Kritiek hebben op elkaar, voorbereidingen Rome, een tijdelijk afscheid van velen op de dansvloer van het Gullikshuis en de dagelijkse teksten van vandaag.

Kritiek op een ander hebben, ik heb het jarenlang over me heen gekregen. En......., deed er niets mee. Dat is de andere zijde. Alles wat eerst prachtig en goed was, was later allemaal fout. Ik leerde van deze lessen om zelf weinig of geen kritiek te leveren. omdat ik weet hoe pijnlijk het is als je bij een ander nooit goed kunt doen. Nu heb ik de kunst uitgevonden om al die kritiek en andere negatieve dingen bij die ander in liefde terug te brengen. In het begin is dat heel moeilijk, omdat er boosheid en onbegrip is. Op het moment dat je inziet dat die redenen allemaal zijn verdwenen gaat het heel makkelijk. Het is nu weer terug in dat huis waar ik me vanaf het begin niet gelukkig voelde. Kwam er niet graag, omdat er in mijn gevoel geen diepe liefde heerste. Dat gevoel is het eerste wat bij mij binnenkomt, wanneer ik een huis binnenstap. Heeft er niets mee te maken hoe het is ingericht. Dat is wat anders en heeft met smaak te maken. Echter een huis straalt liefde of kou uit en dat laatste was hier het geval.

Kritiek, eigenlijk heb je als mens altijd wel wat over iemand te zeggen. Is het niet de kleding of het uiterlijk, maakt niet uit. Het is ook lang niet altijd slecht bedoeld, geloof me. Dan wordt je ook niet door je engeltje ingefluisterd dat het slecht is. Het eerste wat ik wel denk is; 'hou het voor jezelf en uit het niet naar anderen en kwets er zeker niet de persoon mee die het aangaat.

Afgelopen weken kreeg ik natuurlijk ook veel kritische opmerkingen over me heen. Echter allemaal goedbedoeld en dat neem ik niemand kwalijk. Integendeel.  Deze kritiek is geuit in bezorgdheid en een stukje angst dat ik niet meer terugkom. Geloof me mensen ik kom terug. Mocht het werkelijk niet zo zijn, weet dan dat dit tijdens de mooiste reis van mijn leven gebeurde. Zelf denk ik niet aan gevaar, ben nergens mee bezig. Alleen maar met het positieve. De begeleiding die ik onderweg krijg van mijn engelen. Via Diane, mijn dochter, kreeg ik de mooiste boodschap door van Berry. Hij zal de hele reis met me mee reizen, me dag en nacht beschermen. Hij heeft haar ook iets op laten schrijven. Het briefje zit verpakt in plastic en moet ik dag en nacht bij me dragen. Mag het pas in Rome openmaken. Een mooier cadeau kun je toch niet krijgen?

Sommigen vragen zich af, was Santiago dan niet de mooiste reis. Tot nu toe wel. Echter nu doe ik het helemaal alleen. Kan bij mezelf blijven en hoef me niet druk te maken of ik een dag 20 of 80 km. moet rijden omdat het anders te duur wordt. Is het geld op dan vraag ik bij boerderijen of ik daar mijn tent op mag zetten of in de hooiberg mag slapen. Geloof me, ik kom nooit ergens terecht waar het gevaarlijk zou zijn. Het is dat diepe geloof van mij in God en de engelen, in Berry, die er allemaal zijn om die bescherming te bieden. Ik hoef er alleen maar naar te luisteren.

Ben ik een idealist of een beetje gek? Misschien, ik weet het niet. Velen denken misschien het laatste, ook dat mag. Er zijn al niet veel mannen die deze tocht in hun eentje maken. Laat staan vrouwen van rond de 72 jaar. Al weet ik dat er ook een paar zijn die deze tocht wel zouden willen maken wanneer ze geen verplichtingen hadden. Misschien niet alleen en zover, dat hoeft ook niet perse. Gisteravond heb ik op de dansvloer in Sittard al afscheid genomen van een aantal mensen die me lief zijn. De laatste zondag is het te druk met pakken en alles nog eens controleren. Hier nog wat weglaten, misschien daar nog iets wat is vergeten, erbij stoppen. Nog 8 nachtjes slapen. Ik lijk weer kind, die elk nachtje aftelt tot zijn verjaardag. Ik doe het voor de reis. Er zit blijdschap van binnen met daarnaast een gezonde spanning over wat me te wachten staat. Dat is niet uit te leggen. Het is een feestje dat ik organiseer voor mezelf. Was vorige keer tijdens het vertrek naar Santiago een hele groep vrienden en kennissen aanwezig, omdat het op zaterdag viel. Nu vertrek ik helemaal in mijn eentje in alle rust. Toen de datum van vertrek in me opkwam wist ik niet eens op welke dag het viel. Die dag had ik doorgekregen en die dag wordt vertrokken. Het zal een bedoeling hebben. Maus

Dagtekst van maandag 28 juli 2014 "Voordat je iemand bekritiseert, kijk eerst in jezelf. Waarom? Want je kunt alleen kritiek leveren op anderen als je je eigen zwakheden hebt overwonnen. Telkens als je iemand negatief beoordeelt, word je zelf beoordeeld. Door wie? Door je geweten, je innerlijke rechtbank. Binnenin weerklinkt een stem die je vraagt: ‘jij die je zo uitspreekt, ben je zeker dat je op een of andere manier niet het zelfde gebrek hebt? Waarom voeg je aan deze zwakheid waar je zelf schuldig aan bent, nog gebrek aan verdraagzaamheid en liefde toe? Voel je niet dat er in je hart, je ziel, iets kostbaars verdwijnt? Dat is de straf die je krijgt als je over anderen oordeelt terwijl je daar geen enkel recht toe hebt : lichten verlaten je. En als er mensen zijn die zeggen dat ze deze stemmen niet hebben gehoord wil dat zeggen dat ze alles hebben gedaan om doof te worden voor deze opmerkingen en raadgevingen. Als ze goed opletten zullen ze het horen. Omraam Mikhaël Aïvanhov

Woorden van Inspiratie - Dag 119

"  Vreugde is wat ontstaat

wanneer we onszelf toestaan in te zien hoe goed de dingen in werkelijkheid zijn."

Marianne Williamson

Een dagelijkse gedachte

Bij elkaar komen is een begin. Bij elkaar blijven is vooruitgang. Met elkaar samenwerken is succes.

Henry Ford  (Ingestuurd door:  Anne, Amsterdam NL)