De eerste blik kan het begin zijn van een nieuwe liefde

Het klopt, die eerste blik naar elkaar kan heel veel opleveren, mits je wel naar je gevoel luistert. Ik deed dat negen jaar geleden niet, maar in 1962 leverde diezelfde eerste blik mij een liefdevol huwelijk op. Een huwelijk waaruit drie kindjes werden geboren, uit volle overgave en liefde gemaakt. Een huwelijk vol zorg en financiële problemen door ziekte en andere zaken. Maar nooit werd beïnvloed door liefdeloosheid. Door onze slechte financiële toestand werden we van onverwachte kant jaren lang geholpen. Mijn neef had drie meisjes, waarvan er twee net boven de leeftijd waren van onze meisjes. Mijn andere nichtje had twee jongens net boven onze zoon. Zo kregen onze kinderen elk half jaar bijna nieuwe kleding van mijn familie, waar we heel dankbaar voor waren. Ze liepen er altijd even mooi en trots bij. Natuurlijk bedankte ik ze hiervoor maar ik vermoed dat ze nooit enig idee hebben gehad hoe het scheelde in onze financiële zorg. Wat er ook in ons huwelijk gebeurde, het woord Liefde stond 33 jaar lang in een krans boven ons hoofd geschreven. Ik kan me geen dag heugen, dat ik niet werd beetgepakt, geknuffeld en te horen kreeg: "Ik hou van je"

Dit is liefde



Die eerste ochtendkus met ongepoetste tanden met een knuffel was het allerbelangrijkste van de dag.

De eerste 15 jaar van ons huwelijks kreeg ik iedere dag ontbijt op bed. Meestal lag er een bloemetje bij uit de tuin. Dat het zo lang duurde was omdat ik in die jaren nooit dorst te zeggen dat ik liever met de kinderen en hem samen wilde ontbijten. Het brood was altijd in kleine stukjes gesneden en belegd. Ik hoefde het alleen nog maar te kauwen. De warmte, die arm om je schouder, de knuffels, dat is wat ik al die jaren het meeste heb gemist en nog steeds. Iemand die even naar je kijkt, of andersom, wanneer je net je ogen opendoet. Elkaar aankijkend en weten dat, wat de dag ook brengt, we weer een dag samen hadden. Natuurlijk waren we geen uitzondering en vonden ook ruzietjes plaats. Ze waren onbeduidend en meestal klein. Zoals bij velen ging het meestentijds om de kinderen. Ik was de strenge moeder en Berry de soepele vader. Toch was er ook een periode waarin het minder goed ging. De eeuwige pijnen die Berry had en zijn Jappenkamp verleden maakten dat hij 8 jaar aan alcohol verslaafd is geweest. Het ook weer heeft overwonnen uit liefde voor mij en zijn kindjes. We overwonnen alles samen, omdat zelfs in die periode de woorden "ik hou van je" des te meer van belang waren. Een extra betekenis kregen, zeker in het vreselijke gevecht met zichzelf, nadat hij met drinken was gestopt. Het bracht ons nog dichter bij elkaar.

Toen ik vanmorgen onderstaand verhaaltje van de Omraam las herinnerde het mij, vandaag precies 8 jaar en 11 maanden geleden, ook aan die eerste blik van mij naar die van mijn ex vriend. Tegelijk met die eerst blik zag en hoorde ik twee dingen. Het waren waarschuwingen die ik negeerde. Ten eerste dat hij net zijn vrouw had verloren, wat klopte. Toen had ik al moeten weten dat ik nooit aan de beurt zou komen. Nooit enige kans zou maken om in zijn leven een plek te krijgen die ik door mijn liefde voor hem verdiende. De tweede ingeving was; 'blijf weg van die man, je krijgt alleen maar verdriet. Ook dat klopte. Ik hoef er verder niet meer op in te gaan, er is genoeg over geschreven. Het boek is gesloten, een nieuwe boek is geopend. Het was een omweg die ik had kunnen vermijden als ik naar mijn gevoel had geluisterd. Het heeft me geleerd dat je na een omweg uiteindelijk toch weer terugkomt op de weg die is uitgestippeld voor je. Een weg van Liefde.

Die liefde kwam op een heel andere manier op mijn weg dan ik had kunnen vermoeden. Ik ontmoette twee mensen, een man en vrouw, op dat moment nog niet samen, maar wel voor elkaar voorbestemd. Beiden zijn in korte tijd heel veel voor mij gaan betekenen, maar ook andersom. We voelen elkaar aan en juist in deze moeilijke tijd zijn zij, naast mijn andere langdurige vriend, heel belangrijk geworden in mijn leven.

Sinds ik eergisteren heb gekozen om een nieuw leven te beginnen, te starten met TM (Transcendente Meditatie), is er een volledige verandering opgetreden in mezelf. Voor het eerst kan ik zeggen dat het boek écht gesloten is. Nu heb ik dat in die bijna negen jaar vaker gezegd, maar liet altijd de deur op een kier open staan. Die deur is definitief gesloten. Eergisteren heb ik eindelijk ingezien dat ik zelf belangrijk ben. Een nieuw zelfbewustzijn is boven gekomen. Ook mijn eigenwaarde is mijn hele leven nihil geweest. Een nieuwe eigenwaarde is geboren. Misschien is dat al 14 dagen geleden begonnen toen ik op advies van een goede vriend besloot naar Huub Verlinden in Nuth te gaan. Na het voorgesprek, waarin vaststond dat mijn zelfbewustzijn praktisch nihil was, werd mijn lichaam volgestouwd met allerlei magneetjes die meer uitwerking hebben gegeven dan ik ooit had kunnen voorzien. Nu ik zo zit te schrijven dringt het pas goed tot me door dat dit al de aanzet was tot mijn nieuwe leven. Dat de positieve consequenties zo snel zichtbaar werden door al deze nieuwe beslissingen had ik nooit kunnen voorzien. Ik kan er alleen maar dankbaar voor zijn. Dank je Huub Verlinden dat jouw magneetjes mij al zulke grote stappen heeft laten nemen.

Eigenlijk laat de nieuwe foto op Faceboek, Hyves, mijn websites en waar ik ook maar met foto op sta al zien hoe, de verandering een nieuwe uitstraling heeft gegeven. Was het toeval dat de woningbouw mij opnieuw heeft uitgezocht voor een fotosessie, waar ik zelf ook foto's van mocht gebruiken?

uuv Verlinden te gaan in Nuth  

Het nieuwe boek begon gisteren niet alleen met het schrijven van drie verhalen op één dag, maar nog meer met een andere, nieuwe energie. Dat het lichamelijk door de ziekte van Lyme nog wat slap is, doet daar geen afbreuk aan. Dat herstelt zich nu vast sneller dan ik voorheen dacht, al moet ik de klachten zeker niet onderschatten. Het kan je hele leven blijven opspelen. Natuurlijk hoor je wel waarschuwingen en lees je ook op internet veel hierover. Echter je denkt nooit dat het je zelf kan overkomen. Ik reed en liep nog steeds in het bos met blote armen en benen. Nu zal ik zeker bewuster opletten of er kleine beestjes op mijn lichaam zijn achtergebleven. In dit geval zat ik gewoon op de fiets en is het beestje vanuit een boom op mijn arm terecht gekomen.

Liefde!! Ik weet dat het op een dag weer in mijn leven zal verschijnen. Gek, jaren lang had ik er naar gezocht. Koos toen de verkeerde. Nu het zover is dat ik vrij ben, wil ik er even niet mee bezig zijn. Genieten van deze nieuwe eigenwaarde is heel belangrijk geworden. Genieten van mijn drie zwerfkatten waar ik gisteren over schreef. De positieve reacties hierop waren meer dan ik had gedacht. Het is wel een lange weg geweest tot waar ik nu ben. Het waren moeilijke levenslessen, die zeker niet zullen stoppen. Steeds opnieuw zal ik voor keuzes worden gesteld. Mijn nieuwe zelfbewustzijn en eigenwaarde verdienen wel dat ik dit keer de goede keuzes maak. Omwegen zijn er in mijn leven genoeg geweest, met zware lessen. Een mens komt altijd weer op de juiste weg terug wanneer de les geleerd is. Aangezien ik niet altijd luisterde naar mijn innerlijke stemmetje pakte ik mijn lessen niet altijd op. De belangrijkste les is, "luister naar je eerste gevoel." Naar de woorden die je persoonlijke gids je influistert. Jouw gids kan alles overzien en geeft een eerste innerlijk weten door. Helaas, wij mensen volgen niet altijd onze eerste ingevingen.

Er is veel om over na te denken, niets om je zorgen over te maken. (Matt Koepke)

Dit zinnetje kreeg ik vanmorgen via de Dagelijkse gedachte toegestuurd. Nadenken over "hoe nu". zal ik zeker. Zorgen maken? Nee, daar heb ik geen behoefte meer aan. Mijn nieuwe weg zal zeker duidelijk worden en negatieve zaken opzij schuiven. Het boek verleden is gesloten. Het boek toekomst is met een nieuw, onbeschreven blad geopend.  Ik weet dat ik niet de enige ben die rondliep met een slechte jeugd, aanrandingen en een verkrachting, pijn, verdriet en financiële zorgen, me steeds afvragend waarom? Eén ding weet ik zeker. Mijn toekomst kan vanaf vandaag alleen maar beter worden. Heb ik me meer te wensen dat dit?

Dagtekst van vrijdag 8 november 2013.
"Hoe vaak begint de liefde tussen twee mensen niet met een blik! Zij ontmoeten elkaar en door die eerste blik die zij elkander toewerpen, voelen zij een pure vreugde, alsof zij kristalhelder water drinken dat van de bergtoppen naar beneden komt. Het is daarna dat de dingen gecompliceerd en somber worden, omdat zij dichter bij elkaar willen komen en andere uitwisselingen willen. Er zijn geen betere uitwisselingen dan die via de blik. Je zult zeggen dat het onmogelijk is om het bij blikken te houden. Inderdaad, dat is waar, de meeste liefdesavonturen van mensen zijn daar om dit te onderstrepen. Maar welke mannen en
vrouwen denken niet met heimwee terug aan de eerste blikken die zij hebben uitgewisseld, aan heel die oneindig poëtische wereld die zich op dat ogenblik voor hen onthulde?"
Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dat dit verhaal pas vandaag verschijnt i.p.v.eergisteren, zoals beloofd op Faceboek en Hyves, komt omdat ik onverwachts een dag eerder naar de cursus 'praten met dieren' ben gegaan. Helaas had ik op mijn logeeradres geen internet. Mijn excuses hiervoor. Over deze cursusdag komt nog een uitgebreid verslag. Het was een bijzondere ervaring.