.jpg)
Het overkomt ieder van ons in zijn of haar leven. Wat
fantastisch dat er over wordt gesproken in de dagtekst van vandaag. Ook ik heb
twee keer in de laatste 10 jaar op dat randje van het leven gestaan door pijn
en verdriet, veroorzaakt door kwaadaardig gedrag. Was het de schuld van die
ander of was het een les die ik moest leren? Toen zag ik in alles alleen de
boosaardigheid zonder me af te vragen waarom die persoon zo was. Nu twee jaar
verder kan ik die persoon dankbaar zijn dat hij zover ging dat ik er hier niet
meer wilde zijn. Er waren namelijk veel mensen om me heen die mij daardoor
juist in lieten zien wat voor verdriet en onbegrip ik achter me had gelaten. Ik
kan alleen maar naar 'Boven' kijken en zeggen 'dank je wel dat jullie mij nog
niet wilden hebben daarboven en hulp stuurden'.
In deze jaren leerde ik naar mijn eigen aandeel kijken.
Leerde zien hoe weinig zelfwaarde er was, anders was het nooit zover gekomen
met me. Was ik na de eerste vernedering in het eerste jaar al weggegaan. Mijn
fietsreis naar Rome leerde me zó veel over mezelf dat mijn zelfwaardering
stukje bij beetje begon te groeien. Het laatste stukje zelfwaardering kwam in
de afgelopen drie maanden van mijn ongeval en ziekte.
Daarnaast kreeg ik drie weken geleden een droom of
uittreding. Ik stapte vanuit mijn kamer in een gesloten hok van vier bij twee
meter. In de hoek stond een man in het donker gekleed. Ik vroeg wie hij was en
wat hij daar deed, Hij gaf geen antwoord. Op dat moment voelde ik van alles uit
mijn hoofd getrokken worden. Het was alsof ik helemaal licht werd van binnen.
Was het een uittreding of een droom? Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik in de
dagen daarna besefte dat ik helemaal niemand meer nodig had om de eenzaamheid
op te lossen. Dat ik het heerlijk vind om alleen te zijn. En mag heus wel
iemand in mijn leven komen, maar hij mag alleen een aanvulling zijn en beslist
geen invulling meer. Dan blijf ik liever alleen.
Het besef dat ik werkelijk met mezelf alleen kan leven,
maakt ook dat alles wat ik lelijk vond aan mezelf, voorbij is. Twee dagen geleden
stond ik voor de spiegel. Ik was weer wat in gewicht aangekomen. Maar goed ook.
Door alles was ik kilo's afgevallen, wat me beslist niet mooier maakte. Ik
stond dus voor de spiegel, bekeek mijn buikje en iets opgezette maag en zag
ineens een Rubensvrouw. U weet wel, die vrouwen die Rubens schilderde waren op
hun manier allemaal even mooi.
Welnu, in slankere vorm ben ik toch een beetje een
Rubensvrouw en vind mezelf mooi. Wat een ontdekking, dat ik vanaf nu niet meer
afhankelijk ben van wat een ander van me vindt, maar wat ik er zelf van vind.
Het is een verrijking in mijn leven. Geen moment heb ik de sleutelbeenbreuk, de
opname voor de alvleesklier en de griep van 3 weken erna als erg ervaren. Ik
wist dat het ergens voor nodig was. Maar dat ik zo'n groot cadeau aan mezelf
heb gegeven door die rust te nemen, of via het universum heb gekregen door die
droom, is het grootste geschenk wat ik mocht ervaren. Zelfwaardering en
acceptatie. Weten en accepteren dat
alleen zijn ook goed is en geluk in jezelf geeft.
Met mijn goede en minder goede eigenschappen ben ik alleen
maar dankbaar en blij met wie ik nu ben
geworden. Een tevreden mens met een rijk leven vol liefde voor zichzelf en
hopelijk ook voor anderen.
Dagtekst van zondag
25 januari 2015
"Hoeveel mensen hebben het zover laten komen dat zij stierven van verdriet of hebben zelfs zelfmoord gepleegd omwille van laster, brieven vol beledigingen, kwaadaardige krantenartikelen! En hoeveel kunstenaars overkwam niet hetzelfde omwille van negatieve kritiek en spotternijen!.. Dat ze zijn bezweken komt omdat zij niet kenden wat de aarde wel goed kent. Wat doet zij met afval, met het vuil dat men op haar werpt? Zij gebruikt dit als mest, een zeer kostbare materie en zij laat deze deelnemen aan de groei van alle planten. Dankzij deze meststoffen hebben de vruchten kleuren, geuren, smaak en allerhande voedzame eigenschappen.
Waarom zou de mens dan niet de geheimen kennen die de aarde kent? Waarom moet hij bezwijken voor het vuil waaruit de kritiek, de kwaadsprekerij en de laster bestaat? Hij moet leren om deze te transformeren en dan zal ook hij gekleurde, geurige, lekkere en voedzame vruchten geven. Indien hij tot die graad van begrip komt, zal hij er op den duur van overtuigd zijn dat degene die onrechtvaardig wordt vervolgd, ondanks de schijn, zich in een betere situatie bevindt dan zijn vijanden."
Omraam Mikhaël Aïvanhov
"Hoeveel mensen hebben het zover laten komen dat zij stierven van verdriet of hebben zelfs zelfmoord gepleegd omwille van laster, brieven vol beledigingen, kwaadaardige krantenartikelen! En hoeveel kunstenaars overkwam niet hetzelfde omwille van negatieve kritiek en spotternijen!.. Dat ze zijn bezweken komt omdat zij niet kenden wat de aarde wel goed kent. Wat doet zij met afval, met het vuil dat men op haar werpt? Zij gebruikt dit als mest, een zeer kostbare materie en zij laat deze deelnemen aan de groei van alle planten. Dankzij deze meststoffen hebben de vruchten kleuren, geuren, smaak en allerhande voedzame eigenschappen.
Waarom zou de mens dan niet de geheimen kennen die de aarde kent? Waarom moet hij bezwijken voor het vuil waaruit de kritiek, de kwaadsprekerij en de laster bestaat? Hij moet leren om deze te transformeren en dan zal ook hij gekleurde, geurige, lekkere en voedzame vruchten geven. Indien hij tot die graad van begrip komt, zal hij er op den duur van overtuigd zijn dat degene die onrechtvaardig wordt vervolgd, ondanks de schijn, zich in een betere situatie bevindt dan zijn vijanden."
Omraam Mikhaël Aïvanhov
Tranen hebben iets heiligs.
Ze zijn geen teken van zwakte maar van kracht.
Ze zijn boodschappers van groot verdriet
en van onuitsprekelijke liefde.
Washington Irving (Ingestuurd door: Marleen
Wisse NL)Ze zijn geen teken van zwakte maar van kracht.
Ze zijn boodschappers van groot verdriet
en van onuitsprekelijke liefde.
Woorden van Inspiratie - Dag 300
" Je verbeelding toont je wat je zal aantrekken in je leven."
Albert Einstein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten