De laatste dagen ben ik nauwelijks meer op Facebook geweest.
Er gebeurden een hoop positieve dingen, die ik eerst zelf wilde verwerken.
Daarvoor moet ik teruggaan naar donderdag 7 januari 2016. Ik was, nadat John die
avond voor genezing had gebeden, vier dagen zonder pijn in been en heup geweest.
Die vier dagen waren een weldaad. Echter na die vier dagen kwamen de pijnen
extra sterk terug. Inmiddels had ik tijdens de avond dat John me had geholpen
iedere dag een speciaal gebed uitgesproken dat ik zelf had bedacht:
Jezus geneest
mijn lichaam, ziel en geest
mijn ongeloof naar geloof
Tientallen keren per dag sprak ik de woorden uit. In het
begin toch met wat twijfel, ongeloof dus. Echter de dagen dat de pijn wegbleef
werd ik alsmaar sterker in dat geloof dat de pijnen zouden verdwijnen. Nadat de
vijfde dag de pijnen in alle hevigheid terug kwamen bleef ik toch in het geloof
hangen dat ik genezen zou worden. Ik weigerde aan te nemen dat het gebed van
John niet had geholpen. Al eerder had hij mijn voet genezen, waar ik al jaren
problemen mee had. Donderdag de 14e zou ik opnieuw naar de groep gaan in
Slenaken. Verder dan 3 km .
kwam ik niet. De pijnen werden die avond zo heftig dat ik niet wist hoe te
lopen, te zitten in mijn auto of mijn pedalen te bedienen. Ik kon nog net bij
mijn dochter Diane komen, die mij in eerste instantie hielp en alles rustiger
werd. Nadat de pijn enigszins was gezakt ben ik rustig naar huis gereden en heb
twee dagen niet anders gedaan dan volomen rust houden. John had ik een sms
gestuurd dat ik niet kwam en ik wist dat er die avond opnieuw voor mij gebeden
zou worden. Hij had hiervoor ook gewaarschuwd. “Maus je zult op de proef
gesteld worden in je geloof dat de kracht van Jezus jou kan genezen.
Zondags vroeg voelde ik tijdens het opstaan dat de pijn
totaal was verdwenen. Ik kon lopen en/of fietsen, wanneer het niet zo koud was
geweest, maar ook weer autorijden. Gevolg, erop uitgetrokken en die foto’s van
de buizerd en Vlaamse Gaaien onderweg gemaakt, die ik dezelfde avond nog op
Facebook heb gezet. Ik voelde me de koning te rijk. De pijn bleef weg en ik kon
weer rondjes lopen rond de vijvers van Erenstein en Gravenrode, zonder iets te
voelen.
Afgelopen donderdagavond kon ik John bevestigen dat zijn
gebed voor genezing had geholpen en dat ik geen moment had getwijfeld aan de
kracht die hij van Jezus ontvangt om mensen te genezen. Diezelfde dag moest ik
allerlei onderzoeken doen in het ziekenhuis voor hart en vaatziekten. Ik had ze
af willen zeggen, maar de kinderen vonden het een goed idee om dat toch door te
laten gaan. Van tevoren wist ik al dat er niets uit zou komen. Het klopte. Men
kon niets vaststellen wat de helse pijnen had veroorzaakt, waar ik maanden mee
had gelopen. Naast de genezing had ik ook de boeken weer eens tevoorschijn
gehaald van Sarah en haar gevleugelde vriend en Sarah en Seth. Vooral de
hoofdstukken over de wet van aantrekking begreep ik nu nog beter dan voorheen.
Vanuit dat laatste ging ik er vandaag weer met de camera op
uit. Onderweg ontmoette ik diverse gevleugelde vrienden. Echter het klapstuk
kwam achter in de middag. Door naar mijn gevoel te luisteren kwam ik terecht op
een plek waarvan ik het bestaan niet eens wist. Na een korte tijd zag ik het
eerste ijsvogeltje als een klein blauw vlekje tussen de bomen tevoorschijn
komen. Even later verscheen nummer twee. Met de telelens 55x250 lukte het om
toch een paar redelijk duidelijke foto’s te maken. Diep in mijn hart wenste ik
nu dat ik de Tamron 600 al had kunnen sparen. Echter wensen moeten er ook
blijven en hier ben ik al dolgelukkig mee. Dagen was ik op zoek geweest en
vandaag erkende ik opnieuw dat de weg van aantrekking werkte. Ik heb een groot
cadeau gekregen.
Het cadeau werd nog groter. Aan het eind van de dag werden deze twee foto's als Topfoto van de dag verkozen bij 50 Plusser.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten