Bedankt lieve mensen

 

Vol warmte in mijn hart heb ik afgelopen dagen alle reacties gelezen op mijn verhaal "Gevangen zitten uit angst voor eenzaamheid." Ik krijg vaker reacties, maar nimmer zoveel als op dit artikel. Misschien omdat we allemaal een stukje eenzaamheid met ons meedragen. Je kunt in zoveel dingen eenzaam zijn of je eenzaam voelen.

Ieder mens krijgt een stukje beleg op zijn boterham of noem het een stukje koek. De één wat minder dan de ander. Mijn stukje koek in het leven was misschien miniem. Daarentegen kreeg ik bij dit alles 33 jaar lang een grote liefde toebedeeld, die menigeen misschien nooit mocht leren kennen. Ik ben ondanks alles een rijke vrouw, omdat ik ontdekt heb dat ik kan en mag schrijven over mijn leven om anderen weer te helpen. Naast dat schrijven krijg ik de kans om te fotograferen en kleine filmpjes te maken op You tube. Dat ik nu de liefde aan mezelf kan geven, daardoor ook kies voor wat voor mij goed is, is een groot geschenk. Ik kan er alleen maar dankbaar voor zijn.

Ik wens u allen een prachtige dag toe vol liefde, geluk en zonneschijn in uw hart, hoe slecht het weer vandaag ook zal zijn. Geniet van elke seconde, elke minuut, elk uur en bedenkt dat er altijd iets of iemand is waar u zich tot kan wenden als het even moeilijk wordt. Stap uit uw eigen gevangenis, hoeveel pijn dat ook kost. Het levert alles op en is het waard. U bent het waard. Dit aapje is het voorbeeld hoe triest en eenzaam een gevangenis kan zijn en velen van ons zitten nog gevangen in zichzelf. Ieder van ons heeft recht op innerlijke vrijheid. Wij moeten wel zelf de weg zoeken die naar bevrijding leid.

 

Een brief aan God

Voor de mensen die het even niet meer zien zitten helpt misschien deze site http://www.god-ikvraagu.nl/. Je kunt hierop een brief aan God schrijven. Dat mag ook anoniem.

Het helpt echt als je opschrijft wat je kwijt wilt. Zelf heb ik dit ooit gedaan en mijn brief anoniem in de brievenbus gegooid. Omdat ik geen flauw idee had waar die terecht zou komen of wat ermee gebeurde besloot ik deze website te maken.

Je hoeft niet persé in God te geloven om toch je gevoel kwijt te kunnen. God staat eigenlijk voor datgene wat boven alles staat. Voor de een is dit God, voor de ander Allah. Voor een derde misschien een koe of totempaal. Het doet er niet toe. Het is ook niet belangrijk of er fouten in staan, niet iedereen is taalkundige, ik ook niet en in mijn verhalen komen vast ook taalkundige fouten voor.

Ieder van ons beseft dat er iets is dat boven alles staat, hoe je het ook noemen wilt. Misschien helpt het u of jou om net over de grens te stappen naar innerlijke rust en vrede door eens alles op te schrijven. Geloof me, het helpt echt. Je zult merken dat je leven hierna langzaam veranderd in een beter leven.

Jaren geleden schreef ik in wanhoop dit gedichtje :
Waar vind ik de God van Liefde
die mij
de zin van het leven
laat voelen
horen en zien
die mij in zijn armen neemt
en zegt
kom hier mijn kind
jouw zorgen en verdriet
zijn nu van mij
voel mijn liefde
voel………….
dat ik van je hou

Het heeft geholpen omdat ik bleef geloven dat het leven beter zou worden. Lieve groet, Maus