Het verdrag van Oekraïne en de keuze van Nederland

Vandaag, 14 november 2016, las ik stomverbaasd dat het hele kabinet op één persoon na, het verdrag met Oekraïne toch door wil duwen, ondanks de doorslaande mening van het Nederlandse volk, “nee” tegen Oekraïne. Alleen Buma is tegen, omdat het volk tegen heeft gestemd. Ach…, denken Rutte en consorten. Dat volk....., mag m'n kont likken. Wij hebben het voor het zeggen en wensen niet voor gek te staan in Europa. Wie denken zij wel dat ze zijn, dat wij ons gezicht verliezen in Europa? Ik persoonlijk geef geen mening over dat verdrag, omdat ik er te weinig van weet waar het om draait.
Mij persoonlijk gaat het om ONS stemrecht dat totaal geen waarde meer heeft wanneer men er niet naar luistert.

Dank u mijnheer Rutte en kabinet, dat u zoveel respect voor uw volk heeft, dat u onze mening aan uw laars lapt, ons beschouwt als dom gepeupel. Ik heb maar één wens mijnheer Mark Rutte en Kabinetsleden, dat dit in uw ogen domme volk zijn/haar kont afveegt aan u wanneer in maart de verkiezingen zijn.

Elke Nederlander is een respectabel mens of hij/zij nu vuilnisman is of een  afgestudeerd mens met hoge functie. Iedere Nederlander moet zich aan uw gemaakte wetten houden. Heeft u nog nooit gehoord dat u dit ook hoort te doen? Het volk heeft gekozen, “geen verdrag met Oekraïne”. Dat u uw gezicht verliest in Europa is heus niet zo erg, omdat u  daardoor wel het respect van uw volk een stukje terug zou verdienen. Maar ja, dan kunt er wel op rekenen dat u geen mooi baantje in Brussel krijgt natuurlijk. Dus veegt u liever uw kont af met uw volk.

Zorg nu eindelijk eens met z’n allen dat u ons respect terug gaat verdienen door waar te maken wat u belooft. Door achter uw volk te staan en het te respecteren waar zij voor kiezen. En niet alleen omdat nu de verkiezingen voor de deur staan, maar voor altijd. Klinkt het gek wanneer ik nog altijd blijf geloven in een beter Nederland? Een land waar men respect heeft voor elkaar en elkaars mening? Waar oud en jong, blank en bruin in vrede samen mogen en kunnen leven. Dat er weer begrip komt voor de ander, voor wie hij of zij is. Begrip dat de een het moeilijker heeft dan de ander. En vooral dat wij een minister president en kabinet krijgen waar wij met respect naar kunnen kijken.

Maus Sturmer