dinsdag 15 juli 2014

Zuiverheid en verloren onschuld terugvinden


Mijn kindertijd was er geen van verloren onschuld, dat werd bewust kapot gemaakt. Echter er was iets sterkers in mezelf die dit altijd heeft bewaard, opdat ik nooit iemand bewust kwaad zou doen. Zodra die kindertijd  voorbij was en Berry in mijn leven kwam, werd die kinderlijke onschuld op een of andere manier weer wakker. Ik wilde het als kind dus niet verliezen, maar verborgen houden. Natuurlijk was ik geen heilig boontje, net als ieder ander. En zeker in de tienertijd, die veel later begon dan nu, zal ik niet makkelijk zijn geweest. Echter die zekere onschuld bleef toch ergens bewaard. Dat is alleen verstopt gebleven, vermoed ik. Want ergens zit het er nog steeds, net als bij jou en ieder ander. We moeten er alleen weer naar zoeken en naar kijken. Waar zit het en wat kan ik ermee. Het is de ratio die ons altijd weer dat stukje onschuld laat verbergen, om niet naar onze fouten te hoeven kijken, althans dat vermoed ik. Dus vandaag nog stap ik na een week binnen zitten op de fiets en geef mezelf de taak om te zoeken waar mijn stukje onschuld zit. Wat ik er mee kan en hoe ik dat weer boven kan halen. Wie doet er mee? Is dat niet het eerste belangrijke stukje, waardoor we voor onszelf een betere wereld creëren? Zeker weten doe ik het niet, maar er over denken kan zeker al helpen ons eigen wereldje beter te laten worden. 

De mijne was gisteravond helemaal in de war. Heeft toch weer te maken met die laatste negen jaar, die me soms gebroken hebben. Ik ben er sterker uitgekomen. Dat wil niet zeggen dat je er nooit meer mee bezig bent. Nee, zo eerlijk ben ik wel om dat in te zien. Als je ziet hoe iedere keer weer een ander voor de gek wordt gehouden. Voorgehouden wordt dat er van haar wordt gehouden, dan zeg ik bij mezelf; Ho, Maus, dat is jouw pakkie-an niet meer. Of hou ik nu mezelf voor de gek. Misschien voel ik op die momenten mijn pijn weer van toen. Maar zie ik ook weer die paar kleine mooie periodes, die er veel te weinig waren. Aan de andere kant weet en voel ik dat mijn pijn en verdriet al zo ver zijn gesleten dat het momentopnames zijn, die steeds vaker uitblijven en straks tijdens mijn reis helemaal verdwenen zijn. 

Waarom vertel ik dit zo open? Omdat ik niet de enige ben die teleurgesteld en vol verdriet en pijn uit een relatie zijn gestapt. Die net als ik die keuze voor zichzelf maakten om er niet helemaal kapot aan te gaan. In werkelijkheid weer op zoek wilden naar hun eigen onschuld en zuiverheid. Dat is in mijn ogen een van die doelen tijdens mijn reis.

Vandaag over drie weken ben ik al meer dan een uur onderweg. Ik kijk er naar uit. Weet zeker dat ik geholpen wordt om op elk moeilijk moment onderweg in mijn liefde en onschuld hulp te vragen, om gesterkt te worden in alles wie en wat ik ben en in wat ik nodig heb. Gelukkig heeft niemand mij ooit dat geloof af kunnen nemen. Van kind af aan zat ik als enige in het gezin in de kerk, kon daarna het leven weer aan. Later werd de kerkgang minder, maar ergens onderweg was elke kerk even mijn rustmoment. Nu heb ik met die kerkelijke wezens die de kerk beheren niets meer, om diverse redenen. Echter het geloof kan niemand ter wereld mij ontnemen. Ook niet het geloof dat een kaarsje branden in die kerk mij sterkt en kracht geeft. Het licht stuur ik daarmee naar het licht. Ik geloof in God, Jezus en in mijn engelen die dagelijks mij beschermen. Die mijn verhalen influisteren en er zijn wanneer ik ze nodig heb.

Gisteravond ontdekte ik voor het naar bed gaan dat ik de vriezer open had laten staan. Het is tot een dik pak ijs geworden. Vanmorgen stond ik op, las de dagtekst en had twee keuzes. Aan de vriezer beginnen, terwijl ik nauwelijks kan staan of bewegen van de hernia pijnen, of gaan fietsen, wat de hernia goed doet en eerst mijn onschuld laat terugvinden. Geloof het of niet. Dat pak ijs kan nog wel een dag blijven liggen, Mijn rug deels helpen herstellen met fietsen en mijn onschuld terugvinden? Mijn keuze is gemaakt.

Onze onschuld, laten we er weer naar zoeken en het terugvinden. Laat die onschuld ons het geluk van binnen vinden. Vandaag ga ik er extra aandacht aan besteden, U ook? Dan wens ik u namens allen hierboven een mooie gezegende dag, Maus

Dagtekst van dinsdag 15 juli 2014
"Voor veel mensen is zuiverheid een heerlijke toestand waar zij terug naar verlangen omdat ze deze in verband brengen met hun kindertijd, met die verloren onschuld die ze nooit meer zullen terugvinden en omdat ze definitief verloren is, loont het de moeite niet om eraan te denken. Welnu, het loont zeker de moeite om eraan te denken, want in werkelijkheid is zuiverheid iets anders dan een deugd uit de kindertijd. Zuiver is alles wat door
de hogere natuur van de mens wordt ingegeven; onzuiver is alles wat door zijn lagere natuur wordt ingegeven. De lagere natuur, die door egocentrische, grove verlangens wordt gevoed, zet de mens aan tot het nemen van beslissingen en richtingen die nadelig uitwerken voor de anderen en hemzelf. Onzuiverheid is daar, onnodig ze elders te gaan zoeken. Zuiverheid en onzuiverheid zijn dus allereerst een kwestie van intentie, van doel. Het zijn de intenties en de bedoelingen die een handeling zuiver of onzuiver maken. Degene die met een onzelfzuchtig doel werkt, die in wat hij onderneemt het belang van allen nastreeft, die is zuiver. Dus, als je op zoek bent naar zuiverheid, ga bij jezelf te rade hoe je de uitingen van je hogere natuur kunt bevorderen."
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Woorden van Inspiratie - Dag 106
"  Observeren zonder te oordelen is de hoogste vorm van intelligentie."
Jiddu Krishnamurti

Een dagelijkse gedachte
Over het algemeen is het onnodig om chagrijnig te zijn
als je de mogelijkheid hebt om dat niet te zijn
Jonas Jonasson  (Ingestuurd door:  Angeline Gloudemans, Best NL)

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten