"Ik ben en blijf maar een mens", met een prachtig gedicht van Hannah Cuppen erbij

Toen ik onderstaand gedicht las dacht ik, wat is er toch nog veel aan mezelf te verbeteren, wat een lessen moet ik nog leren in mijn leven. Kom ik ooit uitgeleerd  in dit leven om te worden wie ik wil zijn? Steeds meer verlang je naar iemand naast je, vooral met dit soort dagen. Echter de vraag is, wanneer ben je daar klaar voor, zodat de juiste persoon door, God voorbestemd, op jouw pad belandt? Dus zal het vermoedelijk een kerst worden alleen, want er is nog niemand op mijn pad gebracht. Voel ik me daardoor heel eenzaam?  Nee, niet echt, wel op sommige momenten wat alleen. Maar dat gebeurd soms ook in minder goede relaties of andere situaties. Ik heb beseft dat ik alleen het allerbeste verlang, dat maatje die bij mij wil horen, waarin het een aanvulling wordt en geen invulling. Zou ik iemand nemen die mijn leven invult word ik beslist weer ongelukkig. Die les heb ik geleerd. Dus kan ik toch, ondanks een beetje verdriet, eerlijk zeggen tegen God: "Hoe ongeduldig ik soms ook ben of boos. Ik wacht geduldig, soms een beetje ongeduldig tot U de juiste voorbestemde persoon op mijn pad brengt. Dan weet ik dat het de juiste is". Mijn hele leven had ik moeite om geduld te leren. Dit is het laatste stuk om af te werken. Misschien zijn er nog meer redenen waarom ik deze moeilijke dagen nog alleen mag/moet zijn. Ook dat is goed. Ik accepteer Uw redenen om de weg te lopen, die voor mij ooit is uitgestippeld. Maar neem me niet kwalijk wanneer er ook een momentje bij is van tranen, boosheid of ongeduld. "Ik ben en blijf maar een mens".

 

Een prachtig gedicht......uit het boek ; Liefdesbang van ; Hannah

Cuppen ...hierin beschrijft ze dat iedereen verlatingsangst en of
bindingsangst heeft ...en hoe je dat kunt overwinnen ....

Op het moment dat ik van mezelf begon te houden ,

begreep ik dat ik steeds weer en bij iedere gelegenheid ,
op het juiste moment op de juiste plaats ben .
Dat alles wat gebeurt goed is
Vanaf dat moment heb ik rust .
Nu weet ik dat men dat vertrouwen noemt .

Op het moment dat ik van mezelf begon te houden  ,
kon ik accepteren dat emotionele pijn en  lijden ,
slechts waarschuwingen voor me zijn  , dat ik niet mijn waarheid leef.
Nu weet ik dat men dat authenticiteit noemt ....

Op het moment  dat ik van mezelf begon te houden  ,

ben ik ermee opgehouden  naar een ander , beter leven te verlangen .
Ik kon zien  dat alles om me heen een uitnodiging is om te groeien.
Nu weet ik dat men dat rijpen noemt .

Op het moment dat ik van mezelf begon te houden ,

ben ik ermee opgehouden  mezelf van mijn vrije tijd te beroven .
Ik ben opgehouden  met het bedenken van geweldige projecten  voor de toekomst.
Op het moment  doe ik slechts dat wat me vreugde en plezier brengt  ,
waar ik van hou en wat mijn hart blij maakt .
Op mijn manier en in mijn eigen tempo .
Nu weet ik dat men dat eerlijkheid noemt.
 
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden ,
heb ik me bevrijd  van alles dat niet gezond voor me was .
Van eten , mensen ,dingen , situaties ,
van alles dat me steeds  maar weer naar beneden trok , weg van mezelf.
In eerste instantie  noemde ik dat gezond egoïsme.
Nu weet ik dat het zelfliefde is.
Op het moment dat ik van mezelf begon te houden ,
ben ik gestopt  met altijd gelijk willen hebben .
Daardoor heb ik me steeds minder geïrriteerd.
Nu weet ik dat men dat nederigheid noemt .

Op het moment dat ik van mezelf begon te houden ,
heb ik geweigerd  nog langer in het verleden te leven  en me zorgen
te maken over de toekomst.
Nu leef ik alleen nog maar in het ogenblik , daar waar alles gebeurt.
Zo leef ik op dit moment iedere dag en noem het bewust zijn .

Op het moment  dat ik van mezelf begon te houden ,

begreep ik dat mijn denken me  klein en ziek kan maken.
Op het moment  dat ik mijn hart liet spreken  echter ,
werd mijn verstand , mijn denken , een belangrijke partner.
Deze verbinding  noem ik nu de wijsheid van het hart .

We hoeven niet meer bang te zijn om ons bloot te geven  ,
ook hoeven we geen conflicten met onszelf en anderen te vrezen :
zelfs sterren botsen weleens op elkaar , en juist daardoor ontstaan er
weer nieuwe .

Nu weet ik ; Dat is het leven .....