Geduld en hoop

Geduld is een schone zaak. Een uitdrukking wat veel te vaak te pas en te onpas wordt gebruikt. Vooral als het in de kraam van de ander zo uitkomt, dan wordt het zelfs tegen jou gebruikt. Zelfs hier en daar misbruikt. Een woord dat we van kleins af aan dagelijks te horen krijgen. Geduld, een woord dat heel veel ergernis opwekt als je het steeds weer voor je voeten geworpen krijgt. Vanmorgen had Omraam Mikhaël Aïvanhov weer een prachtige dagtekst, zie onderaan, waar ik even op in wilde gaan. Hij schrijft hierin dat als je ouder bent, je meer geduld hebt leren krijgen. Misschien ben ik de uitzondering die de regel bevestigd maar in sommige dingen ben ik totaal niet geduldig, terwijl ik dat in andere opzichten weer wel heb geleerd. Een mooi voorbeeld daarvan is, dat als ik vroeger iets zag wat ik graag wilde hebben, ik het al had gekocht. Soms kreeg ik daar zelfs schulden door. In de afgelopen 8 jaar heeft mijn ex-vriend mij geleerd met geld om te gaan, waar ik hem nog dagelijks dankbaar voor ben. Nu overdenk ik het wel tien keer voor ik iets aan wil schaffen, ook al wil ik het nog zo graag hebben. Soms zie ik er zelfs op langere termijn vanaf, omdat het of niet echt nodig was, of nog niet geschikt voor dat moment. Soms koop ik het juist wel op langere termijn en nadat ik er eerst voor heb gespaard, om reden dat ik inzie dat het nog steeds belangrijk voor me is. Op dat gebied heb ik dus wel heel veel geduld geleerd en vooral inzicht gekregen.

HOOP is een woord dat ik niet altijd even eenvoudig vind. Ben je nu jong of oud, hoop moet altijd in je leven blijven. Zonder hoop verlies je jezelf en alles om je heen. Is je leven leeg, eenzaam en dood. Het zijn de mensen zonder hoop die hun leven opgegeven hebben. Hoop is één van de belangrijkste zaken die ons leven spirit, leven en inzichten geeft. Hoop is leven. Als er geen hoop meer is voel je je diep wanhopig. Kun je niemand en niets meer bereiken, omdat je niets meer ziet, hoort en voelt, waardoor anderen jou ook niet meer aan kunnen raken met hun liefde. Ik ken die wanhopige momenten dat ik dacht dat er geen hoop meer was in mijn leven. Ik ken ze en heb ze meegemaakt tot op de bodem van mijn ziel. Toch wil ik zeggen en geloof me, er is altijd weer hoop. Er is altijd weer een aanraking die komt. Hoop is de toekomst. Maar vooral hoop is nu. Ik weet niet hoe ik het anders uit moet leggen, aan hen die op dit moment net even geen hoop meer hebben op een nieuwe toekomst. Geloof me, er komt iets nieuws. Er komt nieuwe hoop, alleen moet je het misschien in een andere hoek zoeken dan je gewend bent. Geen hoop betekent geen positief zelfbeeld. Hier kom ik deze week nog terug met een artikel hoe het komt dat veel mensen, waaronder ik, geen hoog zelfbeeld hebben.

Hoop en geduld, twee ervaringen die het leven mij hebben geleerd. Geloof me, ook ik ben soms ongeduldig. ‘Hoop’ nog altijd dat er iemand in mijn leven komt die mij om wie ik ben aardig vind en niet alleen gebruikt om zijn tijd op te vullen. Aan de andere zijde staat daar dan ‘Geduld’, die mij verteld dat die ene speciale man, die mij lief en aardig vindt in aantocht is, maar komt op het moment dat ik het niet meer verwacht. Langzamerhand is het ook zover. Ik heb in het afgelopen jaar geleerd mijn eigen leven alleen op te bouwen. Dat was mijn les.

Wij allen hebben een les te leren, daarom komt niet alles op de tijd dat wij het eisen, maar op de momenten dat wij er klaar voor zijn en weten hoe wij met onze wensen om moeten gaan. En heel misschien gaan op een dag voor u en mij Geduld en Hoop samen, hand in hand op weg naar innerlijke rust en geluk. Op die dag, die al heel dichtbij is voor mij, kan ik in elk geval met een gerust hart zeggen; ‘dank U God, dat ik dit geschenk heb gekregen. Want Geduld en Hoop die samen hand in hand lopen geeft diepe rust in jezelf. Je hoeft niet meer weg te lopen voor jezelf, voor je gedachten, je angsten en verdriet. Je mag zijn zoals je bent. Je hoeft niet meer krampachtig te leven, weg te lopen voor je verdriet. Vrienden te zoeken die geen vrienden zijn. Hoop en geduld, ze zitten in jezelf. Je hoeft ze alleen maar op te pakken en in te zien hoeveel ze je te geven hebben. Vertrouwen en toekomst, een heel nieuw leven. Mag ik u allen voor 2013 een leven toewensen waarin Hoop en Geduld samen één zijn. Hand in hand door het leven gaan en u alles bieden en geven wat u nodig heeft. Maus



Ook fotograferen is een kwestie van geduld en hoop. Geduld om te wachten op het juiste moment.
Hoop op de mooiste foto's net even beter dan de laatste die je maakte.

Dagtekst van zondag 30 december 2012.

"Geduld is een deugd van de ouderdom, en hoop die van de jeugd. Ja, de jeugd hoopt en als ze niet snel ziet komen wat ze hoopt, wordt ze ongeduldig. De ouderdom daarentegen hoopt niet meer zo veel, maar ze heeft geleerd geduldig te verdragen. In werkelijkheid dienen geduld en hoop elkaar te ontmoeten. Waar hoop is, moet geduld haar komen ondersteunen. En waar geduld is, mag de hoop niet ver weg zijn: als we niets hopen, als er niets te verwachten valt, hoe en waarom zouden we dan geduldig zijn? Maar als geduld en hoop samen op weg gaan, jaar na jaar, gaat de toekomst wijd open." Omraam Mikhaël Aïvanhov

Lieve God, is het echt een doodzonde om uit dit waardeloze leven te stappen??

Op de website http://www.god-ikvraagu.nl/ stonden twee wanhopige vragen, waarvan ik doorkreeg dat ik ze moest beantwoorden. Graag wil ik er een extra uitleg bij geven. Zelfmoord en euthanasie is nooit goed. Voor onze geboorte is er al afgesproken wanneer jij mocht sterven. Natuurlijk hebben wij allemaal het recht van vrije keuzes gekregen om te doen met ons leven wat wij willen. Velen van u hebben al op mijn website gelezen dat ook ik na de dood van mijn Berry meermalen heb geprobeerd uit het leven te stappen. Ook tijdens mijn 8 jaar durende relatie werd ik vaak tot zo’n diepe wanhoop gedreven, omdat de ander mij geen liefde kon of misschien niet wilde geven, althans niet de liefde die voor mij zo gewoon is. Gewoon aanhalen, hand vasthouden, samenwonen, was niet mogelijk. Mijn zelfmoordpogingen echter mochten niet gebeuren. Er wachtte nog een taak op mij, waar ik me nu steeds beter van bewust word. Ik was hierboven nog niet welkom en achteraf kan ik daar alleen maar dankbaar voor zijn. Geloof me, op dat moment was ik dat beslist niet.

Er werd hulp van diverse kanten aangeboden en ik hoefde het alleen maar te pakken. Het vechten moest ik zelf doen. Echter door die hulp leerde ik ook weer de mooie dingen zien. Geloof me, wanneer je zo diep bent gezonken dat je niets moois meer in je leven ziet, zelfs niet je kinderen en/of kleinkinderen, dan is de wereld alleen maar donker en diep eenzaam. Ik heb het ervaring. Daarom weet ik ook dat als je elke uitgestoken hand durft te pakken je heel langzaam weer het licht gaat zien. De wereld is mooi. Mijn leven is weer heel kostbaar geworden, ondanks dat ik daardoor ook mensen heb verloren die dit allemaal niet meer aankonden. Maar er zijn ook anderen voor teruggekomen en hele echte vrienden zijn gebleven om me heen. Ik heb me ook nooit voor dit alles geschaamd en zal nimmer oordelen dat het heel makkelijk is om er uit te stappen. Want geloof me, ik weet het uit ervaring. Zo makkelijk stap je niet uit het leven. Dat is een heel langzaam proces, maar omdat alles steeds donkerder wordt om je heen, groei je er naar toe.

Beste H

Nu pas zag ik ook je 2e vraag om uit het leven te stappen.

Lieve God, is het echt een doodzonde om uit dit waardeloze leven te stappen??

Geloof me Hans voor die keuze heb ik meermalen gestaan in mijn leven en het zelfs meermalen geprobeerd. Je denkt de oplossing te hebben gevonden, maar helaas, het leven daarna aan de andere zijde is veel zwaarder als je vrijwillig uit het leven stapt dan het hier op aarde is.

Weet, dat als er een dag komt dat je ophoudt met worstelen tegen de draad in en jij je mee laat glijden op de weg die hier in het leven voor jou is bestemd, dat de dingen heel langzaam gaan keren. Ga eens het bos in of naar het water, ik weet niet waar je woont. Ga de natuur in en leer kijken naar wat nog mooi is om je heen. Het is allemaal gratis. Kijk eens in jezelf naar de dromen die je ooit had. Heb je een fototoestel? Kijk dan eens via je camera. Soms zie je dan nog meer als met je blote oog.

Kijk vooral eens naar wat je nog wél hebt en probeer dat als uitgangspunt te nemen voor een nieuw begin. Nogmaals, ik ben God niet, maar wel zijn werktuig en ik kan alleen maar hopen dat God jou nog eens op deze site laat kijken en jij de antwoorden ziet. Dan weet je dat hij wel luistert naar jouw wanhopige vragen. Ik hoop dat je mij ooit laat weten dat het weer goed met je gaat. En één ding. Vergeet nooit hem te bedanken voor wat Hij allemaal voor je doet op dit moment. Hij wil je nog niet in jet Licht ontvangen Hans, maar laat jou de vrije keuze. Alleen zou ik me afvragen of ik wel in jet Licht zou komen. Je hebt nu al een antwoord ontvangen en zo zul je er nog meer krijgen, wanneer je goed rondkijkt om je heen.

Lees ook eens mijn verhalen op onderstaande blogs, daar staat ook een en ander waar je misschien door verder kunt. Geloof me, alles wat jij nu doormaakt heb ik al ondervonden en ik ben nu een heel gelukkig mens.

Maus

http://levensverhalenvanjouenmij.blogspot.com/
http://hebjijdatnuook.blogspot.com/
http://uittredingen-astraalreizen-maus.blogspot.com/

H.: Ik heb geen email genoemd, omdat als U dat zou willen, U mij rechtstreeks antwoord zou geven, maar ik hoor of merk niets

Beste Hans

Ook al ben ik God niet, af en toe krijg ik de opdracht om zelf een antwoord te geven. Je bent pas de 4e of 5e in die 3 jaar, dus lees even wat ik hieronder heb gezet.

Als mens willen wij altijd direct een antwoord op onze vragen. Geloof me, wij krijgen dat pas als de tijd er rijp voor is. Maar soms zijn de antwoorden er wel, echter wij zien ze niet altijd. Ik weet uit ervaring hoe frustrerend het kan zijn als je geen antwoord denkt te ontvangen. Kijk dus heel goed om je heen, luister goed in je hoofd of naar mensen om je heen. Een antwoord kun je soms op de gekste plaatsen vinden en laat je vragen los, het helpt echt. Maus

Vanmiddag 29 december, opende ik de dagelijkse mail van Omraam Mikhaël Aïvanhov die ook een antwoord geeft op jouw vragen Hans, zie onder

"Je maakt plannen voor vandaag, voor morgen, voor een paar weken, maanden of jaren, dat is prima, maar welke plaats reserveer je voor de Heer in die plannen? Hij zegt: ‘Ik heb je het leven gegeven, vreugde, schoonheid, ik heb je een familie gegeven, vrienden en zoveel andere rijkdommen… waarom geef je mij niet een plaats in je hart, in plaats van er om het even wie te ontvangen, zelfs dieven die je zullen beroven? Wees dan ook niet verbaasd als je vervolgens geen enkele zin in je bestaan vindt.’ De zin van het leven komt nooit van de wereld van onder, de materie; die komt van de wereld van boven, de geest, die vonk, dat vuur, dat licht dat getuigt van de aanwezigheid van de Godheid in de mens, zoals het altaar getuigt van zijn aanwezigheid in een heiligdom. Dus, ruim in jezelf een plaats in voor God, niet voor de helft, maar helemaal. Door zijn aanwezigheid te cultiveren, zul je ontdekken hoe rijk en zinvol je leven wordt."    Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 28 december 2012. Is dit toeval?

"De zin van het leven bevindt zich in het zoeken naar wat eeuwig onbereikbaar is: de goddelijke volmaaktheid. Want alleen wat onmogelijk is, is reëel en wat het verst van ons verwijderd is, staat in werkelijkheid het dichtst bij ons. Dat is ogenschijnlijk een absurditeit. Toch niet, omdat de dingen niet zijn zoals wij ze zien. Wie streeft naar het onmogelijke, de volmaaktheid van God, is juist in de werkelijkheid. Omdat hij Hem in het centrum van zijn

bestaan heeft geplaatst, neemt de Schepper deel aan zijn activiteiten: aan ieder van zijn uitingen. Daar is Hij, aanwezig in zijn gedachten, in zijn gevoelens, terwijl hij dacht dat het

onmogelijk was om God te ontmoeten, zich met Hem te verenigen, maar in werkelijkheid voltrekt die ontmoeting, die eenwording zich elke dag en zelfs zonder dat hij het weet! Elke dag wordt zijn geloof, zijn hoop en zijn liefde groter, elke dag nemen het licht en de vrede in hem toe." Omraam Mikhaël Aïvanhov

Ik heb een vriend en dat ben ik zelf

Wat een rare titel, vind je niet? Toch is het de reinste waarheid. Tijdens de meditatie vanmorgen drong het tot me door dat ik alleen maar zelf mijn beste vriend wilde zijn en dat niemand anders dat kon vervangen. Onbewust wist ik het al langer, maar nu werd het duidelijk en een grote waarheid. Komt er ooit een vriend in zicht dan mag hij een prachtige  aanvulling zijn, maar beslist geen invulling. Dat alles leerde ik afgelopen maanden in de dagen en avonden dat ik alleen thuis zat. Het waren soms eenzame uren, maar tegelijkertijd besefte ik wel hoe kostbaar die uurtjes waren om in mezelf te kijken. Mijn leven door te nemen, verdriet te verwerken en vooral mijn ego van vernedering los te laten, die na de breuk in mijn relatie een flinke opdonder had gekregen. Daarnaast kreeg ik het steeds drukker met fotograferen, schrijven en andere leuke dingen om me heen. Allemaal cadeautjes en uitnodigingen kwamen van alle kanten en soms moest ik zelfs nee zeggen en/of keuzes maken.

Kom ik mensen tegen van het dansen, dat zijn er velen, dan vragen ze altijd waar ik blijf. Eerlijk gezegd heb ik aan dat wereldje geen behoefte meer. Het loopt nu tegen de feestdagen en veel mannen zoeken weer een onderkomen. Klampen zich met mooie woorden en door aardig te zijn vast aan hun oude liefdes, die er prompt weer intrappen in de hoop dat het dit keer menens is. Echter na de feestdagen worden die oude liefdes weer aan de kant gezet en lopen die mannen na een paar weken opnieuw rond als vrijgezel. Rondspeurend of er weer iets nieuws is te vinden in de danswereld. Ik heb het ruim 14 jaar  meegemaakt, zolang danste ik al. Ook ik ben er twee keer rond dit soort dagen ingevlogen en werd na de feestdagen weer als vanouds behandeld, zodat ik wel weg moest vluchten. Het is een lege wereld, met veel lege hulzen zonder inhoud, al zijn er nog enkele uitzonderingen. Ooit dacht ik dat ik ook zo’n uitzondering had getrokken, maar helaas ook hij werd aangestoken door de lege hulzen. De danswereld is een wereld waarin je iets zoekt en wat je er nooit zal vinden. Geborgenheid en liefde. Komt er een nieuwe man binnen die nog serieuze bedoelingen heeft, het duurt niet lang. De andere mannen om hem heen maken hem direct duidelijk dat losse flodders veel beter zijn. Geen liefde, geen verplichtingen, lekker makkelijk.

Voorheen dacht ik dat de wereld ophield te bestaan als ik niet meer kon dansen. Geloof me ik doe het nog steeds graag, maar dan met iemand samen waar ik op kan bouwen en me heel bijzonder bij voel. Natuurlijk is het dan nog de vraag of die persoon wel kan dansen. Zo niet, ook geen probleem. Er zijn zoveel andere leuke dingen die je samen kunt doen.

Voorlopig ga ik met mijn enige echte vriend, mezelf, de komende feestdagen op een plezierige manier doorbrengen. Geloof me, ze zijn helemaal gevuld met vrienden en familie. De enige avond die ik alleen door wilde brengen is Kerstavond. Een avond van bezinning. In de kerk kan ik het geloof niet meer vinden, maar thuis des te meer. Het zal een kostbare avond zijn, die beslist niet eenzaam is. Want ik ben samen met mijn beste twee vrienden. Mijn gids en mijzelf en wie weet wie er nog op bezoek gaat komen uit de geestelijke wereld. Het wordt een avond vol cadeautjes.

Op 2e Kerstdag ben ik uitgenodigd om een lezing te geven.

In eerste instantie werd gevraagd of ik iets wilde doen met de energie van 2013. Ik had geen flauw idee wat ik daarmee aan moest. Het idee, een pentagram van kaarsen waarin mensen uitgenodigd worden om boodschappen te ontvangen en wensen door te geven, kreeg ik onmiddellijk ingegeven. Iedereen moet zelf pen en papier meenemen, om de boodschappen op te schrijven. Ook de mensen die buiten de kring staan kunnen boodschappen doorkrijgen. Ook u bent welkom op onderstaand adres: Op de Vey 18 te Geleen, aanvang 13.00 uur.
Zorg dat u op tijd bent, want ben ik eenmaal begonnen, mag niemand meer het lokaal binnentreden.
De Inner heart Day op beide dagen is een besloten bijeenkomst. Mensen kunnen zich van te voren opgeven om de hele dag bij te wonen of er te zijn tot aan het eten. (zie de website waar alles nog eens uitgebreid op staat beschreven). De bedoeling van de Inner Heart Days is, dat mensen de hele dag samen zijn , geborgen zijn, de energie opbouwen , interactief samen bezig zijn. Mensen kunnen niet binnenlopen en aan één workshop, lezing iod deelnemen. Heeft u interesse, geef u dan op.

Uitleg over het pentagram van wensen en boodschappen, lezing van Maus Sturmer 2^e Kerstdag  

In de vorm van een groot pentagram staan kaarsen opgesteld. Aan de binnenzijde van het pentagram komt bij elke kaars een stoel te staan, waarop mensen mogen gaan zitten als zij door de geestelijke wereld zijn uitgenodigd. Zij mogen geen schoenen aan in de kring van het pentagram. Belangrijk is dat men pen en papier bij zich heeft om op te schrijven wat hun boodschap is en welke wens zij uit willen spreken. Aan de buitenkant van de kring komen ook stoelen te staan. Het gebeurd vaak genoeg dat men ook daar boodschappen ontvangt. Ook voor hen is het dus belangrijk pen en papier bij zich te hebben. Voor wij beginnen vindt er een kleine meditatie plaats, waarin ik vraag of men vanuit de geestelijke wereld alle mensen die binnen zijn een boodschap willen geven. Iedereen is welkom.

Het beloofd een mooi uur te worden en begint om 13.00 uur. Het programma van beide kerstdagen heb ik mee gekopieerd. Mocht u ook de kring  van wensen en boodschappen en andere workshops en lezingen bij willen wonen, dan bent u van harte welkom. Kijk voor meer informatie op de website van Inner day:  http://www.chayawalk.nl/70439418


25 december:
11.00 uur: Openinggscirkel. Centrale Ruimte
11.30 uur: WORLD PEACE FLAME: Karin en Marcel met een Dru Mantra workshop. 2 uren in afwisseling                                                         www.centrumlevensbloem.com 
14.15 uur: INCA SJAMANISME. Munay-Ki ritueel: Kracht en Intentie. Thera en Ed.
15.45 uur: WOORD-KLANK-KLEUR: Verbinden en samen meegaan in het veranderende bewustzijn.interactieve workshop.  Gabriele van Doorn.                                                              www.klank-kleur.nl 
17.15 uur: POT LUCK voorafgegaan door een oud gedicht. Gezamenlijk eten in de centrale ruimte
19.00 uur: Delen, uitwisselen, het spel van interactieve vertelling en groepsmandala. door allen.
20.00 uur: Afsluitende cirkel

26 december:
11.00 uur: Openinggscirkel
11.20 uur: KLANKCONCERT met intuitieve zang. John Kremer.                                         www.legaldownload.net/John-Kremer
parallel-programma:                                                                                                                            13.00 uur: BELEEF BIODANZA: Ed en Marion met de vivencia -VERBINDEN MET DE KRACHT IN JEZELF- http://beleefbiodanza.webklik.nl/page/beleefbiodanza                                                           
13.00 uur: DE KRING VAN WENSEN EN BOODSCHAPPEN. Pentagramopstelling door Maus Sturmer. http://members.home.nl/maus-sturmer/
15.15 uur: ANCIENT HEALING: Arjan en Sanne met Sjamanistische rituelen.                       www.ancienthealing.eu 
17.00 uur: ANGEL-SONG en ENGELENBOODSCHAP(PEN). Marion Vehaegh en Louis Kemperman.                                                                                                                     www.helendinzicht.nl en www.astrolouis.nl  aan de eettafel
17.30 uur: POT LUCK: gezamenlijk eten
19.00 uur: Delen, uitwisselen, visualisatie door Daniel Peters
19.45 uur: Afsluitende cirkel

- CREATIVITEITSTAFEL: OSIRIA met -Wat zou Liefde doen?- Marlo Janssen.
- ONTMOETINGSTAFEL - Liefde, bezien vanuit de handlijnkunde.- Daniel Peters.
                                      Liefde, vanuit Deeksha. Marie-Claire en Nanja

 eventueel parallelprogramma:
11.30 uur: WOORD-KLANK-KLEUR: Verbinden en samen meegaan in het veranderende bewustzijn.Interactieve workshop. Gabriele van Doorn.                                                     www.klank-kleur.nl
13.15 uur: DE ENERGIE van 2013 IN JE HANDLIJNEN. Daniel Peters.
15.15 uur: DE ENERGIE VAN 2013 BUNDELEN IN EEN GROEPSCOLLAGE.

Het wonder van de geboorte in de kerstnacht is nog steeds het heden (Kerstverhaal en gedicht)

Het Wonder van de geboorte

Jaren geleden schreef ik het gedicht ‘de geboorte’, nog altijd het grootste wonder in het leven van ons mensen. Maar is het grootste wonder niet al begonnen bij de geboorte van Jezus. Ook Maria hield haar kind in haar armen, had haar dromen over hem. Wist zij toen al dat zijn leven zo kort zou zijn? Wist zij zijn bestemming, dat hij grote wonderen zou verrichten? Dat hij moest lijden voor ons mensen, terwijl wij heel weinig geleerd hebben van het verleden en onze hoofden nog steeds de wind in gooien? Nee, Maria was een moeder en Jozef een vader. Blij en dankbaar met de geboorte van hun kind in die armoedige stal. Ook zij hadden dromen over hun kind, zoals wij die over de onze hebben. Niemand gunt zijn kind ellende, armoede en verdriet.

In Nederland wordt geen enkel kind in een stal geboren. Elders in de wereld zijn nog vele stallen te vinden, waar mensen moeten leven. Toch slaat ook in ons kikkerlandje bij velen de armoede toe. Een deel van de schulden en armoede, opgebouwd door verlangen naar alle luxe die anderen ook hebben, maken het leven voor hen ondraaglijk. Daarnaast moeten onze (klein)kinderen mee doen, anders tellen ze niet meer mee. Als ouders kun je niet anders dan toegeven, tegen beter weten in, willen ze niet gepest en buitengesloten worden. Dagelijks wordt de luxe aangeprezen op tv en radio. Je wilt meedoen en soms is het verlanger groter dan het verstand. Kun je het iemand kwalijk nemen dat hij schulden heeft opgebouwd, waar banken maar gaven en gaven? Neen. Veroordeel niet als je toevallig niet in dezelfde situatie zit en het wel goed hebt. Anderen zijn buiten hun schuld in ellende gekomen, door te hoge hypotheken en rentes. Voedselbanken, ze moesten toch niet nodig zijn in ons land. Mensen levend langs de straat, soms verslaafd aan drugs en alcohol. Toch hadden ook zij als kind hun dromen, net als al die vaders en moeders. Ik weet niet waarom zij ze niet hebben vervult, want ieder mens heeft in zichzelf een oneindige schat aan wonderen. Je hoeft ze alleen maar te zien en te pakken. Dat is niet eenvoudig, maar als we willen kunnen we onze eigen wonderen creëren. Ik zeg niet dat het makkelijk is, soms zelfs heel zwaar en moet je eerst de hel gezien hebben voor je de hemel kunt vinden maar ieder mens krijgt steeds weer nieuwe kansen in het leven. Ik heb het aan de lijve ondervonden in vele opzichten.

De wereld in het algemeen is steeds onverdraagzamer geworden. Oorlogen, moord en doodslag, we lezen het dagelijks en zijn er immuun voor geworden. Het dringt niet meer door. Het nieuwe jaar begint voor velen niet echt rooskleurig. Ontslagen vallen dagelijks, het meest vlak voor de feestdagen. Toch wil ik één ding vragen. Kijk naar binnen. Vraag hulp aan God, het Universum, of waar u maar in geloofd. Al is het in een totempaal. Ieder mens, gelovig of niet, weet dat er iets is dat hoger is dan wij allemaal. Kijk in jezelf in stille uurtjes wat je voor andere, nieuwe mogelijkheden hebt. Kijk of je een nieuwe geboorte kunt creëren. Kijk naar de dromen die je eens had. Soms sluit hier een deur om daar een nieuw venster te openen. Het kind werd geboren in de kerstnacht om ons een nieuw leven te schenken. Misschien is hij toch niet voor niets gekomen. En heel misschien kunnen wij bij deze nieuwe geboorte, met nieuwe kansen ook weer die ene helpen die zijn weg nog niet heeft gevonden. Kunnen we macht en geld omzetten naar liefde geven en delen. Is het de droom geweest van Jezus en nu ook mijn droom of komt ooit de dag dat we kunnen zeggen; ‘we hebben geleerd uit het verleden. De toekomst is aan ons en zal bestaan uit liefde en delen. Wij allen kunnen, hand in hand, samen een betere wereld maken dan er tot nu toe was, als we bij onszelf beginnen.’

De geboorte van Jezus was ons kerstgeschenk

GEBOORTE

Als een roos ontloken

in het eerste ochtendlicht

ligt het pas geboren kind

passend in de palmen

van haar handen

Een gezichtje

vol onschuld en liefde

Naarstig gluurt het

even de wereld in

om zijn oogjes

direct weer te sluiten

Het wilde naar buiten

onze wereld bekijken

zijn moeder aanschouwen

Het laat zich omarmen

verwarmen

met een onschuldige traan

nog op zijn gezichtje

van het zware werk

door hem verricht

Beschermd door de liefdevolle

handen van zijn moeder

overdekt door haar tranen

beschenen door de

eerste zonnestralen

Alsof God wil laten weten

dat dit onschuldige mensje

passend in de

palmen van haar handen

zijn leven in zuiverheid

en liefde geschonken krijgt

© Maus Sturmer

Mag ik u een heel liefdevol, fijn en gelukkig Kerstfeest wensen en voor 2013 een jaar vol liefde gezondheid en geluk

Kerstgedachte 2012 van René Schupp

Vandaag kreeg ik het verzoek van René Schupp om zijn kerstgedachte door te geven, waaraan ik graag voldoe. Ik wens u allen een heel mooi en liefdevol kerstfeest toe. Maus

Inleiding:

Reeds in voorgaande jaren een Kerstgedachte mogen uitspreken. Anno 2012; bewuste keuze om een aantal woordspelingen opnieuw vorm te geven. Tot het laatste moment gesleuteld. Voorbereidingen;  vreugdevol…!

Kerstmis,

samen vieren,

elk jaar opnieuw,

Gloria in Excelsis Deo,

Engelenzang.

Mens,

op zoek,

naar zijn wezen,

verleden, heden en toekomst,

ontwaken.

Bezinning:

In onze ´dromen´ op zoek naar het einde van de regenboog. Klavertje vier; groene weiden aan de overkant. Fata Morgana.

Ontwaken; confrontatie, realiteit!

Droomland; illusie of werkelijkheid?

Utopia; onbeschrijflijk gevoel.

Bewustwording het doel.

Hier en nu; wij spreken de wens uit om het oude los te laten, om ons te richten op het nieuwe dat ons wacht.

In de regel beginnen wij het nieuwe jaar met een schone lei. In de natuur is het niet anders; bomen en struiken maken zich op voor een nieuwe lente.

Om goed te gedijen hebben planten en struiken verzorging en liefde nodig. Het jaargetijde voor onderhoud is aangebroken.

Zo ook in menselijke verhoudingen; echter niet alleen met Kerstmis. Laten we het teken van liefde vasthouden; alle seizoenen en voor alle mensen op aarde.

Realiteit:

Het jaar is weer bijna voorbij. Ieder met een persoonlijke verhaal; vreugde of verdriet. Het wereldgebeuren heeft niet stilgestaan; helaas weer vele rampen, ongelukken en zinloos geweld. Respect; vaak ver te zoeken.

Wereldwijde organisaties zetten zich in voor een betere wereld. Vaak sluiten wij onze ogen voor verantwoordelijkheden of weten niet de vinger op de zere plek te leggen. Tijd om stil te staan bij de zin van ons bestaan.

Ervaringen om te leren; een proces van hollen, vallen en opstaan. Handreikingen vaak op het juiste moment. Aan ons de keuze of we de deur openen of sluiten.

Samenvatting:

Kerstmis; een feest voor ons allemaal. Voor de een is het genieten van samenzijn met familie, vrienden of bekenden. Voor de ander is het een tijd van rust en bezinning; al dan niet vanuit religieuze of spirituele overtuiging.

De gezelligste tijd van het jaar .

Met de hele familie bij elkaar.

Een witte Kerst als een droom.

Met tientallen lichtjes in de boom.

Kerstballen blinken, Kerstklokken klinken.

Bethlehem; in een stal een kind geboren.
Mensheid; liet het Zijn boodschap horen.
Engelenzang; jubelende koren.
Vrede op aarde; weerklinkt in onze oren.

Donkere dagen, lange nachten.
Tijd van geven en verwachten.
Tijd van kaarslicht en van mensen.
Die elkaar het allerbeste wensen.

Vreugdevolle dagen; Zingeving, Spiritueel.

Geloof, Hoop en Liefde; Universeel.

Utopia; droom en ideaal,

Vrede op aarde voor allemaal.

Vriendelijke groet:

René Schupp

Zie ook: http://mijn-levensboek.50plusser.nl/

Het langste stuk heb je gehad van je leven, het mooiste moet nog komen.

Vanmorgen schreef ik deze tekst op Hyves voor iemand die 60 jaar werd. Het kwam zomaar in me op. Terwijl ik het schreef bedacht ik hoe waar het is. Juist dit laatste stuk van ons leven, welke velen niet eens mogen meemaken, is het kostbaarste stuk. We realiseren ons steeds meer wat we met ons leven hebben gedaan. Hoe hebben we het ingevuld. Kon je vroeger niet genieten van je kinderen omdat je zo hard moest werken, des te meer geniet je nu van je kleinkinderen. Had je in het eerste deel van je leven geen tijd om dingen te doen je graag wilde doen, in het tweede deel neem je daar wel de tijd voor of ontdek je nieuwe dingen die leuk zijn om te doen.

Het tweede deel van ons leven kan spannender zijn dan het eerste deel, hoewel daar al zo heel veel in gebeurde. We weten niet hoeveel tijd we nog krijgen om het leuk te maken, terwijl het lijkt alsof de tijd steeds sneller gaat. In de meeste gevallen krijgen we als we jong zijn een relatie, trouwen of gaan samenwonen. Krijgen kinderen, één van de mooiste geschenken van het leven en beseffen door alle drukte niet eens dat de tijd voorbij vliegt. Je bent alleen maar bezig met leven en overleven. Geld verdienen. Werken. Soms van baan veranderen. Met het krijgen van een ander huis of door huur voor koop te verwisselen, allemaal leuke, mooie en spannende momenten. Echter als rode draad loopt altijd de liefde door je leven. Liefde voor elkaar en voor je kinderen. Familiegevoel, eenheid, dat alles is de basis van je leven.

Soms valt een stuk van die basis weg, zonder dat je het direct in de gaten hebt. Door ziekte of verlies kom je alleen te staan. Er ontstaat diepe eenzaamheid en verdriet. Jouw kinderen zijn hun eigen weg gegaan. Kregen ook weer een relatie of gingen de deur uit om te studeren. Zij trouwden of gingen samenwonen en kregen hun eigen kinderen, jouw kleinkinderen. Ineens besef je dat het leven voorbij is gevlogen en bedenk je wat je aan tijd nog over blijft. Voor de een is het kort en voor de ander langer. Wanneer een partner weg valt, val je in een gat zo groot en diep, dat je nauwelijks de kracht hebt om het te boven te komen. Toch draait de wereld door om je heen. Wat ga je nu doen met jouw stuk. Hoe ga je dat invullen.

Ga je gelijk op zoek naar een ander, zoals velen doen? Doe het niet. Verwerk eerst je eigen verdriet. Neem de tijd hiervoor. Sluit je desnoods aan bij een hulpgroep, zodat je vrij bent om een nieuwe relatie aan te gaan. Die ander die jij gelijk bent gaan zoeken als vervanging voor jouw verdriet wordt alleen maar heel diep gekwetst, want jij bent niet toe een nieuwe relatie. Daardoor komt hij/zij nooit aan de beurt in jouw hart. Die ander krijgt en voelt verschrikkelijk veel verdriet en kiest uiteindelijk liever voor zichzelf dan die pijn van jouw onachtzaamheid en/of vernederingen nog langer te blijven voelen. Door dat gedrag van onachtzaamheid en liefdeloosheid heb je wel die ziel verwond en geschaad, omdat die ander jou wel alle liefde en steun gaf die je nodig had. Wat heb jij gegeven van jezelf door in jouw eigen verdriet of schuldgevoel stil te blijven staan? Heb je stilgestaan bij haar/zijn gevoel? Niets, totaal niets kun jij geven aan wat die ander nodig heeft. Simpelweg, liefde. Meer vroeg die ander niet van je. Zij of hij hielp jou wel. Wat gaf je er voor terug? En jouw kinderen? Hoe reageerden zij op die ander. Kwetsten ze hem/haar heel diep? Wezen ze de relatie af of draaide het om het geld, want ook dat speelt ook een grote rol in de tweede relatie? Ik weet waar ik over spreek, heb het zelf allemaal acht jaar lang verdragen en ondervonden, net als zo velen om mij heen, die ik kende op de dansvloer, in de loop der jaren. Ik dans niet meer, heb gekozen en ben er klaar mee. Velen anderen zitten nog in die situaties, dus kan ik alleen maar zeggen; ‘Zorg dat je klaar bent voor een nieuwe relatie en het oude eerst hebt afgesloten, voor je aan dat tweede mooie deel van je leven begint’.

Ga eerst leren je eigen leven op te bouwen, zonder de steun van een ander. Leer alles wat je tot nu toe nooit had geleerd en besef wat jouw overleden maatje altijd voor je heeft gedaan in jouw leven. Kijk eerst eens of je die alles aan liefde hebt gegeven wat zij of hij toen nodig had. Je leert er uit om bij een tweede kans het beter te doen. Als je hiermee klaar bent kun je open staan voor iets nieuws, of kies je ervoor om alleen te blijven. Eén belangrijke raad. Ga niet achter de geraniums zitten. Blijf niet wachten tot er iemand naar je toekomt om je aan de hand te nemen en om jou te vertellen wat jij nog voor mogelijkheden hebt. Je kan, mag en moet het zelf doen als jij jouw tweede deel van leven nog een nieuwe kans of impuls wilt geven.

Het tweede deel van ons leven kan prachtig zijn, samen of alleen. Kijk terug in je leven en vervul de wensen die je nog had. Hou je van reizen, trek er op uit. Denk niet aan mogelijke gevaren, maar aan de spanning en avonturen die je nog mag ondervinden. Hou je van knutselen, kaarten of spelletjes doen? Wandelen, dansen, fietsen of fotograferen, mijn eigen hobby's? Overal is wel een club of vereniging te vinden, die jou met open armen ontvangt. Zoek je een maatje? Dat hoeft niet eens persé te zijn om samen te wonen, maar om leuke dingen te doen. Ook daar zijn wegen genoeg voor te vinden. Een kleine advertentie kan soms al helpen en wie weet wat daar uit voortvloeit. Kijk niet naar de mogelijkheden die er niet meer zijn, maar juist naar die er wél voorhanden zijn.

Het laatste stuk van ons leven. Het kan lang of kort zijn. Deel het met anderen of maak er iets bijzonders van in je eentje. Een keuze die jij maakt. Maar zorg dat je ervan geniet, elk moment dankbaar bent dat je dit nog kan en mag meemaken. Natuurlijk zullen er gebreken komen of al zijn, maar bedenk dat zelfs met gebreken je nog kunt genieten van jezelf of van elkaar. Ook zorgen voor elkaar kan mooi zijn, maar doe het uit liefde en niet omdat je je verplicht gaat voelen. Een voorbeeld van genieten van het leven is Janneke. Ik schreef al eerder over haar. Zij is moeilijk ter been, heeft altijd pijn. Toch rijdt zij overal heen in haar scootmobiel. Fotografeert de mooiste dingen en ook al lukt het niet altijd zoals zij zou willen, op haar manier geniet zij van alles wat het leven haar nog te bieden heeft. Ook jij hebt die mogelijkheid.

Eenzaamheid, is een stuk van je leven waar je mee om moet leren gaan. Je zult het zelf op moeten lossen, door er op uit te trekken en leren invullen met de leuke dingen en mogelijkheden die we nog hebben. Eenzaamheid kan niemand anders voor je invullen. Een maatje vinden die bij jou past, die samen met jou de leuke en minder leuke dingen van het leven wil delen is niet eenvoudig. Lukt dat niet direct bedenk dan dat je eenzaamheid leert oplossen door invulling te geven aan je leven. Natuurlijk zijn daar die weekeinden en feestdagen dat je alleen zit. Als geen ander weet ik uit ervaring hoe zwaar dat is. Echter in een slechte relatie kun je nog veel eenzamer zijn. Je diep ellendig voelen. Door thuis te blijven zitten los je dat niet op. Trek er op uit. Zoek nieuwe vrienden(innen). Zoek naar mensen die jouw hobby’s en pleziertjes willen delen. Dit laatste stuk van je leven heeft nog zoveel mooie dingen om in te vullen. Doe er iets mee. Het is het kortste stuk dat wij nog te leven hebben, maak dat het wel het mooiste stuk van je leven wordt. Maus



De adventstijd begint 4 weken voor de Kerst, een tijd van geven en bezinning. Eerlijk zijn tegen jezelf.

Vanmorgen vroeg kreeg ik onderstaande dagtekst. Een tekst die precies aansluit bij mijn kerstverhaal op de kerstkaart, die deze week de deur uitgaat, per mail wordt verzonden naar de 4000 adressen in mijn bestand en komende week op de blogs verschijnt. Het is adventstijd. Velen weten wat het inhoud, maar voor de enkeling die er geen weet van heeft of er niets van wil weten, ook dat is goed, leg ik toch uit wat ik daar zelf bij voel.  

Oorspronkelijk is de adventstijd bedoeld als boetedoening ter voorbereiding op de Kerst. Zelf zie ik het liever als dagen van bezinning. Nadenken over jezelf. Hoe kan ik mijn leven veranderen en verbeteren. Wat moet ik daarvoor doen, want niets gebeurt vanzelf. Het leven is geven en nemen en in het laatste is de mens over het algemeen beter dan in het eerste. Iedere zondag een nieuw kaarsje erbij opsteken, zodat in de laatste week alle vier de kaarsjes op de adventskrans branden. Het is ook de tijd dat je nadenkt over samenzijn met familie en vrienden. Voor velen een plezier, voor anderen een verplichting, welke ieder jaar problemen schept. Zodra het een moeten wordt kun je beter eerlijk zeggen dat je die verplichting niet meer wilt. Het voorkomt zoveel ellende als je eerlijk zegt dat je iets niet wilt. Het wordt een bom, die eens gaat ontploffen als je doorgaat met een verplichting die voor jou niet goed voelt. Blijf eerlijk tegen jezelf en de ander. Uiteindelijk levert het meer op dan een leugentje of smoes. De advent is ook een tijd om te overdenken of je hier en daar een helpende hand toe kunt steken. Misschien zelfs die zwerver, bedelaar of drugsverslaafde eens niet voorbij lopen, maar een helpende hand toe te steken door hem wat in zijn hand te geven voor eten en onderdak. Bedenk dan even niet dat dit geld misschien aan drugs of drank opgaat maar wat het je oplevert. Geven maakt gelukkig en de ander voelt datzelfde geluk in een andere vorm. Schenk dezer dagen, al is het maar een dubbeltje. Vroeger liep in Heerlen ook een zwerver. Hij vroeg nooit meer dan een dubbeltje. Als je je meer in hem verdiepte kwam je er achter dat zijn achtergrond een goede opleiding was. Zag hij kinderen in de stad met leerproblemen, hij hielp ze. Lag er een papiertje op de straat, hij raapte het op en deponeerde het in de prullenbak. Hij dronk niet, gebruikte geen drugs en wanneer hij dat dubbeltje of meer kreeg vertelde hij altijd dat hij een gebedje zou doen voor je zou doen. Hoe vaak heb ik niet met hem gepraat in al die jaren. Ik kom zelden in de stad, maar als ik hem zag gaf ik mijn laatste tientje met de gedachte dat mijn portemonaie wel weer gevuld zou worden. Dat was ook altijd zo. Wist ik niet hoe ik de volgende dag eten moest halen, er gebeurde altijd wel iets waardoor het eten er weer was.  

Nu zie ik hem nog maar af en toe. Hij heeft inmiddels AOW gekregen en een flat, via een of ander hulpprogramma. Hij heeft lange tijd nodig gehad om er aan te wennen en toen ik hem van de week tegen kwam op het station had ik helaas de tijd niet om even te vragen hoe het was. Ik moest de trein halen en stond in de lift die net ging sluiten. Jammer. Maar op een dag zie ik hem weer. Hij zag er zo goed uit en is goed terecht gekomen. Daarom, loop nooit iemand zo voorbij en geef geen oordeel over hem of haar, maar help, al is het maar met een kleinigheid. Help, je weet nooit waar het goed voor is. 

Dagtekst van donderdag 6 december 2012.

"Wie veel liefde in zijn hart heeft, is met iedereen gelukkig. Ja, hij ontdekt in alle wezens kwaliteiten, rijkdommen en alleen in zichzelf merkt hij leemtes op. In het algemeen echter komt eerder het tegenovergestelde voor. In plaats van tot zichzelf te zeggen: ‘Als ik de anderen zo moeilijk te verdragen vind, komt dat omdat ik liefde mis… en ook wijsheid.’, gaat men overal vertellen wat die of die heeft gezegd en wat voor iets stoms of gemeens hij heeft gedaan. Maar wat denkt men daarbij te winnen? Als iemand je enorm begint te irriteren, is het nuttiger om bij hem te gaan ontdekken wat je in hem kunt waarderen. Je zult zeggen dat wat ik hier van je verlang, echt moeilijk is. Oké, het is moeilijk, maar waar denk je dat je terechtkomt, als je alleen maar nastreeft wat makkelijk is? De enige manier om problemen de baas te worden, is niet door ze te blijven herkauwen, maar door in te zien wat je allemaal zult winnen, als je probeert met elkaar in broederschap te leven." 

Omraam Mikhaël Aïvanhov