Kinderen opvoeden tot mooie mensen is het moeilijkste wat er is

Op momenten als deze, waar ik deze tekst van de omraam lees denk ik wel eens aan vroeger terug. Zouden wij onze kinderen anders hebben opgevoed? Zouden wij deze dingen hebben geleerd aan onze kinderen, wanneer wij deze wijsheden zelf hadden geweten? Het zijn prachtige mensen geworden. Hebben hun eigen gezinnetjes en doen het op hun manier ook weer heel goed. Zou het anders geweest zijn? Ik weet het niet. Wijsheden kun je pas doorgeven als je ze zelf hebt geleerd. En die wijsheden leer je door het leven en niet op school. Ik vind het dus wat makkelijk gezegd van de omraam. Toen wij met 22 en 27 jaar onze eerste dochter kregen, wat voor wijsheden hadden wij destijds in pacht? Een beroerde jeugd hadden we allebei. Oké, dat probeer je al beter te doen. Echter er zijn duizend dingen op te noemen die ik nu pas weet of ontdek. Als ik naar hun karakter kijk mag ik eerlijk zeggen; 'Berry en ik hebben het zo slecht nog niet gedaan'. We mogen trots op hen zijn en de kleine onvolkomen heden die er zijn, ach...., die hebben we zelf toch ook? Nee, ga mezelf geen schuldgevoel aanpraten. We hebben het beste voor met onze kinderen, ieder op onze eigen manier. Het is aan het kind te ontvangen en er iets mee te doen. Bepaalde invloed hebben we, maar invloeden van buitenaf spelen ook een rol mee. Doe je best als ouder, meer kun je niet doen om het goede voorbeeld te geven. Natuurlijk kunnen we nadenken of het beter kan of had gekund. Over de woorden van de omraam goed nadenken. Maar zadel jezelf niet met een schuldgevoel op. Er is altijd een les uit te leren die wij nog niet kennen. Misschien wel door kunnen geven aan onze kleinkinderen, wanneer jij als ouder je kinderen helpt door op ze te passen. Kijk er naar en pak er uit wat jij als ouder kunt gebruiken en waarin jij je goed in voelt. Alleen dan kun je het goede aan je kinderen doorgeven. Maus

Dagtekst van donderdag 10 april 2014
"Ook al is het absoluut noodzakelijk dat kinderen en adolescenten studeren en diploma’s halen, toch moet je vaststellen dat karaktervorming belangrijker is dan de ontwikkeling van het verstand. Want het wezenlijke is dat je leeft, niet dat je dokter, advocaat, ingenieur of econoom bent. En om te leven, om alle omstandigheden van het bestaan het hoofd te bieden, is het belangrijk dat je aan je karakter werkt. Onderwijs is één ding, maar opvoeding is een ander. De jeugd heeft, meer dan aan geleerde professoren, behoefte aan leermeesters die haar
vertellen hoe het leven in elkaar zit en hoe zij er moeten mee omgaan zodat de krachten, de kwaliteiten en de gaven die zij bezit zich ten volle kunnen openbaren. Zolang men niet het accent legt op de karaktervorming, maar enkel op het ontwikkelen van het verstand, zal de kennis die men aan jongeren doorgeeft in de scholen en de universiteiten slechts voor persoonlijk succes dienen, en zij zullen dat succes vaak ten koste van de anderen boeken. Maar laat hen ook aan hun karakter werken, hen leren de opgedane kennis niet enkele aan te wenden voor eigen gewin, en je zult mensen zien opstaan die in staat zijn een hele maatschappij te doen evolueren."
Omraam Mikhaël Aïvanhov