Dit verhaal is vandaag op twee Blogs geplaatst. Ieder blog heeft namelijk zijn/haar eigen lezers.
Dit is de eerste stap. Nu wil ik als tweede stap proberen om
je uit die eenzaamheid te trekken. Geloof me, uit eigen ervaring weet ik dat
deze stap net zo moeilijk is als de eerste. We weten allemaal dat wanneer we
thuis blijven zitten we geen ontmoetingen hebben. Geen glimlach kunnen
ontvangen van de ander onderweg. Dus begin eens met naar de winkel te gaan en
lach gewoon eens tegen een vreemde. Je zult versteld staan hoeveel mensen
teruglachen met een brede lach van blijdschap dat zij zomaar van iemand een
lach ontvangen. Ga daarnaast eens bedenken of je nog wensen hebt die je graag
zou vervullen. Nu hoeft niemand zo'n waanzinnige wens te hebben om naar Rome te
fietsen, zoals ik. Maar gewoon kleine wensen die je nog zou willen uitvoeren,
maar geen moed meer voor hebt. Omdat je het alleen moet doen. Ik weet echt waar
ik over praat. Heb al deze fases al menig keer doorlopen. Niemand kan je achter
de gordijnen of geraniums wegrukken. Er is er maar één die dat kan en dat ben
jezelf. Misschien is dit verhaal dan ook voor jóu bedoeld. Ga die wensen nog
stuk voor stuk vervullen.
Geloof me, de eerste stap is het aller moeilijkste. Heb je
die eenmaal genomen, geef jezelf dan een groot compliment. Je bent het waard. In
plaats van ouder worden voel je je weer jonger worden. Je brein wordt actiever.
Je wordt vooral creatiever. Ieder mens verdient meerdere kansen in zijn leven,
jong en oud. Maar juist bij het ouder worden is het moeilijker om je bijeen te
pakken. Je krijgt allerlei kwaaltjes waar we niet omheen kunnen. Geloof me, ook
ik ben daar niet aan ontkomen, maar juist daarom wil ik nog zoveel. Dingen die
ik jaren heb laten liggen, omdat ik het leven en een relatie niet meer zag
zitten. Je verdient allemaal nieuwe kansen, het is aan jou om deze kansen op te
pakken. Nog te voelen hoe jong je eigenlijk bent. Je kunt blijven prakkiseren
over wat je aan ellende in je lichaam voelt. Je kunt ook leren leven met die
pijn die je voelt en er toch nog alles uithalen wat je wel kunt doen.
Lieve mensen, begin vandaag, niet morgen of overmorgen, maar
vandaag. Zet de eerste stap als je lang niet naar buiten bent geweest. Laat je
geest weer wakker worden en bedenk dat je altijd hulp kunt vragen. We hebben
niet alleen engelen uit de hemel die ons helpen. Er lopen meer dan voldoende
engelen hier op aarde rond, die jou graag een handje toe willen steken. Aan al
die mensen, die net als ik zo actief zijn en van elke minuut genieten, vraag
ik: 'Kijk vandaag eens om je heen. Is er iemand die jij graag achter de
gordijntjes weg zou willen halen? Een vader of moeder, een vriend of kennis of
zomaar een buur uit de buurt? Geef die persoon moed. Leer hem of haar hoe zij
de deur kunnen openen van het liefdeskamertje in hun hart. Bedankt dat jullie
willen helpen.
Ik wens iedereen een prachtige dag vol liefde en
zonneschijn, Maus
Dagtekst van zondag
15 juni 2014.
"Naarmate de mens in leeftijd vordert, dringt onvermijdelijk een destructief principe zijn lichaam binnen. Het is niet mogelijk voor hem om dit te overwinnen, maar hij kan de werking ervan toch
vertragen en vooral zich afvragen hoe hij de periode van de naderende ouderdom gaat invullen. Wat ook de omstandigheden zijn, er is altijd iets te doen. Laat hij dus, in plaats van bitterheid te voelen over het verlies van zijn schoonheid en fysieke krachten, tegen zichzelf zeggen dat dit het moment is om zich te richten naar andere activiteiten, andere bronnen van vreugde. Door eraan te werken naar binnen te keren, zich in zichzelf te verdiepen, zal hij de spirituele energieën, die onuitputtelijk zijn, doen opborrelen. Hij moet ook doorgaan met het oefenen van zijn brein, dat het beste instrument is. De hersenen worden niet zwakker met ouder te worden zoals de andere organen, want de goddelijke hiërarchieën hebben er hun vermogens in gelegd… Zij verzwakken niet, maar alleen op voorwaarde dat je ze langdurig hebt gevoed door de activiteit van de gedachte."
Omraam Mikhaël Aïvanhov
"Naarmate de mens in leeftijd vordert, dringt onvermijdelijk een destructief principe zijn lichaam binnen. Het is niet mogelijk voor hem om dit te overwinnen, maar hij kan de werking ervan toch
vertragen en vooral zich afvragen hoe hij de periode van de naderende ouderdom gaat invullen. Wat ook de omstandigheden zijn, er is altijd iets te doen. Laat hij dus, in plaats van bitterheid te voelen over het verlies van zijn schoonheid en fysieke krachten, tegen zichzelf zeggen dat dit het moment is om zich te richten naar andere activiteiten, andere bronnen van vreugde. Door eraan te werken naar binnen te keren, zich in zichzelf te verdiepen, zal hij de spirituele energieën, die onuitputtelijk zijn, doen opborrelen. Hij moet ook doorgaan met het oefenen van zijn brein, dat het beste instrument is. De hersenen worden niet zwakker met ouder te worden zoals de andere organen, want de goddelijke hiërarchieën hebben er hun vermogens in gelegd… Zij verzwakken niet, maar alleen op voorwaarde dat je ze langdurig hebt gevoed door de activiteit van de gedachte."
Omraam Mikhaël Aïvanhov
Woorden van Inspiratie - Dag 76
" De intuïtieve geest is een heilig geschenk
en de rationele geest
een trouwe dienaar.
We hebben een maatschappij
geschapen die de dienaar eert
en het geschenk is vergeten."
Albert Einstein
Een dagelijkse gedachte:
Geur is het zintuig van de
verbeelding.Jean-Jacques Rousseau (Ingestuurd door: Liliane Vanbrabant, Bree BE)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten