Op een dag wordt de leider van een bekende politieke
partij helaas op straat door een vrachtauto aangereden. Hij overlijdt ter
plekke. Zijn ziel komt aan bij de hemelpoort en hij ontmoet daar de Heilige
Petrus zelf. Welkom in de hemel” zegt Petrus. “Voordat je definitief
hier komt geloof ik dat we eerst een probleem op moeten lossen. Het komt
namelijk maar zelden voor dat wij hier een politicus van zo’n hoge rang binnen
krijgen en we weten niet precies wat we met je aan moeten.
“We zullen daarom het volgende doen: Eerst ga je een
dag kijken in de hel, en daarna een dag in de hemel. Na die twee dagen kies je
zelf waar je dan voor alle eeuwigheid wilt blijven”. En daarmee brengt Petrus
de politicus naar de lift en gaan ze omlaag, lager, en nog lager, tot ze bij de
hel aan komen.
De deuren gaan open en ze staan midden op een
schitterend groene golfbaan.
In de verte is een clubgebouw te zien. Daar ziet hij een hele hoop vrienden, die samen met hem in de politiek gezeten hadden. Ze zien er uitstekend gekleed en heel tevreden uit. Wanneer ze hem in het oog krijgen komen ze aanlopen om hem te begroeten. Al snel worden herinneringen opgehaald over de tijden dat ze zich aan de belastingbetalers verrijkten.
In de verte is een clubgebouw te zien. Daar ziet hij een hele hoop vrienden, die samen met hem in de politiek gezeten hadden. Ze zien er uitstekend gekleed en heel tevreden uit. Wanneer ze hem in het oog krijgen komen ze aanlopen om hem te begroeten. Al snel worden herinneringen opgehaald over de tijden dat ze zich aan de belastingbetalers verrijkten.
Eerst spelen ze samen een partijtje golf en ‘s avonds gaan ze gezellig in
het clubhuis heerlijke kreeft eten. De nacht brengen ze door met prachtige
vrouwen die al hun wensen vervullen. Satan zelf is er die avond ook en het
blijkt dat hij eigenlijk heel aardig is. Er wordt gedanst, moppen verteld en
gedronken. De politicus amuseert zich zo goed dat het weer tijd is om te gaan
voor hij er erg in heeft. Iedereen neemt hartelijk afscheid en hij stapt weer
in de lift.
De lift gaat omhoog, hoger, en nog hoger, tot aan de
hemelpoort waar Petrus op hem wacht. “Nu is het moment aangebroken om met de
hemel kennis te maken” zegt Petrus. De volgende 24 uur zweeft de politicus van
wolk naar wolk, daarbij op een harp spelend en zingend. Voor hij er erg in
heeft zijn de 24 uur om en Petrus komt hem weer opzoeken.
“Zo” zegt hij, “je hebt nu 24 uur in de hel en 24 uur in de hemel
beleefd. Nu moet je kiezen in welke van de twee je tot in alle eeuwigheid wilt
blijven”. De man denkt even na en zegt: “Ik moet zeggen dat ik de hemel heel schitterend
vond, maar ik geloof dat de hel me beter bevalt”.
“OK, je hebt dus gekozen” zegt Petrus en brengt hem naar de lift en hij
gaat weer omlaag, lager, en nog lager, tot aan de poort van de hel. Wanneer de
liftdeur open gaat staat hij ineens midden in een troosteloze woestijn. De
grond is bedekt met afval en uitwerpselen. Hij ziet zijn oude vrienden lopen,
maar nu gekleed in vodden. Ze zijn bezig het vuilnis in te zamelen en in grote
plastic zakken te doen. De duivel komt er aan en pakt hem in zijn nekvel. “Ik
snap er niets van” stottert de politicus. “Gisten stond ik hier met mooie
vrouwen te praten, er was een schitterende golfbaan, we aten kreeft en we
dansten.... en...en...nu is er alleen nog maar een troosteloze woestijn vol
afval..., en mijn vrienden zien er verschrikkelijk uit”. De duivel kijkt hem
aan, grijnst breed en zegt:
Gisteren voerden we nog campagne.
Vandaag..., heb je voor ons gekozen.
Vandaag..., heb je voor ons gekozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten