, Lees en help mee. Ook u kunt ooit gebeten zijn door een teek

Lees en stuur deze link met artikelen over de ziekte van Lyme alstublieft door. Misschien helpt U er iemand mee uit uw omgeving, die zogenaamd psychische en lichamelijke klachten heeft en daar maar mee moest leren leven. Klik op: http://levensverhalenvanjouenmij.blogspot.nl/

Zaterdag 5 april verscheen in de Telegraaf een groot stuk over de ziekte van Lyme. Het aantal zelfdodingen door de gevolgen zijn groter dan men denkt. Door de dokter wordt het afgedaan met de woorden: weet ik niet en allerlei andere nietszeggende woorden. Zelf heb ik hier eerder over geschreven, dat zelfs in het ziekenhuis diverse artsen de kringen op mijn armen niet herkenden als Lyme. De een zei dit en de ander zei dat, terwijl ik zelf steeds vermeldde dat het een tekenbeet was geweest. Vorige week was het een hartspecialist uit het Orbis ziekenhuis te Sittard die mij voor het eerst serieus nam in tegenstelling tot de neuroloog die op de eerste hulp al voorbij ging aan het feit dat ik vermeldde dat ik de ziekte van Lyme had. Zijn ze bang voor hun onwetendheid? Ik vraag me af. Echter niet het feit dat de arts onwetend is over dit onderwerp is erg, maar het feit dat ze door die onwetendheid er aan voorbijgaan in plaats van uit te zoeken waar je wel heen kan met dit ziektebeeld. Dat is wat ik artsen kwalijk neem. Je hoeft niet alles te weten, dat verwacht niemand van je. Je hoort wel even de moeite te nemen om uit te zoeken waar je terecht kunt. Dat roept alleen maar respect op. Hieronder de twee krantenartikelen over de ziekte van Lyme en wat de mogelijkheden zijn. Helaas voor mij zijn die niet weggelegd. Ik heb de financiën niet om naar Tsjechië te gaan en me daar te laten behandelen voor mijn klachten. Mocht u dat geluk wel hebben, schroom dan niet, maar laat alles uitzoeken. De klachten nemen toe naarmate de tijd vordert. De medicijnen die hier worden gegeven zijn niet afdoende om de bacterie te lijf te gaan. Tijdens de bloedonderzoeken hier in Nederland lijkt het alsof de bacterie is verdwenen, maar bij dieper onderzoek blijkt deze door te woekeren in je lichaam, met alle kwalijke zaken van dien. Blijf niet afwachtend, maar zoek verder. Laat je zeker niet van het kastje naar de muur sturen. Artsen behoren te luisteren en dieper onderzoek te doen naar je klachten. Ik had op gegeven moment angst om weer naar de huisarts te gaan, tot hij me geruststelde dat hij mijn klachten serieus nam. Dat wil niet zeggen dat er nu verder in het bloed wordt gezocht. Dit onderzoek is hier nog helemaal niet bekend. Zodra de ziekte van Lyme serieus gaat worden genomen zullen er ontstellend veel problemen door de mensen worden herkend en kunnen zij aan hun klachten eindelijk een naam geven. Misschien wordt dan ook eens wat minder gezegd dat er iets verkeerd zit in je hoofd. 

De ziekte van Lyme is nog vrij onbekend in Nederland, dat is zeker, maar soms worden mensen het bos ingestuurd met hun klachten omdat de artsen er geen raad mee weten. Misschien dat we nu met ons allen, artsen en patiënten de handen in elkaar kunnen slaan, samenwerken om deze nieuw ontdekte ziekte te bestrijden. Misschien kunnen al die mensen met onbestemde klachten eens nagaan in hun leven of zij misschien ooit door een teek zijn gebeten. Samen hand in hand vechten tegen deze onbekende klachten, die misschien veel grotere vormen heeft aangenomen dan wie ook had kunnen denken. 

Ik kan als kleintje alleen maar vechten tegen deze ziekte door deze artikelen te verspreiden. Wilt U hieraan meedoen door de link door te sturen van dit verhaal en zijn artikelen. Wie weet helpt ook u hier iemand mee, die tot nu toe nergens terecht kon met zijn of haar ziekte. Dank u, Maus





 

 

Ziekte van Lyme, deel 2

Ingeleverd door Ger Lemmens
Maus
 
Dit is het begin van een nog uit te werken verhaal over de ziekte van Lyme. Dit naar aanleiding van je Facebookbericht. Er is duidelijk werk aan de winkel voor onze parlementariërs, maar ik denk nog meer voor het Europese Agentschap voor ziektebestrijding. Misschien heb je nog aanbevelingen of commentaar. Zal je, als je het wil, het uiteindelijke verhaal doen toekomen.
 
In Nederland bestaat de Nederlandse Vereniging van Lymepatiënten (NVLP). Volgens het bestuurslid Mud zoekt 20 procent van alle chronische lymepatiënten uit Nederland hun toevlucht tot gespecialiseerde behandelaars in (particuliere) klinieken en ziekenhuizen in Duitsland, Zwitserland, de VS en Slowakije. Een probleem is echter dat de vrij dure behandeling en nazorg niet door de zorgverzekeraar gedekt wordt. In feite zou dat probleem dus via de Vaste Kamercommissie Volksgezondheid aan de orde gesteld moeten worden.
In de Telegraaf van 14 april stond het relaas beschreven van Lotte van de Kuil die de tekenbeet opgelopen had en met haar gezondheidsklachten in eigen land op onbegrip en onkunde stuitte. Toen ze een vreemde huiduitslag vastgesteld had, was ze naar haar huisarts gegaan. Die stelde vast dat de uitslag niet bij een tekenbeet paste. Vervolgens kreeg ze longontsteking en andere klachten die door de praktijkondersteuner als “ griepachtig” ingeschat werd. Ze werd steeds zieker en kreeg darm- en gehoorproblemen. Uiteindelijk liet de huisarts twee bloedtesten uitvoeren. Bij de ene test werd de bacterie wel vastgesteld  en bij de andere niet. Vervolgens maakte ze een rondje langs de nodige (academische) ziekenhuizen. Daarbij werd door de microbiologen en andere specialisten steeds weer een andere diagnose vastgesteld, uiteenlopende van ME, Pfeiffer, (winter)depressie, fibromyalgie, leverkanker en zelfs post-lyme-desease, waarbij de bacterie niet meer aangetoond kon worden. Het uiteindelijk resultaat was dat ze zou moeten accepteren dat ze nooit meer beter zou worden en uiteindelijk werd ze bedlegerig en belandde in een rolstoel en kreeg het stempel “ psychisch” opgeplakt. Vervolgens zocht ze hulp bij het NVLP dat haar naar een kliniek in Duitsland doorverwees. Daar werd meteen een bloedtest gedaan en werd onomstotelijk aangetoond dat haar lichaam de bacterie bevatte die de ziekte van Lyme veroorzaakte. Dus er bestaat blijkbaar een zeer betrouwbare test die blijkbaar niet overal bekend is?????. Toen pas zag de aanvankelijke sceptische Nederlandse “ lymespecialist”  de noodzaak in om haar met een antibioticum te gaan behandelen. Vrij snel merkte ze al een verbetering. Toch besloot Lotte om naar Slowakije af te reizen. Daar werd ze onderzocht, werd bloed afgenomen en werd ze direct opgenomen. Verzwakt en tot nauwelijks iets in staat, wachtte ze er de uitslag van de test af. Deze bleek ook positief te zijn. Twee weken achtereen kreeg ze een zware intraveneuze behandeling met antibiotica. Vijf maanden na haar behandeling zijn veel neurologische klachten bij Lotte sterk verminderd of verdwenen en is ze niet langer meer bedlegerig en afhankelijk van haar rolstoel. Volgens Lotte redde Slowakije haar leven.
Blijkbaar is de diagnose van, kennis over, vaststelling van en het omgaan met de ziekte Europabreed zeer verschillend en zou men van elkaar kunnen leren; dus een taak voor het Europese Agentschap Ziektebestrijding.

Groet
Ger

vrijdag 11 april 2014

donderdag 10 april 2014

Kinderen opvoeden tot mooie mensen is het moeilijkste wat er is


Op momenten als deze, waar ik deze tekst van de omraam lees denk ik wel eens aan vroeger terug. Zouden wij onze kinderen anders hebben opgevoed? Zouden wij deze dingen hebben geleerd aan onze kinderen, wanneer wij deze wijsheden zelf hadden geweten? Het zijn prachtige mensen geworden. Hebben hun eigen gezinnetjes en doen het op hun manier ook weer heel goed. Zou het anders geweest zijn? Ik weet het niet. Wijsheden kun je pas doorgeven als je ze zelf hebt geleerd. En die wijsheden leer je door het leven en niet op school. Ik vind het dus wat makkelijk gezegd van de omraam. Toen wij met 22 en 27 jaar onze eerste dochter kregen, wat voor wijsheden hadden wij destijds in pacht? Een beroerde jeugd hadden we allebei. Oké, dat probeer je al beter te doen. Echter er zijn duizend dingen op te noemen die ik nu pas weet of ontdek. Als ik naar hun karakter kijk mag ik eerlijk zeggen; 'Berry en ik hebben het zo slecht nog niet gedaan'. We mogen trots op hen zijn en de kleine onvolkomen heden die er zijn, ach...., die hebben we zelf toch ook? Nee, ga mezelf geen schuldgevoel aanpraten. We hebben het beste voor met onze kinderen, ieder op onze eigen manier. Het is aan het kind te ontvangen en er iets mee te doen. Bepaalde invloed hebben we, maar invloeden van buitenaf spelen ook een rol mee. Doe je best als ouder, meer kun je niet doen om het goede voorbeeld te geven. Natuurlijk kunnen we nadenken of het beter kan of had gekund. Over de woorden van de omraam goed nadenken. Maar zadel jezelf niet met een schuldgevoel op. Er is altijd een les uit te leren die wij nog niet kennen. Misschien wel door kunnen geven aan onze kleinkinderen, wanneer jij als ouder je kinderen helpt door op ze te passen. Kijk er naar en pak er uit wat jij als ouder kunt gebruiken en waarin jij je goed in voelt. Alleen dan kun je het goede aan je kinderen doorgeven. Maus

Dagtekst van donderdag 10 april 2014
"Ook al is het absoluut noodzakelijk dat kinderen en adolescenten studeren en diploma’s halen, toch moet je vaststellen dat karaktervorming belangrijker is dan de ontwikkeling van het verstand. Want het wezenlijke is dat je leeft, niet dat je dokter, advocaat, ingenieur of econoom bent. En om te leven, om alle omstandigheden van het bestaan het hoofd te bieden, is het belangrijk dat je aan je karakter werkt. Onderwijs is één ding, maar opvoeding is een ander. De jeugd heeft, meer dan aan geleerde professoren, behoefte aan leermeesters die haar
vertellen hoe het leven in elkaar zit en hoe zij er moeten mee omgaan zodat de krachten, de kwaliteiten en de gaven die zij bezit zich ten volle kunnen openbaren. Zolang men niet het accent legt op de karaktervorming, maar enkel op het ontwikkelen van het verstand, zal de kennis die men aan jongeren doorgeeft in de scholen en de universiteiten slechts voor persoonlijk succes dienen, en zij zullen dat succes vaak ten koste van de anderen boeken. Maar laat hen ook aan hun karakter werken, hen leren de opgedane kennis niet enkele aan te wenden voor eigen gewin, en je zult mensen zien opstaan die in staat zijn een hele maatschappij te doen evolueren."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

woensdag 9 april 2014

Afscheid nemen en mijn droom


 
Neem geen afscheid na de dood
neem afscheid voor en tot de dood
Het is een geschenk
van jou aan de ander

Mijn droom vannacht ging over een verloofd stel. Zonder dat zijn verloofde het wist onderging hij allerlei onderzoeken en hoorde dat zijn einde naderde. Hij wilde zijn verloofde zijn ziekbed besparen. Maakte ruzie met haar en stuurde haar weg. Uiteindelijk zag hij zijn fout in, maar ook haar pijn, verdriet en vooral het onbegrip over zijn daad. Hij leerde nog tijdens zijn ziekbed dat je beter samen afscheid kunt nemen tijdens het ziekteproces dan na de dood, zonder iets te hebben gedeeld.
Het is mijn droom en heeft me iets te zeggen
Zou iemand mij dat uit kunnen leggen?
 


maandag 7 april 2014

Geluk: het is klein, teer en heel kwetsbaar als je het geschonken krijgt. Maar wat....., als je het niet herkent.

Vanmorgen heel vroeg kreeg ik als eerste mail de "dagelijkse gedachte" binnen die me diep raakte. Naar verloren geluk blijven zoeken doe je heel lang na de dood van je partner. Dat begrijp ik voor mezelf, omdat je op verlies geen invloed hebt. Echter weggegooid geluk is erger, omdat je dat geluk zelf in handen hebt. Je mag zelf beslissen wat je er mee doet. 

Naar weggegooid geluk blijf je een leven lang zoeken.
Uit een liedje van Liedje van Rowen Heeze  (ingestuurd door: Ton, Beek en Donk NL)

Dat weggegooid geluk herken ik direct. Soms gooien mensen GELUK weg, welke ze niet hebben herkend als geluk. Het werd zonder nadenken weggesmeten op de vuilnisbelt. Echter als je dat geluk, diepe echte liefde niet hebt herkend of wilde herkennen, terwijl je het in de hand had, zul je het ook nooit meer vinden. Iets wat ik altijd heb verteld aan een persoon in mijn nabijheid, die er zo onverschillig mee omsprong. Hij zal de rest van zijn leven naar dit geluk blijven zoeken, zonder het ooit nog te  vinden. GELUK, het is heel klein en teer als je het geschonken krijgt. Het kostbaarste geschenk dat een mens mag ontvangen. Echter in veel gevallen lonkt het avontuur, zoals de vrije vrienden dat beleven. Ineens is geluk geen geluk meer. Waar niet bij wordt nagedacht is dat zo'n avontuur maar kort duurt. Je kunt net als je vrienden alle vrouwen om de nek vallen en aflebberen, je kunt je bedrinken tijdens je eenzame uren en avonden, of er voor weglopen. Je kunt denken dat je alle vrouwen kunt krijgen maar beseft niet dat het allemaal tijdelijk is. Want wie is er straks als jij iets gaat mankeren. Wie zorgt voor jou als je ziek wordt? Natuurlijk, er zijn verzorgingshuizen en heel optimistisch wordt gedacht dat de kinderen er ook nog zijn. Vergeet het maar. Die hebben hun eigen gezinnen en zorgen en hebben jou als ouder beslist niet nodig om voor te zorgen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Echter al dat andere wat je allemaal nog meer samen deelde, krijg je nooit meer terug. Weggegooid geluk. Een leven kan heel lang duren als je op zoek bent naar geluk, zonder het te vinden.  

De spreuk laat bij mij een diepe indruk achter in mijn ziel. Je ziet het om je heen gebeuren, zonder dat je iets kunt doen. Zonder dat je kunt zeggen; kijk uit wat je doet, je vind het nooit meer terug. Je bent machteloos, omdat de ander het beter denkt te weten. Dat mag natuurlijk. Ieder mens kiest voor zijn of haar eigen leven. Toevallig zie ik op de site van Fransien een filmpje met de titel het leven kent vele wegen, die ik zeker zal delen. Het is aan jou welke weg jij wilt lopen.  

Fietstocht vandaag van Landgraaf, richting Ubach Palenberg, Tevenerheide, Schinveld, Merkelbeek,Brunssum en terug. 34 km

Vanmorgen om 9.15 uur vertrokken. Het was kil 17 graden, maar de zon scheen en werd steeds warmer. Voor de middag was regen voorspelt dus wilde ik er nog even van genieten. Boven op de berg van de Tevenerheide thee gedronken met een koek erbij, die ik nog in mijn tas had zitten. Gelukkig maar. Was van plan maar een uurtje te gaan. Had geen brood of ander snoepgoed meegenomen. Gek hè, maar als ik eenmaal onderweg ben ontdek ik steeds nieuwe weggetjes, die ik nooit eerder heb gereden, Zo echt tussen de landerijen door waar alleen trekkers komen. Mijn avontuurlijke geest heeft weer de volle vrijheid gekregen om dit te doen, zonder enige kritiek. Die avontuurlijke geest zou opnieuw een grote fietstocht willen maken. De spirit is er, de financiën, net als bij velen van ons, ontbreken. Maar goed wie weet wat de toekomst dit jaar allemaal brengt. Een heleboel nieuwe dingen en een nieuwe liefde, is al wat ik weet. Lijkt me heerlijk om weer eens verliefd te worden, vooral omdat ik weet dat het opnieuw een grote liefde zal zijn en dit keer wederzijds. De rest wacht ik af. Geniet nu al van de voorpret. Per slot is het zo juli en augustus en dat zijn de maanden waarin mijn leven gaat veranderen. 

De minder goede weersvoorspellingen zijn verschoven naar de avond en de fietstocht loopt uit tot half vier. Op de Tevenerheide sta ik te filmen als de boswachter langs rijdt. Ik moet achter de palen blijven en mag niet meer, zoals andere jaren aan het water staan. Jammer de eerste parende waterjuffers had ik zo graag voor mijn camera gehad. En zeker tegen eind april begin mei zie je ook de grote libellen rondvliegen. Een prachtig gezicht. Helaas weer zoveel foto's gemaakt dat het moeilijk kiezen wordt. Een heerlijke dag geweest met opnieuw mooier weer dan was voorspeld. 23 graden. Maus

 
 

zaterdag 5 april 2014

Ziekte van Lyme en de klachten die zijn ontstaan, is er samenhang?

http://www.telegraaf.nl/binnenland/22474097/___Vaak_zelfdoding_lymepatienten___.html

Of dit me lukt, moet ik afwachten
Vandaag zag ik in de Telegraaf een artikel over de ziekte van Lyme. Lees het artikel op bovenstaande link.

Zoals de meesten al weten heb ik deze ziekte sinds vorig jaar. Hij werd pas drie maanden later ontdekt. Eigenlijk al veel te laat. De schade die het in je lichaam aanbrengt is nog steeds onbekend. Je krijgt twee kuren en dat is het. Ondertussen woekert hij voort in je lichaam. Er zijn zoveel factoren nog steeds niet bekend dat het griezelig is. Toen ik in het ziekenhuis kwam voor de Tia was dit het eerste dat ik vermeldde. De neuroloog ging er niet op in. Ik ben zelden ziek geweest in mijn leven, maar krijg ineens van alles, zoals deze griepaanval, zoals de allergie tegen de medicijnen die zoveel klachten heeft veroorzaakt. De pijn aan de rechtervoet waar ik nauwelijks meer door kan dansen. 

In mijn achterhoofd vraag ik me steeds af of het nu op zichzelf staande feiten zijn of heeft het allemaal met de achtergrond van de ziekte van Lyme te maken. Niemand weet het, maar tot nu toe heb ik ook niemand bereid gevonden om eens echt te luisteren naar deze opmerking. Misschien is het omdat men hier in Nederland nauwelijks iets weet van de ziekte van Lyme. Misschien wordt het tijd dat ik zelf uit ga zoeken of een en ander in verband staat met elkaar. Ik weet niets van medicijnen en niets van ziektes. Weet u iets dat mij kan helpen hou ik me zeker aanbevolen. Maus 

Dagtekst van zaterdag 5 april 2014.
"Het is zeker mogelijk om te ontsnappen aan het menselijk gerecht, maar het is onmogelijk om te ontsnappen aan de goddelijke gerechtigheid, want zelfs al roept zij de schuldigen niet op een zichtbare manier ter verantwoording, zij treft hen innerlijk. Er zijn criminelen die erin geslaagd zijn het menselijk gerecht te ontlopen, omdat daar elke daad zijn weerslag heeft op degene die deze stelt, zijn zij innerlijk bezig in verval te raken: hun psychische toestand, zelfs hun gezondheid, alles wordt slechter. Schijnbaar houden bepaalde elementen nog stand, maar langzaamaan zullen ze afbrokkelen, want juist het innerlijk van de mens, ondersteunt en voedt het hele bouwwerk dat hij is ; wanneer het innerlijk ontwricht raakt, zal ook de buitenkant uiteindelijk in elkaar storten. Dit is de manier waarop de goddelijke gerechtigheid zich
manifesteert, en ook al zijn de sancties niet onmiddellijk zichtbaar, zij zijn ogenblikkelijk: op het moment dat de mens een overtreding begaat, verduistert er iets in hem en stort het in.
Het duurt misschien jaren voordat die schade aan de buitenkant zichtbaar wordt, maar innerlijk is er al iets aan het afbrokkelen."       Omraam Mikhaël Aïvanhov


Woorden van Inspiratie - Dag 5
"  Leven kan enkel plaatsvinden in het huidige moment.
 Verliezen we het huidige moment, dan verliezen we het leven." 
Buddha

Je bént waar je hoort te zijn....



donderdag 3 april 2014

Onze dagelijkse gedachten en de positieve of negatieve invloed ervan


Denken doen we de hele dag, maar niet altijd even aardig en positief voor  of over onszelf. Zelfs als ik positief ben is het nog moeilijk om ook de hele dag goede en juiste gedachten door mijn hoofd te laten gaan. Vaak genoeg gebeurd het dat je op een plek komt waar je bijvoorbeeld met je vroegere ex bent geweest. Op dat moment denk ik dan bij mezelf. Man, wat ben je een stommeling geweest. Je had alles aan liefde die je kreeg, aan vrijheid aan plezier, foto's maken, fietsen, genieten, plannetjes maken etc. Maar goed geen van allen kon hij ooit echt waarderen, dus gooide hij allemaal leugens de straat op om te excuseren waarom het was afgelopen. Eiste zelfs de eer op dat hij het had uitgemaakt. Allemaal niet zo belangrijk, hij is een man. Van zijn tweede ex,  heb ik genoeg van die leugens over mij te horen gekregen. Zij had al snel door, eigenlijk vanaf het moment dat zij mij in mijn ogen keek, dat hij niets anders dan leugens had verteld. Echter het zijn "zijn waarheden."Dat krijg je als je boven mensen gaat staan en je denkt beter te zijn dan ieder ander.  

Maar toch op die momenten denk ik al negatief. Waarom? Omdat je dat soort momenten als goed hebt beleefd en zij nu door de ander als kwaad worden neergezet. Op één of andere manier maakt het je boos dat die ander echte diepe liefde weggegooid heeft. Zeven jaar geleden heb ik hem al voorspelt dat hij die diepe liefde nooit meer zou vinden. Het is nu al uitgekomen en zal blijven uitgekomen, omdat hij alles op de schroothoop gooide en niet waardeerde wat hem was geschonken. Geld en uiterlijkheden, zijn jeugd inhalen, was veel belangrijker. Het positieve voor mij is dat hij aan een doorgaande weg woont, waar ik vaker langs moet met de auto of de fiets en op die momenten zelfs vergeet dat hij daar woont. Rij er zonder nadenken langs. Een heerlijk gevoel wanneer ik mij dit achteraf realiseer. 

Het zijn de herinneringen aan die mooie momenten die mij op dat moment soms negatief laten denken. Gedachten van boosheid oproepen. Ook al worden ze steeds minder en weet ik ze sneller om te draaien. Het kan niet anders dat dit bij hem ook het geval zal zijn. Er was teveel wat we samen deelden. Daarna heeft hij ook niemand meer gevonden die dit alles met hem deelde. Nu ik het schrijf heb ik alleen maar medelijden met de ander, omdat ik weet dat hij dit stukje geluk, wat hij toen niet kon waarderen, in handen had en op de schroothoop gooide. Het nooit meer zal vinden. Daarentegen komt het grote geluk bij mij steeds dichterbij. Dagelijks wordt het duidelijker en helder. Dit grote geluk ligt voor het grijpen. Dat is ook de reden dat ik na die negatieve gedachten het direct weer om kan draaien naar positieve gedachten. Ik hoef alleen maar aan dat komende geluk te denken. Het is niet meer mijn probleem dat die ander zijn leven vergooit met jonge vrouwen, drank en andere zaken. Die vrouwen speelden al een grote rol bij hem toen ik nog een relatie met hem had. Voor hem plezier, voor mij een vernedering. Hij wil zijn jeugd inhalen, die je nooit en te nimmer in kan halen.  

Bij zijn tweede ex, wij zijn vriendinnen geworden, zie ik op Facebook een foto van tien jaar geleden staan met complimenten erbij. Even verderop zie ik een foto staan van het nu. Schrikbarend hoe zijn leven van nu hem tekent en wat alle negatieve zaken via je uiterlijk laten zien. Ik ken hem niet meer terug en wil deze man ook niet meer kennen. Op de dansvloer loop ik langs hem heen zonder hem zelfs te zien. De mooie dingen die er waren zijn te weinig geweest. De grote kamer in mijn hart is verschrompelt tot een minuscuul kamertje van hooguit een kwart centimeter in het vierkant. Hij is een vreemde voor me geworden en misschien was hij dat al die jaren al, maar wilde ik dat niet erkennen. Het is goed om het nu niet alleen in woorden uit te drukken, maar ook neer te schrijven. Op papier begrijp ik mezelf altijd beter dan met gedachten. Dingen worden helder op papier, meer dan dat je ze verteld.  

Mijn belangrijkste taak is nu om de positieve gedachten vast te houden en naar buiten te brengen. Mij te verheugen op wat me te wachten staat, iedere dag weer. Blij te zijn dat ik mijn gedachten op papier kan verwoorden, zodat ze nog duidelijker worden. Helderheid geven. Letten op wat ik denk en daar horen gedachten aan een ex niet tussen te zitten. Mijn positieve gedachten hoeven ook niet aan de toekomst te denken maar in het nu te zijn. Van deze dag, waarop het zonnetje schijnt. Blij te zijn dat ik eindelijk ontdekt heb waar al mijn klachten van de laatste paar weken vandaan kwamen. Hoe slecht dit laatste medicijn voor me is geweest en vooral dat ik er mee ben gestopt vandaag. Blij te zijn met het advies van een vriendin, die vannacht nog schreef dat ik peterseliethee moest maken en 3x per dag drinken om mijn lichaam te zuiveren. Ben gisteravond mijn bed nog uitgestapt en heb verse peterselie geplukt om die thee te gaan maken. Ook nu staat ze alweer te trekken. Met een bouillonblokje erbij op een hele pot, smaakt het nog lekker. Zet het recept onderaan. Het gif uit mijn lijf moet er uit, zonder een nieuw medicijn erbij. Het is goed dat ik naar mijn gevoel luisterde en met alle medicijnen naar de apotheek ben gegaan. Hij haalde gelijk de boosdoener er uit. Die 8 kilo zal ik hopelijk weer verliezen, maar zelfs als ik dat niet voor elkaar krijg, wordt mijn lichaam in ieder geval niet meer vergiftigd. Het is mijn lijf en met mijn positieve gedachten accepteer ik het ook weer met die 8 kilo erbij, zolang het maar gezond blijft en ik alle leuke dingen kan blijven doen. Maus 

Recept om mijn lichaam te zuiveren.
Dit recept is speciaal voor mij beschreven. Voor elke patiënt geldt een andere samenstelling.
Wilt u hier meer over weten neem even contact met mij op, zodat ik naam en telefoonnummer door kan geven van degene die mij helpt.
6 dagen, 9 eetlepels peterselie 3x per dag op een beker bouillon drinken
3 dagen, 6 eetlepels peterselie 3x per dag op een beker bouillon drinken
2 dagen, 3 6 eetlepels peterselie 3x per dag op een beker bouillon drinken
Ik praat nu over gedroogde peterselie. Neem je verse peterselie luister dan naar je gevoel of vraag de engel Raphaël, de genezer, om raad. Zelf heb ik gepakt wat mijn gevoel me aangaf.

 

woensdag 2 april 2014

Verkeerde medicijnen en de gevolgen ervan

Vandaag 21 km. gefietst, het ging niet zoals ik wilde. Ook een afspraak met de apotheker gemaakt. Ben in nog geen drie weken 8 kg. aangekomen, terwijl mijn leef of eetpatroon niet waren veranderd. Ik was echt boos. Alle medicijnen meegenomen en ja hoor. Het laatst gekregen middel om de vaten te verwijden blijkt alle klachten te veroorzaken. Speciaal het aankomen in gewicht. Woedend ben ik op mezelf dat ik de bijsluiter niet had gelezen, want alle klachten kloppen op die ene na die juist de grootste boosdoener is in mijn lichaam, het snel aankomen in gewicht. Daarover wordt niets vermeld. Heb direct contact opgenomen met de huisarts die morgen zal bellen. De gevolgen zijn heel groot. Ik was zo blij dat ik dertien kilo was afgevallen en nu zijn er in tijd van een kleine 3 weken 8 kilo bijgekomen. De rest van de verschijnselen zijn ook dermate van invloed op mijn lichaam dat ik behoorlijk ben geschrokken, dat één soort medicijn dit kan veroorzaken. Innemen zal ik het zeker niet meer. Ben blij dat ik op het idee kwam de apotheker in te schakelen en alles wat ik moest slikken mee te nemen. Hoe ik die 8 kilo er weer af moet krijgen is een ander probleem. Had net nieuwe broeken gekocht een paar maanden geleden en pas er nu al bijna niet meer in. Maag en buik zijn helemaal opgezwollen, hoe krijg ik het in hemelsnaam er weer af. 

De dagtekst van vandaag geeft een nieuw inzicht. Het duurt heel lang voor je het inzicht hebt gekregen dat je werkelijk op niemand moet rekenen, omdat je dan iets eist van de ander, wat zij of hij niet altijd kan of wil geven. Maar dat je het in je werk moet zoeken is een mooi advies. Echter wat te doen wanneer je niet meer werkt? Zelf heb ik genoeg hobby's, is een leuke vorm van werk. Echter niet ieder persoon heeft hobby's. Wat doe je dan? Hoe zaai jij je zaadjes? Misschien eens goed om over na te denken. Ook dat kun je zien als een vorm van werken. Je bent met jezelf bezig. Dat kan een heleboel nieuwe inzichten opleveren. Maar eerlijk is eerlijk. Altijd met jezelf bezig zijn is juist het moeilijkste werk dat er is, omdat het zo confronterend is. Maar elke keer een beetje aan jezelf werken maakt dat we onze beste pannen kunnen realiseren. Maus 

Dagtekst van woensdag 2 april 2014
"Leer op niets of niemand te rekenen, niet op je familie, niet op je vrienden, zelfs niet op de Heer, ja, zelfs niet op de Heer!… maar enkel op je werk. Waarom? Omdat je, dankzij je werk,
vervolgens zult kunnen rekenen op heel het universum. Wanneer de boer zijn veld heeft ingezaaid kan hij rekenen op de zon, de regen en de dauw, want zij zullen bijdragen tot de groei van de zaadjes. Maar wanneer hij niets heeft gezaaid, is het nutteloos op om het even wat te rekenen. Zelfs de Heer is er niet op gesteld dat wij al te zeer op Hem rekenen. En ga Hem niet vertellen dat de godsdienst je heeft geleerd om je tot Hem te wenden wanneer je gebrek lijdt, want Hij zal je antwoorden: «Degenen die je dit hebben geleerd zijn onwetenden, omdat zij je niet hebben onderwezen dat de wetten van de spirituele wereld dezelfde zijn als die van de fysieke wereld. Ik kan die wetten niet veranderen om de luiaards een plezier te
doen. Indien je wilt dat ik je te hulp kom, begin dan eerst zelf te werken.» Het is dus eerst aan ons om iets te doen, om zo de psychische en spirituele processen op gang te brengen, die ons in staat zullen stellen onze beste plannen te realiseren."    Omraam Mikhaël Aïvanhov